تراس و سوناک هنوز میزان بحران هزینه زندگی بریتانیا را درک نکرده اند | لری الیوت

بریتن در زمستان امسال با بحران هزینه های زندگی مواجه است که بی رحمانه تر از هر چیزی در حافظه زنده است. قبض انرژی سالانه برای یک خانوار متوسط ​​قرار است از اکتبر به 300 پوند در ماه برسد که تقریباً دو برابر سطح فعلی است. در حالی که میلیون‌ها خانوار برای تامین هزینه‌های زندگی خود با مشکل مواجه می‌شوند و با شکست مواجه می‌شوند، قدرت مصرفی از اقتصاد خارج خواهد شد. دادگاه ها مملو از افرادی خواهد بود که به دلیل عقب ماندن از پرداخت های خود تحت پیگرد قانونی قرار می گیرند.

این وضعیتی است که دو نامزد امیدوار برای تصدی پست نخست‌وزیر آینده کشور با آن روبرو هستند، اما به نظر می‌رسد نه لیز تراس و نه ریشی سوناک، حداقل در انظار عمومی، بزرگی مشکل را درک نکرده‌اند.

مشارکت تراس در این بحث طرحی برای معکوس کردن افزایش سهم بیمه ملی بود که سوناک به عنوان صدراعظم معرفی شد و در آوریل اجرایی شد. این باعث می‌شود کارگر متوسط ​​- کسی که در وسط توزیع درآمد کار می‌کند – 170 پوند در سال صرفه‌جویی کند. همانطور که تیم Sunak به درستی خاطرنشان کرد، با توجه به افزایش احتمالی 1600 پوندی در سال در سقف قیمت انرژی، این “طرفین” را لمس نمی کند.

به نوبه خود، سوناک با پیشنهاد خود برای کاهش یکباره مالیات بر ارزش افزوده در قبوض انرژی داخلی در زمستان امسال، خود را در برابر همان اتهام “تقریباً کافی” باز گذاشته است. این امر باعث صرفه جویی متوسط ​​160 پوند در سال برای خانواده می شود.

بسته 15 میلیارد پوندی سوناک در اواخر ماه مه، صورتحساب‌ها را برای همه خانوارها 400 پوند کاهش داد و پرداخت‌های اضافی به ارزش 650 پوند را برای هشت میلیون از فقیرترین خانوارها کاهش داد. این، اگرچه بر اساس سقف قیمت انرژی حدود 2800 پوند در سال بود، به جای رقمی در حدود 3600 پوند که در پایان این ماه توسط رگولاتور Ofgem اعلام می‌شود و در اکتبر اجرایی می‌شود.

کمک های بسیار بیشتری مورد نیاز است و اگر بوریس جانسون نخست وزیر لنگ اردک نیست، ممکن است بسته جدیدی از قبل اعلام شده باشد. متأسفانه، بودجه اضطراری فوری مورد درخواست گوردون براون وجود نخواهد داشت، زیرا اقدام تا زمانی که تراس یا سوناک به خیابان داونینگ در سپتامبر نقل مکان کنند به تعویق افتاده است.

اما اگر وزیر امور خارجه و صدراعظم سابق به طور مشترک اعلام کنند که یک بسته سخاوتمندانه – هم برای مصرف کنندگان و هم برای مشاغل – هر کسی که برنده شود، ارائه خواهد شد، یک تقویت بسیار مورد نیاز برای اطمینان ایجاد می کند. به درستی، توجه زیادی به وضعیت اسفبار خانوارها شده است، اما توجه کمتری به فشارها بر شرکت هایی که قبلاً در حال مبارزه بودند، شده بود. با توجه به مشاوره انرژی Cornwall Insight برخی از مشاغل با افزایش پنج برابری قبوض انرژی در ماه اکتبر روبرو هستند. سونامی شکست های شرکتی در راه است.

محافظه‌کاران از افزایش نرخ بهره بانک انگلستان عصبانی هستند

پس از پیش‌بینی بانک انگلستان مبنی بر اینکه اقتصاد با تورم 13 درصدی و رکود طولانی‌مدت مواجه است، بحث‌ها در مورد اینکه چه باید کرد با بانک انگلستان شروع شد. اگر اندرو بیلی فکر می کرد که این گمانه زنی ها پس از افزایش نیم واحدی در هفته گذشته در نرخ های بهره در هفته گذشته به سرعت از بین می رود، نمی توانست بیشتر از این اشتباه کند. منتقدان محافظه‌کار، عمدتاً حامیان تراس در سمت راست حزب، از فرماندار دیوانه شده‌اند و خواستار تغییر در نحوه عملکرد خیابان Threadneedle هستند.

آنچه آنها در ذهن دارند کاملاً روشن نیست. به نظر می رسد که دیگر شامل بازپس گیری کنترل نرخ های بهره توسط خزانه داری پس از یک وقفه 25 ساله نمی شود، اما ممکن است هدف متفاوتی را در بر داشته باشد تا بیش از حد تورم را کمتر احتمال دهد.

یک ایده شناور این است که هدف تورم 2 درصدی فعلی را با هدف تولید ناخالص داخلی اسمی – اندازه اقتصاد بر حسب نقد، جایگزین کنیم. تولید ناخالص داخلی اسمی از دو بخش تشکیل شده است: توسعه واقعی اقتصاد و افزایش قیمت ها – بنابراین به بانک گفته می شود که نرخ های بهره را برای کنترل کل هزینه ها به جای رسیدن به هدف تورمی تعیین کند.

هدف گذاری تولید ناخالص داخلی اسمی ایده جدیدی نیست و دلایلی وجود دارد که به عنوان یک لنگر برای سیاست پولی در گذشته رد شده است. باید یک تخمین از نرخ رشد روند اقتصاد انجام شود، و این بستگی به مدت زمان بررسی یک دوره دارد. علاوه بر این، ارقام تولید ناخالص داخلی همیشه با در دسترس قرار گرفتن اطلاعات بیشتر در اختیار دفتر آمار ملی مورد بازنگری قرار می‌گیرند، بنابراین بانک تلاش می‌کند به یک هدف دائما در حال حرکت دست یابد.

مکان بهتری برای شروع می‌تواند نگاهی به کمیته نه‌گانه سیاست پولی بانک باشد که فاقد تجربه تجاری و متفکران هترودکس است. انتصاب چند نفر از اعضای تیم بی دست و پا – چه پول گرایان سخت گیر، چه کینزی های سرسخت و یا به طور کامل رشته های دیگر – به انتقاد صریح مبنی بر اینکه بانک از تفکر گروهی رنج می برد کمک می کند.