“ما باید به جلو حرکت کنیم”: کامالا هریس سالگرد یکشنبه خونین را در سلما گرامی می دارد | حق رای ایالات متحده

کامالا هریس، معاون رئیس جمهور ایالات متحده، روز یکشنبه از سلما، آلاباما برای بزرگداشت لحظه تعیین کننده در مبارزه برای حق رای دیدن کرد و سفر خود را در حالی انجام داد که تلاش های کنگره برای بازگرداندن قانون برجسته حقوق رای 1965 شکست خورده است.

در زیر آسمان آبی فروزان، هریس در پای پل روی صحنه رفت، جایی که در سال 1965 سربازان ایالتی سفیدپوست به راهپیمایان سیاهپوست حق رأی که ​​قصد عبور از آن را داشتند حمله کردند.

هریس این سایت را مکان مقدسی خواند که در آن مردم برای “بنیادی ترین حق شهروندی آمریکا: حق رای” مبارزه کردند.

هریس در مقابل جمعیتی چند هزار نفری گفت: «امروز، ما در زمان دیگری روی این پل ایستاده ایم.

با این حال، ما دوباره خود را در این بین می بینیم. بین بی عدالتی و عدالت. بین ناامیدی و قاطعیت… هیچ کجا واضح تر از مبارزه مداوم برای تأمین آزادی رأی نیست.»

اولین معاون رئیس جمهور زن کشور – و همچنین اولین آفریقایی آمریکایی و هندی آمریکایی در این نقش – از راهپیمایان صحبت کرد که «اعتراض مسالمت آمیز آنها با خشونت کوبنده مواجه شد. هنگامی که سربازان ایالتی حمله کردند، آنها زانو زده بودند. آن‌ها در حال دعا بودند که بیلی‌کلاب‌ها زدند.»

در “یکشنبه خونین”، 7 مارس 1965، سربازان ایالتی تظاهرکنندگان مسالمت جو را به شدت مورد ضرب و شتم قرار دادند و با گاز اشک آور، از جمله یک فعال جوان، جان لوئیس فقید، که بعداً نماینده قدیمی کنگره جورجیا شد، استفاده کردند.

تصاویر خشونت در پل ادموند پتوس – که در ابتدا به نام یک ژنرال کنفدراسیون نامگذاری شد – ملت را شوکه کرد و به حمایت از تصویب قانون حق رای کمک کرد.

پنجاه و هفت سال بعد، دموکرات‌ها به‌طور ناموفق تلاش می‌کنند تا قانون مهم را به‌روزرسانی کنند و اقدامات بیشتری را برای راحت‌تر کردن رأی دادن برای مردم تصویب کنند. یک ماده کلیدی این قانون با تصمیم دادگاه عالی ایالات متحده کنار گذاشته شد.

هریس گفت: «در یک لحظه عدم اطمینان زیاد، آن راهپیمایی‌ها به جلو فشار آوردند و عبور کردند. “ما باید همین کار را انجام دهیم. ما باید دست هایمان را قفل کنیم و به جلو حرکت کنیم. ما اجازه نخواهیم داد که عقب نشینی ما را متوقف کند. ما می دانیم که احترام به میراث کسانی که در آن زمان راهپیمایی کردند، مستلزم آن است که کنگره را برای تصویب قانون حقوق رای فدرال تحت فشار قرار دهیم.

در سلما، ساعت‌ها قبل از اینکه هریس صحبت کند، جمعیتی جمع شدند. فعالان درجه یک جنبش حقوق مدنی، از جمله زنانی که از ضرب و شتم یکشنبه خونین فرار کردند، در نزدیکی صحنه نشسته بودند.

آنها گفتند که نقطه عطف تبدیل شدن هریس به اولین معاون رئیس جمهور زن سیاه پوست کشور در سال 1965 غیرقابل تصور به نظر می رسید.

بتی بوینتون، عروس آملیا بوینتون، فعال حقوق رای، گفت: “به همین دلیل ما راهپیمایی کردیم.”

من در انتهای دم بودم و ناگهان این اسب ها را دیدم. وای خدای من، و ناگهان… دود دیدم. من نمی دانستم گاز اشک آور چیست. بوینتون گفت: مردم را کتک می زدند.

اما بوینتون گفت که سالگرد یکشنبه به دلیل ترس از تأثیر محدودیت‌های رأی‌گیری جدید در حال اجرا، کاهش یافته است.

و اکنون آنها سعی می کنند حق رای ما را از ما بگیرند. من فکر نمی‌کنم در سال 2022 مجبور باشیم دوباره کاری را که در سال 1965 انجام دادیم، انجام دهیم.»

جو بایدن، رئیس جمهور ایالات متحده، گفت که قدرت قانون پیشگامانه حقوق رای 1965 “نه با زور وحشیانه، بلکه با تصمیمات موذیانه دادگاه تضعیف شده است”.

آخرین قانون، به نام لوئیس، که در سال 2020 درگذشت، بخشی از یک بسته انتخاباتی گسترده تر است که در ماه فوریه در سنای ایالات متحده سقوط کرد.

«در سلما، خون جان لوئیس و بسیاری دیگر از آمریکایی‌های شجاع، مبارزه نجیبانه را تقدیس کرد. بایدن در بیانیه‌ای گفت: ما مصمم هستیم با تصویب قوانینی برای محافظت از حق رای و حمایت از یکپارچگی انتخابات خود، از جمله قانون ارتقای حقوق رای جان لوئیس و قانون آزادی رای، به این میراث احترام بگذاریم.

دادگاه عالی ایالات متحده در سال 2013 بخشی از قانون سال 1965 را لغو کرد که بر اساس آن برخی از ایالت های دارای سابقه تبعیض در رأی گیری، عمدتاً در جنوب، باید قبل از تغییر روش برگزاری انتخابات، تأییدیه وزارت دادگستری ایالات متحده را دریافت کنند و فعالان حقوق رای هشدار دادند. این اقدام ایالت ها را برای تصویب موج جدیدی از محدودیت های رای تشویق می کند.