به گزارش دپارتمان اخبار ورزشی پایگاه خبری آبان نیوز ،
آ خورشید درخشان، آسمان آبی، دمای بالاتر از 20 درجه سانتیگراد. ترامواها بیش از سه ساعت قبل از شروع به کار پر شده بودند، فروشگاه بزرگ به هم خورد. مهمانداران و مردان امنیتی به طرز نگران کننده ای غوغا می کنند. چهره مدیر جدید که از روی روسری ها خیره شده بود روی غرفه های مت بازبی وی کشیده شده بود. وزوز مشخصی در هوا. شاید حتی، اگر واقعاً به دنبال آن بودید، یک حس خوشبینی. و بعد شروع کردند.
در سالهای اخیر بعدازظهرهای ناراحتکننده زیادی برای منچستریونایتد وجود داشته است، اما تعداد کمی از آنها به این اندازه ناامیدکننده بوده است. این احساس شاید این بود که برایتون که ایو بیسوما و مارک کوکورلا را فروخته بود، کاملاً شبیه فصل گذشته نخواهد بود. این امید برای هواداران خانگی که رویکرد سختگیرانه اریک تن هاگ آنها را متحول کرده باشد. اما برایتون برای دورههای طولانی از یونایتد پیشی گرفت و در حقیقت، ممکن بود راحتتر پیروز شود، بهویژه اگر لیساندرو مارتینز بهخاطر چیزی که آشکارا در محوطه جریمه دنی ولبک به نظر میرسید جریمه میشد. تنها موفقیتی که در اواخر یونایتد به دست آورد، کاهش حاشیه شکست به 2-1 بود. شروع تازه؟ همون یونایتد قدیمی
حتی اورام گلیزر که از چشم انداز شروعی جدید مشتاق شده بود، با نگاه خیره ثابت و لبخند خالی که مشخصه مردان بسیار ثروتمند بود و وانمود می کردند که وقایع پیش روی آنها را می فهمند، در جعبه کارگردانان نشسته بود. در سمت چپ او، الکس فرگوسن با ناامیدی به سختی سرکوب شده که حالت عادی او برای 9 سال پس از بازنشستگی بوده، درخشید.
آنتونی مارسیال مصدوم چند دقیقه قبل از گلیزر به ضربه های کلی و مشت وارد شده بود، در حالی که یک ردیف جلوی گرت ساوتگیت هوای عجیبی داشت و یکی از رهبران تیمش در انگلیس، هری مگوایر را تماشا می کرد که به طور غیرعادی به عنوان مدافع میانی سمت راست عمل می کرد. ، در حالی که تمام ساختار ناپدید شد، در ناامیدی فریاد زد. دو مهاجم انگلیسی او، مارکوس راشفورد و جیدون سانچو، توسط ولبک فراموششده، که مدام از آسمان پاس میگرفت با مهارتی که نشان میداد چکمههایش از روی سینه نایل کویین ساخته شده بود، خوشبین شدند.
در اوایل نیمه دوم، مارکوس رشفورد اجازه داد تا یک پاس ساده زیر پایش بچرخد و برای یک پرتاب به بیرون برود. در تمام طول روز چنین روزی بود. او پوسته ای از همان بازیکنی است که بود، به دلیل کمبود اعتماد به نفس آنقدر عمیق که پرچم دیرهنگام آفساید در یک ضدحمله تقریباً بی رحمانه به نظر می رسید، زیرا فرصتی که به او می داد تا پایان بازی را به هم بزند.
تمام صحبتها قبل از شروع بازی، روی نیمکت ماندن کریستیانو رونالدو بود، در حالی که کریستین اریکسن با 9 نفر اشتباه شروع کرد. آیا این می تواند یک سوئیچ غیر شهودی به اندازه استقرار دوسان تادیچ توسط تن هاگ در نقش آژاکس باشد؟ شاید اینطور باشد، اما خط حمله یونایتد آنقدر کم درگیر بود که تشخیص آن بسیار دشوار بود. تنها سهم واقعی اریکسن این بود که به طور اتفاقی توسط مویس کایسدو چشمگیر در ساخت گل دوم کنار گذاشته شد.
این حس بی تفاوتی، جدا شدن تقریباً در حرکت آهسته بود که بسیار چشمگیر بود. ده هاگ نایت از چاقوهای آشپزخانه طولانی، که سرآشپزهای شخصی تیم را در تلاش برای بهبود تغذیه و تمرکز مجدد ذهن بر باشگاه، از بین برد، شاید بازیکنانش را خوش اندام کرده باشد، اما پرسینگ آنها بهتر از بدترین روزهای گذشته نبود. فصل
هشت دقیقه بعد از نیمه دوم، رونالدو در آن هرج و مرج قرار گرفت – با ترکیبی از هو و تشویق -. بسیاری از ایرادات باشگاه با امضای قرارداد او در آگوست گذشته تشدید شد، اما در غیاب چیز دیگری، او احتمالا محتمل ترین منبع گل باقی می ماند. که البته بخشی از مشکل است. آوردن او مانند اعتراف تن هاگ بود که همه چیز شکست خورده است. وقتی طرح A با شکست مواجه شد، گلزن پرکار را که واقعاً مناسب نیست کنار بگذارید و به بهترین ها امیدوار باشید. این حداقل این مزیت را داشت که اریکسن را به عمق بیشتری منتقل کند، جایی که او به مراتب راحتتر بود، اما برایتون هنوز نسبتاً بیتفاوت بود، حتی پس از اینکه پس از ضربه زدن رابرت سانچز در کرنر، گل را واگذار کرد.
گزارشهایی مبنی بر امضای قرارداد کوتاهمدت مارکو آرناوتوویچ وجود دارد، اما همچنان امید به جذب بنجامین سسکو و فرنکی دی یونگ وجود دارد، اما اکنون احساس میشود که این موضوع چیزی فراتر از پرسنل است. در فوتبال، فرم می تواند خیلی سریع تغییر کند، اما چیزی که شاید در روز یکشنبه بیش از همه آسیب زا بود، این بود که چقدر این احساس آشنا بود. تن هاگ، رالف رانگنیک، اوله گونار سولسشر، خوزه مورینیو، لوئیس فن خال، دیوید مویس … تغییر خلبان زمانی که نفتکش به طور اجتناب ناپذیری در جهت اشتباه حرکت می کند، اهمیت چندانی ندارد. احتمالاً میکل آرتتا برای دیدار ماه آینده آرسنال از اولدترافورد آماده خواهد شد و تیمش را با موسیقی متنی از غرغرهای بد و تمسخر آمیز تمرین خواهد کرد.
هیچ راه حل آسانی وجود ندارد. این در مورد سس کچاپ یا چیپس نیست، نه در مورد پرس یا شرطی کردن، نه در مورد مربی یا کاپیتان، حمله یا دفاع. این در مورد باشگاهی است که راه خود را کاملا گم کرده است، درباره رهبری در وحشت، که به دنبال راه حل ها بدون هیچ درک واقعی از نحوه اعمال آنها است. یونایتد کجا می رود؟ گفتن این خیلی سخت است، اما در حالت ایده آل آنها با اولین شکست خانگی مقابل برایتون شروع نمی کنند.
این خبر از خبرگزاری های بین المللی معتبر گردآوری شده است و سایت اخبار امروز آبان نیوز صرفا نمایش دهنده است. آبان نیوز در راستای موازین و قوانین جمهوری اسلامی ایران فعالیت میکند لذا چنانچه این خبر را شایسته ویرایش و یا حذف میدانید، در صفحه تماس با ما گزارش کنید.