با نزدیک شدن به رکود، استقلال بانک انگلستان در معرض تهدید است | نرخ بهره

بانک مرکزی انگلیس حتی قبل از اینکه آخرین پیش بینی های وحشتناک خود را برای اقتصاد اعلام کند، در حال کاهش بود. اکنون می‌توان انتظار داشت که انتقادها دو برابر شود، زیرا دولت به دنبال قربانیی است که در بدبختی پیش از انتخابات مقصر باشد.

چشم انداز واقعاً تلخ است. تورم اکنون در اکتبر به 13.3 درصد می رسد – بالاترین نرخ از سپتامبر 1980 – و همچنان در یک سال آینده نزدیک به 10 درصد خواهد بود. اقتصاد در سه ماه پایانی سال جاری شروع به انقباض خواهد کرد و تا اوایل سال 2024 دوباره شروع به رشد نخواهد کرد. استانداردهای زندگی طی دو سال آینده 5 درصد کاهش می یابد – بی نظیر از زمان شروع رکوردهای مدرن در اوایل دهه 1960.

در مقابل این پس‌زمینه، کمیته نه‌گانه سیاست پولی بانک، نرخ بهره را 0.5 واحد درصد افزایش داده و به 1.75 درصد رسانده است. نه تنها بزرگترین افزایش در هزینه رسمی وام از سال 1995 بود، بلکه اولین بار بود که MPC در حالی که رکود را پیش بینی می کرد، نرخ ها را افزایش داد.

هشت نفر از 9 عضو MPC به افزایش 0.5 واحدی رأی دادند، این کار را به این دلیل انجام دادند که بازار کار همچنان رکود است و خطر تورم وجود دارد. اما انتظار نمی‌رود بازار کار برای مدت طولانی قوی بماند: بانک فکر می‌کند رکودی که پیش‌بینی می‌شود تا زمانی که اوایل دهه 1980 و اواخر دهه 2000 ادامه داشته باشد، بیکاری را از زیر 4 درصد به بیش از 6 درصد تا سال 2025 خواهد رساند. صف ها و افزایش نرخ سود منجر به سرد شدن محسوس در بازار مسکن می شود.

یک سال پیش بانک فکر می‌کرد که تورم به 4 درصد خواهد رسید، اما از آن زمان پیش‌بینی خود را به‌طور پیوسته افزایش داده است. این گزارش می‌گوید قیمت‌های انرژی بالاتر – که به تنهایی نیمی از نرخ تورم سالانه 13 درصدی را تشکیل می‌دهند – و گلوگاه‌های زنجیره تامین جهانی بیشتر این افزایش را تشکیل می‌دهند. این درها را برای افزایش 0.5 واحدی باز گذاشته است و هشدار می دهد که “به ویژه نسبت به نشانه هایی از فشارهای تورمی مداوم تر” هوشیار خواهد بود.

از نظر سیاسی، بانک به ندرت در موقعیت تنگ‌تری قرار داشته است. افزایش 0.5 واحدی مصداق بارز بازی کردن است، اما در زمانی که اقتصاد در حال تضعیف است تحمیل می شود. اگر MPC بیش از حد تهاجمی با افزایش نرخ بهره در آینده باشد، مقصر تشدید رکود خواهد بود. اگر تغییر تورم سخت‌تر از آنچه انتظار می‌رود ثابت شود، به خاطر دیر انجام دادن خیلی کم سرزنش می‌شود.

لیز تراس، پیشتاز برای جایگزینی بوریس جانسون به عنوان نخست‌وزیر، آشکارا از خیابان Threadneedle انتقاد می‌کند و عملاً MPC را متهم می‌کند که روی فرمان خوابیده است، زیرا بحران هزینه‌های زندگی آغاز شد. برای اولین بار از زمانی که گوردون براون آزادی تعیین نرخ بهره را در سال 1997 اعطا کرد، به نظر می رسد استقلال بانک در معرض تهدید قرار گرفته است.