“اکنون کاری انجام دهید”: داخل درایو شیرزنان برای تشویق دختران به بازی | تیم فوتبال زنان انگلیس

Oروز دوشنبه، لوته ووبن-موی، مدافع میانی تیم ملی انگلیس، در حالی که اتوبوس تیم را از جشن پیروزی یورو 2022 در میدان ترافالگار می‌پیچید، از راهرو پایین آمد. این جوان 23 ساله در حال انجام ماموریت بود.

نمی‌دانم این انرژی بودن در لندن، بودن در کنار مردمی در مقابل گالری پرتره ملی بود که در حالی که در مقابل آنها می‌رقصیدیم، نام‌های ما را فریاد می‌زدند یا نه، اما این یک کاتالیزور برای من بود. برو به همه بگو و برو پیش لیا [Williamson, the captain] و سو [Campbell, the director of women’s football at the Football Association] گفتن: “ما باید الان کاری انجام دهیم.”

نتیجه نامه ای بود که توسط تمامی 23 بازیکن تیمی که اولین جام مهم تیم را به دست آورده بودند امضا کردند. خطاب به لیز تراس و ریشی سوناک، امیدهای رهبری محافظه‌کاران، از هر کدام که نخست‌وزیر می‌شود، می‌خواهد اطمینان حاصل کند که همه دختران مدرسه به فوتبال در PE دسترسی دارند.

در آن نوشته شده بود: «در حال حاضر تنها 63 درصد از دختران می‌توانند در کلاس‌های ورزش فوتبال بازی کنند. واقعیت این است که ما به دختران جوان الهام می‌دهیم تا فوتبال بازی کنند، اما بسیاری از آنها به مدرسه می‌روند و نمی‌توانند بازی کنند. این چیزی است که همه ما در بزرگ شدن تجربه کردیم. اغلب ما را از بازی منع می کردند. بنابراین ما تیم‌های خودمان را ساختیم، در سراسر کشور سفر کردیم و با وجود مشکلات، فقط به فوتبال ادامه دادیم.

Truss و Sunak پاسخ داده‌اند، اما هیچ‌کدام قول نداده‌اند که این رقم را به 100% برسانند، با Truss متعهد به “بررسی آنچه که مدارس را از ارائه حداقل دو ساعت ورزش در هفته باز می‌دارد” و Sunak متعهد به “تقویت مسئولیت‌پذیری” است.

انگیزه ووبن موی تبدیل کلمات به عمل بود. او می گوید: «این چیزی است که مدتی است به آن فکر می کنم. “من می گفتم: “بیا بریم. بیایید این را ادامه دهیم. بیایید آن را ملموس کنیم، آن را چیزی کنیم که واقعاً بتوانیم آن را حس کنیم و ببینیم، و نه فقط کلمات.’ «ملت را سربلند کنید»، «ملت را شاد کنید»، این واقعاً چه شکلی است؟ و چگونه می توانیم آن را محقق کنیم؟

بخش های متحرک زیادی در آن وجود دارد. سیاستمداران زیادی در ومبلی حضور داشتند. آنها در آب و هوای مناسب اینجا هستند، زمانی که همه چیز خوب پیش می رود. آنها اینجا در Borehamwood نیستند، آنها اینجا در City Academy نیستند، وقتی ما یکشنبه شب ساعت 7 بعد از ظهر بازی می کنیم. ما می‌خواهیم برندهای بیشتری، شرکای بیشتر، افراد بیشتری را در بازی در درازمدت ببینیم، نه فقط برای اوقات خوش.»

استفاده نکردن برای شیرین کاری های روابط عمومی توسط سیاستمداران مهم است. ووبن-موی می گوید: «وزیر امور خارجه برای آموزش از ما دعوت کرده است که به خیابان داونینگ بیاییم. وقتی آن دعوت را دریافت کردم، اینطور گفتم: “اوه بیمار، مردم دارند گوش می دهند.” اما آیا آنها فقط ما را دعوت می کنند، آن را به یک شیرین کاری روابط عمومی تبدیل می کنند و سپس می گویند که تغییر ایجاد کرده اند؟ واقعیت این است که این یک شبه تغییر نخواهد کرد.

آنچه ما خواسته ایم یک پروژه بلند مدت است. این چیزی است که توسعه زیادی را می طلبد، سرمایه گذاری زیادی را می طلبد و فکر زیادی را می طلبد. وقتی لیز تراس یا ریشی سوناک وارد می‌شوند، وزیر خارجه احتمالاً آنجا نخواهد بود. و در هلند سارینا [Wiegman, England’s manager] گفت که آنها به آن “gebakken lucht” می گویند که در لغت به معنای “هوای پخته” است. فقط هوای گرم است.

برای اینکه در واقع تغییر ایجاد کنیم و در واقع چیزی را بسازیم که برای آینده باشد، بیش از یک جلسه، بیش از یک مکالمه طول می کشد. ما واقعاً می‌خواهیم معنادار باشد.»

پیام ساده است: «ما می‌خواهیم تمام موانعی را که برای فوتبال بازی کردن دختران وجود دارد، برداریم. موانع فیزیکی، موانع اجتماعی – از نظر فرهنگی ما باید همه چیز را تغییر دهیم – اما همچنین موانع روانی.

بخش روانی بسیار مهم است. بر اساس تحقیقات انجام شده از طرف ونوس، که کمپین پوست خود را حرکت دهید که ووبن موی سفیر آن است، راه اندازی کرده است، بیش از یک سوم زنان در ورزش شرکت نمی کنند زیرا نگران ظاهر پوست خود هستند، تقریبا نیمی از آنها نگران هستند. در مورد ناقص‌های خود اظهار نظر کردند و تقریباً نیمی از آنها گفتند که اگر در معرض تصاویر مرتبط‌تری از زنان در حال ورزش قرار بگیرند، نسبت به بدن خود احساس اعتماد بیشتری می‌کنند.

«یک سوم از دختران جوان ورزش نمی کنند، حرکت نمی کنند، زیرا آنها هوشیار هستند. ووبن-موی می گوید که برای من این کاملاً دیوانه کننده است. «این اجتماعی است، فرهنگی است. ما خودمان آن را تقویت می کنیم. اگر می‌خواهیم دختران یا پسران جوان خود را برای آینده عدالت کنیم، باید چیزی را اکنون تغییر دهیم. ما باید جامعه را برای آنها مکانی کنیم که ارزش زندگی در آن را داشته باشد.

“اگر ما بسیاری از چیزهای جامعه را تغییر ندهیم، من نمی خواهم بچه دار شوم. من نگران کسانی هستم که بچه های کوچک دارند، زیرا ما باید دنیا را به مکانی تبدیل کنیم که به آن احساس افتخار کنیم. ورزش جنبه بسیار بسیار کوچکی از چیزهاست اما تأثیر بزرگ و بزرگی فراتر از دنیای ورزش دارد.

در فوتبال زنان انگلیس فرهنگ شکرگزاری وجود داشته است که بازیکنان باید خرده میز را بپذیرند و به حداقل ها راضی باشند. آیا قهرمانی در یورو به افزایش اعتماد بازیکنان به صدای خود کمک کرده است؟

“چقدر انگلیسی است که ما اینقدر مودب هستیم؟” مدافع آرسنال که هنوز در تلاش است تا برد یورو را محاسبه کند، نمی تواند این احساس را در سوت پایان بازی بیان کند و هنوز صدای خود را به خوبی دریافت نکرده است. ما بسیار سپاسگزاریم. ‘خیلی ممنونم. خیلی ممنون.’ نه، آن را پاره کنید، باید آن را بازنویسی کنیم. چه در روز یکشنبه پیروز شده باشیم چه نه، ما همچنان حق داشتیم که برای تغییر صحبت کنیم، ما هنوز سکو را داشتیم.

برد می‌خواهد و خوب است، این عالی است، اما حتی اگر این کار را نکرده بودیم، من به عنوان یک فوتبالیست زن که هر هفته، هر آخر هفته بیرون می‌رویم، برای باشگاه‌هایمان می‌جنگیم، برای کشورمان در زمین می‌جنگیم. ما الگو هستیم و اگر ما به عنوان آن الگوها احساس قدرت کنیم، پیامی که به دختران، زنان، پسران و مردان نیز می‌فرستد این است که «شما لایق هستید، ارزشش را دارید، و می‌توانید از هر چیزی که دارید استفاده کنید. انجام داده اید، یا هر چیز دیگری که به دست نیاورده اید، برای جنگیدن برای چیزی بزرگتر، برای خود و دیگران نیز همینطور».