فاش شد: بریتانیا کمپین ترفندهای کثیف جنگ سرد را برای لکه دار کردن معاون اول رئیس جمهور کنیا اجرا کرد | کنیا

فایل‌های تازه از طبقه‌بندی‌شده فاش می‌کنند که مبلغان جنگ سرد بریتانیایی، اوگینگا اودینگا، معاون رئیس‌جمهور کنیا را در دهه 1960 در عملیات‌های تبلیغاتی «سیاه» لکه‌دار کردند.

بازوی تبلیغاتی وزارت خارجه، دپارتمان تحقیقات اطلاعات (IRD)، ملی‌گرای کنیایی را در یک کمپین سه ساله که توسط بخش حقه‌های کثیف آن، واحد تحریریه ویژه (SEU) اداره می‌شد، هدف قرار داد.

پسر اودینگا، رایلا اودینگا، ممکن است روز سه‌شنبه زمانی که کنیایی‌ها به پای صندوق‌های رای بروند، به عنوان رئیس‌جمهور انتخاب شود.

اوگینگا اودینگا یکی از چهره های اصلی مبارزه علیه استعمار بریتانیا بود. پس از استقلال در سال 1963، بریتانیایی ها جومو کنیاتا، رئیس جمهور طرفدار غرب را به عنوان رهبر مورد علاقه خود معرفی کردند. اودینگا، معاون رئیس‌جمهور، چپ‌گرا بود و برای روابط با بلوک کمونیستی باز بود. بریتانیایی ها با نگرانی از اینکه ممکن است اودینگا جایگزین کنیاتا شود، از نظر قانون اساسی یا غیر آن، تلاش کردند او را تضعیف کنند.

به گفته مورخ دکتر پاپی کالن از دانشگاه لافبورو، اگرچه، همانطور که دیپلمات های انگلیسی تشخیص دادند، اودینگا یک کمونیست نبود، او “یک تهدید مستقیم برای منافع بریتانیا بود”. اودینگا نه تنها طرفدار سیاست های رادیکال داخلی بود، بلکه حمایت مالی اتحاد جماهیر شوروی و چین کمونیست را پذیرفت. اما رئیس جمهور کنیاتا نمی توانست اودینگا را کنار بگذارد، زیرا او نماینده قبیله قدرتمند لو بود.

فایل‌های طبقه‌بندی‌شده چهار عملیات «سیاه» را علیه اودینگا نشان می‌دهد. در سپتامبر 1965، دیلی تلگراف داستانی با عنوان «سند انقلاب در کنیا» منتشر کرد. این نشریه در جزوه ای که توسط «جبهه خلق آفریقای شرقی» منتشر شده بود، به دولت کنیاتا به عنوان «ارتجاعی، فاشیست و ناصادق» حمله کرد. اما اودینگا را به عنوان “یک رهبر انقلابی بزرگ” که توسط “حزب سوسیالیست انقلابی خلق کنیا تازه تاسیس شده” به قدرت خواهد رسید، تحسین کرد.

در واقع، این یک عملیات تبلیغاتی پیچیده بود که سوء ظن را مبنی بر همبستگی معاون رئیس جمهور کنیا با چین کمونیست افزایش داد. SEU ثبت کرد که IRD 80 نسخه از جزوه خود را برای “شخصیت های برجسته و مطبوعات” ارسال کرد. روزنامه های کنیا به آن پوشش گسترده ای دادند. گمان می رفت وزرای کنیایی متقاعد شده بودند که این اعلامیه واقعی است.

جان راینر از SEU با اشاره به رقیب راست اودینگا، تام امبویا، نوشت: «یک گزارش محرمانه می‌گفت که کنیاتا فکر می‌کرد که این کار چینی‌ها است، مبویا آن را توسط اودینگا خارج کرده بود، و اودینگا آن را اعلام کرده بود. ادعا کرد که این کار سیا بوده است.»

دکتر کالن می‌گوید: «این به وضوح نشان می‌دهد که اودینگا تهدید اصلی برای منافع بریتانیا به حساب می‌آمد و بریتانیایی‌ها برای لکه‌دار کردن او مایل به انجام آن بودند.»

اودینگا مشکوک بود که او هدف قرار گرفته است. در سال 1964، او علناً از “سیلی از توهین و انتقاد سهل‌انگیز” در مطبوعات بریتانیا شکایت کرد. انتخاب روزنامه های بریتانیا از جمله تلگرافاو، خبرنگاری که اودینگا چهار ماه بعد از کنیا اخراج شد، از گزارش‌هایی که حاکی از توطئه او علیه کنیاتا بود، شکایت کرد.

او نتیجه گرفت: «ماموران اطلاعاتی بریتانیا، از سوی دولتشان تحریم شدند تا اطلاعات رسمی را به مطبوعات «مستقل» خیابان فلیت منتقل کنند.

یک گزارش از طبقه بندی خارج شده برای ژوئن تا دسامبر 1964 نشان می دهد که به نظر می رسد اولین عملیات SEU علیه اودینگا باشد. در ماه اکتبر، SEU اعلامیه‌ای تهیه کرد که ادعا می‌کرد از «برادران وفادار آفریقایی» سرچشمه می‌گیرد و رهبر کنیا را «ابزار کمونیست‌های چینی» می‌نامد.

برادران اختراع مبلغان IRD بودند. در طی نه سال، 37 اعلامیه توسط این سازمان جعلی منتشر شد که ادعا می‌کرد می‌خواهد «آفریقا را از هر گونه دخالت خارجی رها کند».

ادعاهای کنیاتا در آوریل 1964 مبنی بر اینکه “آقای اودینگا و همکارانش ممکن است اقدام به نوعی اقدام مسلحانه یا دیگر اقدام برای به دست گرفتن قدرت کنند” طرح هایی را برای مداخله نظامی بریتانیا در صورت تحقق ترس از کودتا انجام داد.

همچنین عملیات دیگری را در SEU انجام داد که اودینگا را به دست داشتن در یک کودتای چپ متهم کرد.

با وجود یورش به دفاتر و خانه‌های اودینگا و دیگر رادیکال‌ها، که منجر به مصادره سلاح‌ها شد، هیچ مدرک مشخصی از کودتا یافت نشد و او همچنان معاون رئیس‌جمهور باقی ماند.

ارزیابی کمیساریای عالی بریتانیا به عنوان شواهدی از محموله‌های تسلیحاتی روسیه، سلاح در سفارتخانه‌ها و اماکن کمونیستی تحت کنترل اودینگا و همچنین مشارکت وی در آموزش نظامی برای کنیایی‌ها در کشورهای کمونیستی اشاره کرد. اما حتی او به این نتیجه رسید که «توطئه‌گران انتظار داشتند که سرنگونی با ابزارهای کم و بیش قانون اساسی امکان‌پذیر باشد و اسلحه‌ها و کارآموزان صرفاً در صورت لزوم به آنها اطمینان و حمایت بیشتری بدهند».

به گفته کالن، نویسنده کنیا و بریتانیا پس از استقلالاگرچه ترس ها واقعی بود، «به احتمال زیاد کودتا تا حد زیادی تخیلی بود»، «بهانه ای برای حرکت علیه اودینگا».

با این وجود، مبلغان IRD گزارش کمیساریای عالی را مورد استفاده قرار دادند. مقاله‌ای با عنوان «کنیاتا کودتای چپ‌گرا را ناکام می‌کند» در یک نشریه سوئیسی به منظور انتشار آن در رسانه‌های اروپای غربی منتشر شد. در این بیانیه آمده است: «اکنون واضح است که تنها اقدام قاطعانه رئیس جمهور کنیاتا با موفقیت یک کودتای چپگرای طرفدار کمونیست در کنیا را ناکام گذاشت.»

به گفته پروفسور اسکات لوکاس، متخصص سیاست خارجی بریتانیا در دانشگاه بیرمنگام، «داستان عملیات تبلیغاتی بریتانیا در کنیا یادآور این است که روزهای یک امپراتوری رو به زوال به اندازه فریبکاری، اطلاعات نادرست و حقه‌های کثیف پر زرق و برق نبود. ”

پروفسور لوکاس گفت: “در قلب آن، تلاش کسانی در لندن برای ادامه اعمال کنترل بر مستعمره سابق پس از مستقل شدن آن بود.”

اودینگا در سال 1966 از دولت کنیاتا استعفا داد و یک حزب سیاسی جدید به نام اتحادیه خلق کنیا (KPU) تأسیس کرد. اما تجربه این کشور با دموکراسی چند حزبی چندان دوام نیاورد. اعضای KPU بدون محاکمه تحت قوانین جدید سختگیرانه بازداشت شدند.

در سال 1969، حزب غیرقانونی اعلام شد. اودینگا تحت بازداشت قرار گرفت و بعداً توسط جانشین کنیاتا، دانیل آراپ موی، زندانی شد.

پسرش رایلا، که به دنبال پدرش وارد سیاست شد، پیش از بازگشت کنیا به دموکراسی، بارها بدون محاکمه زندانی شد. باید دید آیا او به جاه طلبی پدرش پی خواهد برد و رئیس جمهور کنیا می شود یا خیر.