ویدئو: بحران آب در شهر اسلوویانسک اوکراین در حال رخ دادن است

پژواک گلوله های توپخانه که در دوردست رعد و برق می زند، با هیاهوی مردمی که در اطراف پمپ های آب عمومی اسلوویانسک جمع شده بودند، آمیخته می شود و سکوت ناآرامی را که خیابان های تقریباً متروکه این شهر شرقی اوکراین را خفه می کند، درهم می آمیزد.

اعضای جمعیت رو به کاهش اسلویانسک فقط – هر بار چند دقیقه – ظاهر می شوند تا در پمپ هایی که بیش از دو ماه تنها منبع آب شهر بوده اند پر شوند.

درگیری بین نیروهای اوکراینی و روسیه در نزدیکی شهر کلیدی منطقه دونتسک به زیرساخت های حیاتی آسیب رسانده است که برای ماه ها گاز و آب ساکنان را قطع کرده است.

آب در حال حاضر به جریان خود ادامه می دهد، اما نگرانی ها افزایش می یابد که در فصل زمستان، این شهر که تنها هفت مایل (12 کیلومتر) از سرزمین های تحت اشغال روسیه فاصله دارد، ممکن است با شروع یخ زدن لوله ها با یک بحران انسانی روبرو شود.

لیوبوف ماهلی، بیوه 76 ساله ای که دو بار در روز 20 لیتر آب از یک مخزن عمومی در نزدیکی آپارتمان خود جمع آوری می کند و بطری های پلاستیکی را به سمت بالا می کشد، گفت: «زیرساخت های آب در پی نبردهای مداوم ویران شد. به تنهایی از پله ها عبور می کند.

او گفت: «وقتی بمب‌ها و آژیرها شنیده می‌شود، ما آن را حمل می‌کنیم. این یک ریسک بزرگ برای ما است، اما چه کاری می توانیم انجام دهیم؟

تنها یک پنجم از جمعیت 100000 نفری قبل از تهاجم شهر باقی مانده است.

و مقامات محلی معتقدند که با شروع سرما اوضاع بدتر می شود.

مهلی که از آشپزخانه مرتب خود پس از چنین سفری صحبت می کرد، گفت که مقداری آب را حداقل به مدت 15 دقیقه می جوشاند تا مطمئن شود برای مصرف بی خطر است.

باقیمانده برای حمام کردن، شستن لباس و ظرف، آبیاری گیاهان و مراقبت از سگ ولگرد به نام چپا استفاده می شود.

پس از مرگ همسرش، نیکولای، بر اثر دیابت چهار سال پیش، ماهلی آپارتمان خود را که توسط دولت شوروی تدارک دیده شده است، با دو قناری زرد روشن و مجموعه ای از گیاهان آپارتمانی به اشتراک می گذارد.

آبی که او جمع کرده بود، وان‌ها و سطل‌های پلاستیکی را که روی هر سطح صاف حمام کوچکش چیده شده بود، پر کرد، در حالی که بطری‌های پلاستیکی خالی دیوارهای راهرو او را پوشانده بودند. برای ناهار یک سوپ گوشت و سبزیجات روی شعله برقی می پخت.

یکی دیگر از ساکنان اسلوویانسک، نینل کیسلوسکا، 75 ساله، بعدازظهر آن روز، آب را از یک مخزن در پارکی برای خیار کردن خیارها در زیر نور خورشید جمع آوری کرد. او گفت که کمبود تمام جنبه های زندگی او را زیر و رو کرده است.

او می گوید: “بدون آب، به جایی نمی رسید. من باید روزانه 60، 80، 100 لیتر آب حمل کنم و هنوز کافی نیست.”

“نمیدونم باید چه جور آدمی باشی که مردم رو بی آب رها کنی. مقدسه! نان و آب مقدسه!”

کیسلوفسکا با پر کردن بطری‌هایش گفت که گاهی از حمام کردن اجتناب می‌کند تا از سفر به پارک صرفه‌جویی کند و اغلب لباس‌هایش را در دریاچه‌ای نزدیک می‌شوید.

او دولت محلی را به دلیل کمبود آب سرزنش کرد و شکایت کرد که در نزدیکی کراماتورسک – فقط شش مایل (10 کیلومتر) به سمت جنوب – هنوز آب از شیرهای آب جاری است.

قطع برق و نبود گرمایش نیز می تواند خطر آتش سوزی را افزایش دهد زیرا مردم سعی می کنند خانه های خود را با وسایل دیگر گرم و روشن کنند.

مقامات اوکراینی همچنان در تلاش هستند تا ساکنان باقیمانده منطقه دونتسک را متقاعد کنند که از آنجا که خط مقدم جنگ به سمت غرب حرکت می کند و زمستان ناخوشایند در پیش است.