دیوید اکسلرود درباره بایدن، کارل روو و آنچه او از ترامپ می‌پرسد

مدت‌ها قبل از اینکه دیوید اکسلرود به‌عنوان مرشد سیاسی باراک اوباما و نخبگان سیاسی باراک اوباما به یک چهره ملی تبدیل شود – که در مسیر انتخابات ریاست‌جمهوری آینده به رای‌دهندگان می‌رفت، و زمانی در کاخ سفید «فرهنگ پیام» او – او یک روزنامه‌نگار شاغل در شیکاگو بود.

او دوست داشت شلیتزها را به عقب برگرداند و با کاتبانی مانند مایک رویکو در میخانه بیلی گوت، یک خبرنگار محلی افسانه ای در زیر دفتر مرکزی شیکاگو تریبون در امتداد خیابان میشیگان، یا ملاقات با منابعی برای سوپ ماتزو و ساندوی گوشت گاو ذرت، شلیتز را به زمین بزند. در Manny’s Delicatessen، فقط چند دقیقه دورتر از طریق Lower Wacker Drive.

اکسلرود در شیفت شب در The Trib به عنوان یک گزارشگر توله شروع کرد، جایی که در نهایت یک نویسنده سیاسی شد قبل از اینکه تصمیم بگیرد خودش به مبارزه بپیوندد.

او برای شادی پیروزی های جزئی روزنامه نگاری زندگی کرد، مانند زمانی که با التماس از مسئول پذیرایی که اگر به عروس و داماد نگاه نکند سردبیرش ممکن است او را اخراج کند. . او که توسط پلیس شیکاگو اسکورت شد، به عنوان یک قهرمان فاتح به همکاران خود در خارج از محیط بازگشت، دست‌هایی که مانند امپراتور روم تازه از فتح گال در هوا بلند شده بود.

در سال‌های پس از ترک سمت اوباما، اکسلرود مؤسسه سیاست دانشگاه شیکاگو را تأسیس و تأسیس کرد.

و او برای دموکرات‌های همکارش حقیقت‌گوی بی‌رنگی شده است و گاهی اوقات با مخالفت با خط حزبی آنها را عصبانی می‌کند – برای مثال اخیراً با اشاره به این که پرزیدنت بایدن در روز انتخابات 2024 81 ساله خواهد شد و رای دهندگان ممکن است در آن زمان به دنبال شخص جدیدی باشید.

اکسلرود به عنوان دستیار ارشد در کاخ سفید اوباما، سال ها از نزدیک با بایدن خدمت کرد. او آنچه را که می گوید غرایز سیاسی تند معاون رئیس جمهور سابق است تحسین می کند و دستاوردهای او را تحسین می کند.

اکسلرود گفت: «منظورم این است که آن مرد کشور را از وجود ترامپ پاکسازی کرد و در شرایط واقعاً بسیار سختی توانست به چیزهای قانونی دست یابد که اوباما به آن نرسید. اما او افزود: «مساله آنقدر سیاسی نیست که اکچوئری است. و این چیزی است که او باید با آن مقابله کند.»

این هفته، اکسلرود پانصدمین قسمت از پادکست خود، “پرونده های تبر” را با گفتگو با خواننده R&B، جان لجند، جشن می گیرد. به‌عنوان نادر در عصر فریادهای تلویزیونی و پادکست‌های مبتنی بر مکمل‌ها، برنامه او یک گوش‌دهی آرام و مردانه است که به قول خودش می‌خواهد مهمان‌ها را از خط‌هایشان خارج کند و وارد زندگی‌شان کند.

او گفت: «وقتی شروع کردم حتی نمی‌دانستم پادکست چیست.

اکسلرود در طول هفت سال فعالیت خود، افراد برجسته ای مانند قاضی سونیا سوتومایور و جاسیندا آردرن نخست وزیر نیوزیلند و حتی مگان راپینو و مایکل فلپس، قهرمان المپیک را رزرو کرده است.

او طبق این اصل روزنامه نگاری زندگی می کند، همانطور که توضیح داد: “اگر داستان های مردم را بررسی کنید، متنفر شدن سخت تر است.” برای این منظور، او همچنین نان ضرب المثلی را با جریانی از دشمنان سابق، از جمله جان بولتون، لیز چنی، کلیان کانوی، لیندزی گراهام و کارل روو شکسته است.

اغلب، او راه‌هایی برای برقراری ارتباط از طریق شکاف سیاسی پیدا می‌کند، مانند زمانی که متوجه شد او و روو، یک مأمور ارتش جمهوری‌خواه که به ندرت انسانی شده بود که توسط چیزی که اکسلرود به عنوان «صدای سخت» توصیف می‌کرد محافظت می‌شد، یک تراژدی مشترک داشتند – پدر و مادری که در اثر خودکشی جان خود را از دست دادند. مردان جوان بودند

“گاهی اوقات با افرادی صحبت می کنید که فکر می کنید آنها را تحسین نمی کنید، درست است؟” او گفت. “و سپس، عناصری از آنها وجود دارد که شما یاد می گیرید که انجام می دهید.”

اکسلرود حتی به این فکر کرده است که چگونه مصاحبه ای را با آزاردهنده ترین موضوع: دونالد ترامپ انجام دهد.

او فکر کرد: «سوالات جالب زیادی برای پرسیدن وجود دارد که هیچ ربطی به 6 ژانویه ندارند.

برای مثال، اکسلرود گفت که از ترامپ می‌خواهد به چیزی واکنش نشان دهد که پدر رئیس‌جمهور سابق، فرد ترامپ، توسعه‌دهنده مستغلات مستغلات، زمانی گفته بود: دو نوع آدم در این دنیا وجود دارد. قاتلان هستند و بازندگان هم هستند.

اکسلرود، پیش از بازگشت به دشواری چگونگی شکل دادن به چنین گفتگوی با توجه به تلاش ترامپ برای سرنگونی رئیس جمهور منتخب، گفت: «من سعی می کنم بفهمم او چگونه همه اینها را پردازش کرده است. “اما بعد مردم می گفتند، “خب عزیز، چطور می تونی با او بنشینی و این سوالات را نپرسی؟” بنابراین پیچیده است.»

در میان یک مکالمه دو ساعته در مانی، اکسلرود از یک پیشگو به فیلسوف و روانشناس صندلی راحتی به کارشناس تغییر جهت داد.

او همچنین تحلیل‌های خود را از انتخابات میان‌دوره‌ای ارائه کرد که به گفته او ممکن است پس از چند ماه در مسیر دموکرات‌ها قرار گیرد.

او با اشاره به نگرانی رای دهندگان در مورد تورم و محبوبیت پایین رئیس جمهور گفت: “می دانید، از بسیاری جهات نمی توانید محیطی مهمان نوازتر از جمهوری خواهان امسال داشته باشید.”

اکسلرود گفت که “تلفیقی” از عوامل – تصمیم دادگاه عالی مبنی بر لغو رو علیه وید. تیراندازی های دسته جمعی در Uvalde، تگزاس، و پارک هایلند، ایالت. و جلسات استماع 6 ژانویه در کنگره – گرد هم آمدند تا بسیاری از رای دهندگان باور کنند که جمهوری خواهان بیش از حد افراطی هستند.

او گفت: «تنها چیزی که ممکن است دموکرات‌ها را نجات دهد، جمهوری‌خواهان هستند و آنها تمام تلاش خود را می‌کنند تا این کار را انجام دهند.»

در اینجا برخی از نکات برجسته، ویرایش شده برای طول و وضوح، از بینش اکسلرود در مورد موضوعات مصاحبه اش آمده است:

برنی سندرز

سندرز اولین مصاحبه پادکست اکسلرود بود. اکسلرود گفت، سال 2015 بود، زمانی که سناتور ورمونت به شهرت ملی می رسید و “بسیار مرد لحظه” در پردیس های کالج بود.

اکسلرود توضیح داد که چگونه سندرز در ابتدا از سوار شدن به وانت مرسدس اسپرینتر که مؤسسه برای بردن او و آوردن او به یک رویداد زنده در دانشگاه شیکاگو، که سناتور در سال 1964 از آن فارغ التحصیل شد، خودداری کرد.

بنابراین برنی یک نگاه به این می‌اندازد و می‌گوید: من سوار آن نمی‌شوم. اکسلرود گفت که من وارد این موضوع نمی شوم. و بنابراین ما یک مذاکره در حاشیه در O’Hare داشتیم. و ما اساساً قراردادی را قطع کردیم که آنها را دو بلوک از این رویداد رها کنیم تا کسی نبیند که او از این مرسدس خارج شود.”

کارل روو

من و او این وجه مشترک داریم: هر دوی ما والدین خود را به دلیل خودکشی از دست دادیم. وقتی مردم چنین مشکلاتی دارند، من سعی می‌کنم در مورد آن‌ها صحبت کنم، تا حدی به این دلیل که اگر افرادی گوش می‌دهند که این مشکلات را دارند، یا کسی را از دست داده‌اند، می‌دانند که تنها نیستند. کارل پوست بسیار سختی دارد و به همین دلیل شهرت دارد. اما من او را طور دیگری می بینم. به همین دلیل، ما در واقع با هم کارهایی را برای پیشگیری از خودکشی انجام داده‌ایم.»

کلیان کانوی

او گفت: «پدر وقتی او 3 ساله بود خانواده را ترک کرد. معلوم شد که او خانواده دیگری داشت و با آن خانواده دیگر نقل مکان کرد و یک بچه تقریباً در همان سن داشت. بنابراین او و مادرش را ترک می کند و با زن دیگری و بچه دیگری که هم عصر اوست و در دو شهر پایین تر زندگی می کند به خانه می رود. تا 12 سالگی دیگر او را نمی بیند.

او در برابر ژرف نگری بیش از حد در آن مقاوم بود. اما در نهایت، او گفت: “می‌دانی، من یادم می‌آید که یک روز از مدرسه به خانه آمدم و به طرز هیستریکی گریه کردم، زیرا من یکی از دو بچه مدرسه بودم که پدر نداشتم.” پدر آن شخص در ویتنام گم شده بود.»

آل فرانکن

همانطور که خودش می‌گفت، او خیلی را تجربه کرد – یک افسردگی عمیق، عمیق و عمیق. و من علاقه مند بودم که با او در مورد اینکه چگونه در این راه کار کرد صحبت کنم. اما حساس بود، می دانید، زیرا نمی خواستم به کسانی که می گویند شما او را به یک قربانی تبدیل می کنید – همه این چیزها – اعتبار بدهم، اما او یک انسان است.

او بخشی از مجموعه خود را در موسسه سیاست انجام داد. او عالی بود. او سؤالاتی را مطرح کرد و یکی از او پرسید: «به جز تو، بامزه ترین سناتور کیست؟»

و او گفت، “لیندسی گراهام” و همه ناله کردند.

و فرانکن ادامه می دهد: نه، نه، لیندسی بسیار بسیار خنده دار است. بنابراین من برای شما یک مثال می زنم. یک روز قبل از اینکه تغییر بزرگی انجام دهد، نزد او رفتم. و من گفتم، “لیندسی، اگر من در کارولینای جنوبی بودم، به شما رای می دادم.” و قبل از اینکه بتوانم جمله را تمام کنم، لیندزی گفت: “و مشکل من این است.”

اونی که فرار کرد

اکسلرود بیش از یک بار و از طرق مختلف به دنبال این بوده است که بایدن را برای مصاحبه با او ترغیب کند. تا اینجای کار شانس نیاورده

او گفت: “من سال ها تلاش کردم تا او را در پادکست قرار دهم.” من نمی خواستم در مورد سیاست با او صحبت کنم. با بایدن، می‌خواستم با او در مورد چالش بزرگ شدن با لکنت و اینکه چگونه او را شکل داد، صحبت کنم.

امشب چی بخونیم

با تشکر برای خواندن. بسیار خوب، فردا میبینمت.

– بلیک

آیا چیزی وجود دارد که فکر می کنید ما گم کرده ایم؟ چیزی که می خواهید بیشتر ببینید؟ ما از اینکه ازت خبر داشته باشیم خوشحال میشویم. به ما ایمیل بزنید onpolitics@nytimes.com.