تن هاگ با افول متاسف منچستریونایتد چه می تواند بکند؟ | منچستر یونایتد

Eریک تن هاگ: شما سه هفته فرصت دارید تا فصل منچستریونایتد را نجات دهید. پس از تنها 90 دقیقه بازی در لیگ برتر، مضحک به نظر می رسد، حتی اگر این شکست خانگی 2-1 از برایتون در یکشنبه باشد – اولین باخت خانگی آنها در برابر این حریفان در 113 سال گذشته؟

البته اینطور است، اما این حقیقت آشکاری است که مدیر جدید با آن روبروست. و مطمئناً کمکی نمی کند که توانایی تن هاگ برای بازسازی یک تیم خجالت آور متوسط ​​تحت تأثیر دو شاخه اجرایی قرار گیرد: هوشمندی مدیر فوتبال، جان مورتو، و تمایل خانواده گلیزر برای هدر دادن مقدار زیادی پول نقد.

تسلیم روز یکشنبه به گونه ای بود که گویی هنوز چهار ماه از انتصاب تن هاگ به عنوان سرمربی برای اصلاح تیم نگذشته است، گویی فصل گذشته با شکست 1-0 در کریستال پالاس در 22 می و حضور رالف رانگنیک به پایان نرسید. سرمربی موقت با یونایتد در رده ششم قرار گرفت و با 35 امتیاز کمتر از منچسترسیتی قهرمان. دیدار برایتون شبیه به شماره 39 در یک کمپین متأسفانه در حال انجام و آخرین نقطه پایین در دوران باشگاه پس از سر الکس فرگوسن بود. شواهد بسیار زیاد است: هیچ چیز زیادی از روزهای سگ ترم گذشته تغییر نکرده است.

هنگامی که تن هاگ در 21 آوریل منصوب شد، اسلحه در یک مسابقه جدید استخدام شلیک شد. هدف اصلی فرنکی دی یونگ بود. مورتو و گلیزرها سن نسبی داشتند تا بازیکن بارسلونا را به خدمت بگیرند یا اگر مثلاً بررسی های لازم نشان دهد که او تمایلی به پیوستن ندارد یا 17 میلیون پوند دستمزد معوق وجود داشت، در یک مقطع زمانی عاقلانه کنار می رفتند.

اما نه. در عوض ده هاگ، مورتوگ و گلیزرها به تعقیب دی یونگ ادامه دادند – یک “بازی پوکر” که توسط یکی از مدیران باشگاه مشخص می شود – تا و بعد از شکست روز یکشنبه با او هنوز بازیکن بارسلونا و درصد شانس خرید. او در حال کاهش به چهره های مجرد.

تعدادی خرید وجود داشته است: کریستین اریکسن (رایگان)، لیساندرو مارتینز (48.3 میلیون پوند) و تایرل مالاسیا (13 میلیون پوند). اما در شرایطی که فقط اریکسن و مارتینز مقابل برایتون شروع کردند، تیمی که یکشنبه به زمین اولدترافورد رفت، حسی کاملا آشنا و کهنه داشت.

جایی که دی یونگ می‌توانست صف آرایی کند، در عوض جفت‌سازی عملکردی فرد و اسکات مک‌تومینای در تیمی بدون رافائل واران و کریستیانو رونالدو بود که دومی به‌عنوان تعویض در نیمه دوم وارد زمین شد. این ترکیبی بود که در حد متوسط ​​بود.

داوید دخیا می تواند ضربات را به طرز تحسین برانگیزی متوقف کند، اما در زیر توپ بالا یک مسئولیت است و توانایی مشکوک او در ایجاد پاس های دوربرد مانند ادرسون با یک سم کشاورزی مستقیماً خارج از بازی روشن شد. دیوگو دالوت، مدافع راست، می‌تواند خجالت بکشد، همانطور که وقتی تقریباً اجازه می‌داد در 15 ثانیه بعد از مسابقه گل زده شود، می‌توانست خجالت بکشد. هری مگوایر، که توسط تن هاگ به عنوان کاپیتان حفظ شد، مانند اغلب اوقات از موقعیت خارج شد. و اگر لوک شاو توانایی لازم برای شروع بازی برای یونایتد را داشته باشد، مارکوس راشفورد از این نظر در آخرین فرصت حضور دارد.

آیا تن هاگ واقعاً می تواند یکی یا همه موارد فوق را بهبود بخشد؟ بر اساس شواهد روز یکشنبه، پاسخ منفی است. اما وظیفه اوست که این کار را انجام دهد. درست همانطور که مورتو می‌خواهد جایگزین‌های مناسبی برای رونالدوی تحت تعقیب، فراتر از مارکو آرناوتوویچ تولید کند یا آدرین رابیو را به عنوان جایگزینی برای دی یونگ قرار دهد. تاریخچه بد انضباطی هافبک یوونتوس او را به گزینه ای عجیب برای تن هاگ مانند دنیای دنیایی تبدیل می کند.

یک آزمون این است: آیا پپ گواردیولا یا یورگن کلوپ همان بازیکنانی را انتخاب می کنند که یونایتد در حال حاضر انجام می دهد؟ اگر پاسخ منفی است، نباید آنها را در نظر گرفت یا تلاش برای رقابت با بهترین دو تیم زمین چیست؟

اما، در اینجا، به سؤال مالکان می رسیم: آیا آنها واقعاً در مورد به چالش کشیدن هژمونی سیتی-لیورپول جدی هستند؟ نزدیک به یک دهه از آخرین قهرمانی یونایتد می گذرد و تنها با کسب سه جام در این مدت، پاسخ مطمئناً “نه” است. انبوهی از بدهی‌ها توسط مالکان به باشگاه اضافه شده است – تقریباً 500 میلیون پوند تا پایان سال گذشته – و مجموعه‌ای از مدیران شکست خورده از زمان فرگوسن به‌علاوه نامزدی خریدهای متوسطی که ده هاگ از آنها به ارث برده است وجود دارد. فقط آخرین محصول هستند. همه اینها را مودبانه باید سوء مدیریت نامید.

زمانی که شیخ منصور 14 سال پیش سیتی را خریداری کرد، باشگاه توسط پرسنل و ساختار مالکیت او تغییر یافت. نتیجه: شش عنوان قهرمانی، دو جام حذفی و شش جام لیگ. هنگامی که Fenway Sports Group در سال 2010 مالک لیورپول شد، همین اتفاق افتاد، پیشرفت‌های واضح و قاطع در پرسنل و ساختار منجر به موفقیت شد: اولین عنوان برای 30 سال به علاوه لیگ قهرمانان، جام جهانی باشگاه‌ها، FA و جام‌های لیگ. مالکوم گلیزر در سال 2005 یونایتد را تصاحب کرد اما فرگوسن نابغه را که 19 سال در این تیم حضور داشت به ارث برد. وقتی اسکاتلندی ها را ترک کردند، زوال شروع شد: تسلیم شدن در برابر برایتون، باشگاهی در جهان کوچک بود.

سه هفته از پنجره نقل و انتقالات باقی مانده است و یونایتد به شدت نیاز به اقدام در بازار دارد. اما برای اینکه Ten Hag واقعاً پیشرفت کند، خطوط گسل ساختاری که در اعماق باشگاه وجود دارد نیز نیاز به رسیدگی دارند، و تقریباً به طور قطع از طریق تغییر مالکیت. این چیزی است که هلندی نمی تواند تأثیر بگذارد.