آبان نیوز انتشار آخرین خبرهای سیاسی اقتصادی اجتماعی ورزشی فناوری در آبان نیوز
به گزارش دپارتمان اخبار بین المللی پایگاه خبری آبان نیوز ،
“کالاهای دزدیده شده”؛ “غارت شده توسط بریتانیایی ها”؛ «این را مثل تیله های پارتنون دزدیدی؟»
نگاهی اجمالی به کانال‌های رسانه‌های اجتماعی موزه بریتانیا نشان می‌دهد که چرا وقتی صحبت از مجسمه‌های آکروپلیس مورد مناقشه می‌شود، آنقدر مشتاق است که «دمای بحث را تغییر دهد».
این کلماتی بود که این هفته توسط جاناتان ویلیامز، معاون مدیر موزه استفاده شد، زیرا او خواستار “مشارکت مثبت” جدید با یونان بر سر سنگ مرمر شد.
یونان از سال 1832 در موزه لندن به نمایش گذاشته شده است و یونان در آن زمان درخواست بازگشت آنها را داشته است و این دو کشور را در یک بن بست گاه آزمایشی گیر کرده است. ویلیامز به ساندی تایمز گفت: اکنون زمان آن فرا رسیده است که “کاری از نظر کیفی متفاوت انجام دهیم.”
اما چی؟ با توجه به اظهارات اخیر رئیس هیئت امناء، جورج آزبورن، مبنی بر اینکه «معامله ای باید انجام شود» با یونان، به نظر می رسد موزه به تغییر موضع خود در مورد سنگ مرمر اشاره می کند. بنابراین آیا ما احتمالاً به زودی سنگ های مرمر را در آتن به نمایش خواهیم گذاشت یا شاید حتی برای همیشه به یونان بازگردانده شوند؟
نه کاملا. با توجه به جزئیات مشارکت پیشنهادی، موزه بریتانیا صریح است. در این بیانیه آمده است: «ما مجسمه‌ها را مانند بسیاری از اشیاء دیگر به کسانی که می‌خواهند آنها را به نمایش بگذارند امانت می‌دهیم، مشروط بر اینکه از آنها مراقبت کنند و آنها را پس بدهند.»
به طور مشابه، اظهارات بوریس جانسون مبنی بر اینکه بازگرداندن سنگ مرمرها مربوط به موزه بریتانیا است، به طور گسترده به عنوان نرمش بریتانیا در مورد بازگشت به کشور تعبیر شد. دولت اکنون اصرار دارد که منظور او فقط وام بوده است – و موزه همچنان از نظر قانونی از پس دادن چیزی منع شده است.
وقتی موزه می‌گوید که مسئله مالکیت قانونی همه چیز نیست، ممکن است حق داشته باشد – «وقتی گفتگوها به یک زمینه قانونی و خصمانه محدود می‌شود، عموم شکست می‌خورند» – اما به نظر می‌رسد در این نقطه سخت، چیزی تغییر نکرده است.
با این حال، عده‌ای هستند که می‌پرسند خط موزه تا چه مدت می‌تواند ادامه داشته باشد. دن هیکس، استاد باستان شناسی معاصر در دانشگاه آکسفورد، با اشاره به اظهارات مدیر V&A، تریسترام هانت، مبنی بر اینکه قوانینی که موزه ها را از بازگرداندن آثار باستانی منع می کند، باید بازنگری شود، می گوید: «اینها همه نشانه هایی هستند که می دانند بازی به پایان رسیده است.
فکر می‌کنم آنچه در حال رخ دادن است یک تغییر اساسی در موقعیت مخاطبان، سهامداران و جوامعی است که ما می‌گوییم به عنوان موزه در خدمت آنها هستیم. ایده یک مؤسسه فرهنگی خیرخواه که به اشتراک بگذارد، اگر با بازگرداندن کالاهای مسروقه پشتیبانی نشود، اکنون کاملاً دور از ذهن است. یک تغییر دریایی در افکار عمومی در سطح بین المللی وجود دارد.
هیکس منتقد برجسته موزه بریتانیا و سایر موسسات در مورد برنزهای بنین بوده است که وضعیت حقوقی آن برخلاف سنگ مرمرها تا حد زیادی بلامنازع است. دانشگاه آکسفورد هفته گذشته آخرین دانشگاه در موجی از موسسات و دولت‌ها بود که با بازگرداندن برنزها موافقت کردند و اذعان کردند که گنجینه‌ها توسط نیروهای بریتانیایی در سال 1897 از شهر بنین غارت شده است. تاکنون، موزه بریتانیا به مقاومت در برابر درخواست‌ها برای بازگرداندن 900 شی بنین ادامه می‌دهد. درست است، و تنها در مورد “تحقیقات و ابتکارات تبادل فرهنگی” با “ذینفعان و شرکا” در نیجریه صحبت می کند.
تهمینا گسکار، متصدی و همکار انجمن موزه‌ها، که تا همین اواخر در کمیته اخلاق و استعمار زدایی این انجمن حضور داشت، می‌گوید: موزه‌های بزرگ و کوچک دهه‌هاست که با این مسائل دست و پنجه نرم می‌کنند. به دلیل رسانه‌های اجتماعی، افراد بیشتری در مورد آن صحبت می‌کنند، اما تا آنجا که به این بخش مربوط می‌شود، این موضوع برای مدت بسیار زیادی وجود داشته است. [It’s just that] خیلی سریع حرکت نکرده است تا کاری در مورد آن انجام دهد.»
او خاطرنشان می کند، با این حال، رسانه های اجتماعی، افزایش تعامل با جوامع دیاسپورا و کمپین ضد نژادپرستانه زندگی سیاهان اهمیت دارد، نادیده گرفتن مسائل مربوط به بازگشت به کشور و استعمارزدایی را دشوارتر کرده است. تقریباً 60٪ از بریتانیایی ها اکنون فکر می کنند که سنگ های مرمر پارتنون متعلق به یونان هستند و تنها 18٪ معتقدند که باید در لندن بمانند.
بسیاری از بخش میراث با جاه طلبی موزه بریتانیا برای «موزه ای از جهان، برای جهان» موافق هستند، از جمله باستان شناس مایک پیتس، که می گوید بحث در مورد تیله ها «بیش از هر چیز به سیاست و لجن زنی تبدیل شده است. دیگر… فکر کردن به حال و آینده بسیار مفیدتر است تا آنچه در گذشته اتفاق افتاده است.
این بدان معنا نیست که هیچ چیز نباید برگردانده شود. اما من فکر می‌کنم که ما به یک گفت‌وگوی گسترده‌تر به جای چند عنوان و بازنمایی ساده نیاز داریم.»
پیتس می‌گوید در مورد یکی از راه‌های احتمالی رو به جلو، «موزه بریتانیا می‌گوید که ما از قرض دادن مطالب خوشحالیم، و به نظر نمی‌رسد که آنها محدودیتی برای مدت زمان این وام قائل نیستند. بنابراین می توان تصور کرد که بخشی واقعاً قابل توجه از مجموعه پارتنون می تواند به طور مؤثر در نمایش دائمی در آتن به پایان برسد. اما به عنوان وام.»
این خبر از خبرگزاری های بین المللی معتبر گردآوری شده است و سایت اخبار روز ایران و جهان آبان نیوز صرفا نمایش دهنده است. آبان نیوز در راستای موازین و قوانین جمهوری اسلامی ایران فعالیت میکند لذا چنانچه این خبر را شایسته ویرایش و یا حذف میدانید، در صفحه تماس با ما گزارش کنید.
