فرانسیس اوگریدی می گوید که کارگران می توانند مبارزه کنند و بر کاهش دستمزدها غلبه کنند فرانسیس اوگریدی

بیرون از یک انبار غول‌پیکر B&Q در Worksop فرانسیس اوگریدی در حال تحمل باران یخی است تا با اعضای اتحادیه یونیت تازه از یک اختلاف 11 هفته‌ای گفتگو کند.

این قلمرو دیوار قرمز کلاسیک است. Worksop بخشی از Bassetlaw، حوزه انتخابیه ناتینگهام شایر است که توسط محافظه‌کاران در انتخابات 2019 با بیش از 14000 رای برنده شد. مرکز توزیع در محل جایی است که زمانی کولی مانتون بود و – در یک حرکت مملو از نمادگرایی – یک خط اعتصاب یونیت در جایی که معدنچیان در طول اعتصاب یک ساله گودال 1984-1985 جمع شده بودند، راه اندازی شد.

یک تفاوت اساسی وجود دارد. در حالی که معدنچیان در نهایت نبرد صنعتی خود را باختند، اوگریدی، دبیر کل TUC، توسط کارگرانی که پیروزی را جشن می گیرند، استقبال می شود. اعضای یونیت در مرکز توزیع اصلی B&Q بریتانیا پس از رای دادن به رد پیشنهاد دستمزد 4 درصد، محکم ایستادند. در نهایت، 450 کارگر انبار یک معامله 6.7 درصدی دستمزد به تاریخ ژوئیه را تضمین کردند. با شناسایی و پرداخت پاداش، آنها معادل 10.75 درصد افزایش دریافت خواهند کرد.

O’Grady می گوید: «کارگران B&Q نمونه خوبی از آنچه ممکن، مقرون به صرفه و عادلانه است هستند. آنها هرگز نباید برای گرفتن سهم منصفانه مجبور به اعتصاب می شدند، اما مصمم بودند. آنها برای مدت طولانی در آن بودند.»

اوگریدی در حال بازدید از ناتینگهام شایر است تا ببیند کارگران چگونه با بحران هزینه زندگی در بریتانیا کنار می آیند و این ایده را که افزایش بیش از حد دستمزدها باعث بدتر شدن مشکل می شود را رد می کند.

واضح است که افزایش دستمزدها نیست که باعث تورم می شود. بر اساس برآورد خود بانک انگلستان واقعی است [inflation-adjusted] دستمزدها امسال دوباره کاهش می یابد. خانواده های کارگری قربانی تورم هستند نه علت آن.

من افزایش دستمزدها را نمی بینم. من نمی دانم چگونه کسی می تواند چنین چیزی را مطرح کند. من مقایسه با دهه 1970 را قانع کننده نمی دانم. اگر دوباره دستمزدها را افزایش ندهیم، رشد اقتصادی را متوقف خواهیم کرد. شواهد زیادی وجود دارد که نشان می‌دهد خانواده‌های کارگر واقعاً با مشکلاتی دست و پنجه نرم می‌کنند، نه فقط کارگران کم‌درآمد. افراد با درآمد متوسط ​​نیز این احساس را دارند.»

مقایسه با دهه 1970 در مورد قدرت کار سازماندهی شده مطمئناً نامناسب است. طبق آخرین آمارهای دولتی، اعضای اتحادیه کارگری کمتر از نیمی از اوج 13.2 میلیون نفری خود در سال 1979 است و در بخش خصوصی به 13 درصد کاهش یافته است.

اما اگرچه اعتصابات به دلیل تدابیر اتخاذ شده توسط دولت های محافظه کار دشوارتر شده است، اما همچنان می توان در صورت عبور از حلقه های قانونی لازم برای کارگران اقدام کرد. در ماه‌های اخیر، دو عامل کارگران را به ایستادگی در برابر کارفرمایان خود جسارت کرده است: کمبود نیروی کار و گذران زندگی.

در یک هتل Worksop، O’Grady به کارگران نانوایی ریورساید در ناتینگهام گوش می دهد که چرا برای اقدام صنعتی رای می دهند. نرخ فعلی دستمزد برای فعالانی که برای سوپرمارکت های زنجیره ای بزرگ از جمله تسکو، سینزبری و مارکس و اسپنسر کیچ درست می کنند، 9.02 پوند در ساعت است – 11 پوند بالاتر از حداقل دستمزد.

از آوریل، به کارگران نانوایی 9.61 پوند در ساعت پیشنهاد داده می شود – باز هم 11 پوند بالاتر از حداقل دستمزد – اما کارفرمایان سعی کرده اند با تعیین نرخ های حق بیمه در آخر هفته با نرخ 9.02 پوند در ساعت قدیمی، بخشی از این افزایش را جبران کنند. سخنگوی گروه غذای Compleat گفت که افزایش بین 6.5 تا 9.5 درصد به نرخ های پایه نشان دهنده “پیشنهاد بسیار مطلوب” است.

نتایج رای گیری روز سه شنبه مشخص خواهد شد، اما اتحادیه انتظار دارد که اکثریت بزرگی در حمایت از اقدام به دست بیاورند. شریل پیجون، افسر منطقه ای یونیت برای ایست میدلندز، گفت: «من واقعاً به آنها افتخار می کنم. من واقعاً افتخار می کنم که آنها در حال مبارزه هستند. این شرکت می گوید که هیچ کس دیگری این را دریافت نمی کند، اما هیچ کس دیگری ایستاده و مبارزه نکرده است.

“کارگران این سایت کارگران کلیدی در سراسر همه گیری بوده اند، در حالی که در محل کار جان خود را به خطر می اندازند، ملت را تغذیه می کنند. این شرکت از باز کردن کتاب‌ها امتناع می‌ورزد، اما می‌دانیم که آنها در سال گذشته با افزایش حجم و مدیریت کارگران به دلیل نیازهای تولید، سود کسب کردند.

اوگریدی می‌گوید که مناقشه نانوایی نمونه‌ای از شرکتی است که به دنبال تأمین مالی افزایش دستمزد با توزیع مجدد صورت‌حساب دستمزد است تا کارگران وضعیت بدتری داشته باشند. او می‌گوید که سوپرمارکت‌های زنجیره‌ای بزرگ باید چشم خود را نسبت به آنچه در حال وقوع است ببندند.

نمی‌دانم هر کسی که فکرش را می‌کند شب‌ها چگونه می‌خوابد. همه کسانی که از نانوایی تامین می شوند باید سهمی از مسئولیت را بر عهده بگیرند.

حتی قبل از اینکه تهاجم روسیه به اوکراین قیمت انرژی را حتی بالاتر برد، بانک انگلستان پیش‌بینی کرده بود که استانداردهای زندگی امسال به میزان 2 درصد کاهش یابد. اندرو بیلی، رئیس بانک، توسط داونینگ استریت 10 سیلی خورد زیرا گفت که کارگران برای کمک به مقابله با تورم باید خویشتنداری در پرداخت بدهی نشان دهند.

اوگریدی در دادگاه مدیران بانک حضور دارد و مستقیماً در مورد اظهارات بیلی صحبت نخواهد کرد، اما به طور کلی می گوید که این خطر وجود دارد که افراد در قدرت با زندگی مردم ارتباطی نداشته باشند. از نظر دبیر کل TUC، فهرست افراد غیرقابل تماس، شامل برندان کلارک اسمیت، نماینده محافظه کار باستلاو است که به کارگران B&Q گفته است که بهتر است 4 درصد را بپذیرند و عضویت خود را در اتحادیه لغو کنند.

او می گوید: “چیزی برای فشار دادن باقی نمانده است.” «با اتحادیه‌های قوی، کارگران دست‌کم شانسی برای موفقیت دارند. اگر قصد تضعیف اتحادیه ها را دارید، عمداً قدرت چانه زنی کارگران را تضعیف می کنید. وقتی در جاده می روم عصبانی می شوم اما تشویق هم می شوم. مردم باید باور داشته باشند که می‌توانیم برنده شویم، اما باید سازماندهی کنیم.»

یکی از کسانی که کارگران کم درآمد را سازماندهی می کند، ویکی واس، یک کارگر مراقبتی و نماینده اتحادیه GMB برای Bassetlaw است. من اعضایی دارم که به بانک‌های مواد غذایی می‌روند یا دو کار انجام می‌دهند، و حتی پس از آن، متوجه می‌شوند که نمی‌توانند زندگی خود را تامین کنند.»

پیام Wass یک پیام ساده است. برای بسیاری از کارگران، مسئله غذا خوردن یا گرما است، که ممکن است غوغای نارضایتی در صندلی‌های دیوار قرمز را توضیح دهد.