خشکسالی رودخانه پو: ترس برداشت برنج ریزوتو به دلیل خشک شدن شالیزارهای ایتالیا در میان کمبود بارندگی

تولید برنج ریزوتو در دره رودخانه پو ایتالیا در معرض تهدید شدید قرار دارد زیرا خشکسالی تاریخی همچنان باعث خشک شدن استخوان‌ها و نمک سمی شدن مزارع شالیزاری می‌شود.

کشاورزان می گویند برداشت برنج مورد استفاده برای ریزوتو ممکن است برای سال ها به دلیل افزایش محتوای نمک که به زمین نفوذ می کند آسیب ببیند.

الیزا مورتو، برنج‌کار، گفت: «همانطور که می‌بینید، وضعیت غم‌انگیز است، زیرا ما در مورد ضرر نزدیک به 60 درصد صحبت می‌کنیم.» این تلفات هنوز قطعی نیست زیرا علاوه بر مشکل آب شور، مشکل آب شور نیز داریم. گرمای عظیم.”

وی افزود: “برداشت 2022 در خطر است” و گفت که بوته های برنج ممکن است امسال به دلیل شرایط سخت نتوانند حتی خوشه بسازند و بالغ شوند.

گیاهان برنج در شمال حوضه رودخانه پو ایتالیا به آب سفره های زیرزمینی متکی هستند. اینها به دلیل اینکه رودخانه پو در پایین ترین حد خود قرار دارد، به طور فزاینده ای شور می شوند که به آب دریا اجازه می دهد تا در دلتا جریان یابد.

میزان آب رودخانه پو – بزرگترین رودخانه ایتالیا – در ماه گذشته به دلیل شرایط خشکسالی ناشی از فقدان ذوب برف و باران فصلی، تنها به 95 متر مکعب (3350 فوت مکعب) در ثانیه رسید.

این سطح آب یک دهم میانگین سالانه است.

مورتو، صاحب انجمن کشاورزی مورتو، هشدار داد که این مشکلات زیست محیطی می تواند تأثیر دائمی داشته باشد.

او گفت: “یک مشکل بزرگ ما نیز این است که اگر نمک روی خاک بماند، در خطر از دست دادن برداشت های آینده نیز هستیم، زیرا مزرعه شور محصول نمی دهد، هر نوع گیاه و محصول کاشته شده را می سوزاند.” فراتر از آسیب های کوتاه مدت، ما باید با تمام آسیب هایی که به عنوان آسیب های آینده در نظر گرفته می شود مقابله کنیم.

دره پو که نزدیک به یک سوم تولید کشاورزی ایتالیا را تشکیل می دهد، با خشکسالی بی سابقه ای مواجه است.

سطح آب رودخانه پو که از منطقه عبور می کند 2 متر (7 فوت) کمتر از میانگین است، در حالی که دما در ماه ژوئن 3.5 درجه بالاتر است. این افراط های زیست محیطی نتیجه تغییرات آب و هوایی ناشی از انسان است.

نزدیک به دو ماه است که کشاورزان برنج در دره پو نمی توانند از آب شیرین برای کشاورزی بهره ببرند و این امر تأثیرات منفی زیادی را برای مشاغل آنها ایجاد می کند.

مورتو امیدوار بود که کسب و کارش بتواند یک سوم محصول خود را در سال جاری نجات دهد. اما او این سوال را مطرح کرد که آیا امکان کسب سود وجود دارد، زیرا عوامل دیگری مانند افزایش هزینه های سوخت و کود نیز تأثیر دارند.

او با اشاره به اینکه قیمت کود از 40 به 120 یورو در هر 100 کیلوگرم افزایش یافته است، گفت: نمی توانم ضرر اقتصادی را تعیین کنم.

رودولفو لاورنتی، معاون کنسرسیوم زهکشی پو دلتا، به خبرنگاران گفت که میزان نمک ثبت شده در آب رودخانه پو بسیار بالاتر از مقدار مناسب برای کشاورزی است.

وی گفت: در حال حاضر در حال ثبت ارزش 21 گرم نمک در هر لیتر آب هستیم. او می‌گوید: «این مقدار واقعاً بالاست و برای توزیع آب در کشاورزی مناسب نیست، زیرا حداکثر مقدار نمک در لیتر یک گرم است.»

تأثیر خشکسالی ممکن است برای سال‌های آینده ادامه داشته باشد، زیرا آب شور در فاصله‌هایی که قبلاً ثبت نشده بود، در داخل خشکی شسته می‌شود و به سفره‌های زیرزمینی نفوذ می‌کند – لایه‌های زیرزمینی سنگ که می‌توانند آب را در خود نگه دارند.

رودخانه پو توسط یک دلتا تغذیه می شود، منطقه ای که در آن آب شیرین و شور تبادل می شود. با این حال، با توجه به اینکه رودخانه در پایین ترین سطح تاریخی قرار دارد، آب شور بیشتری در بالادست جریان دارد که باعث مشکلات شور شدن منطقه می شود.

به گفته جیانکارلو مانتووانی، مدیر کنسرسیوم زهکشی Po Delta، این باعث “خسارت دائمی” خواهد شد.

وی با توصیف این موضوع به عنوان یک «مشکل زیست‌محیطی» گفت: «وقتی آب شور وارد آب‌های زیرزمینی می‌شود… سال‌ها و مقادیر زیادی آب شیرین طول می‌کشد تا از شر آن خلاص شود».

او می گوید: “پوشش گیاهی در سواحل رودخانه، دوزیستان و پرندگان ناپدید شده اند و کل اکوسیستمی که در اطراف یک محیط آب شیرین زندگی می کند، همانطور که در این قلمرو داشتیم، دیگر اینجا نیست.”