پلوسی در بازدید از تایوان، سه دهه چالش برانگیز چین را پشت سر گذاشت

واشنگتن – در سال 1991، سه نفر از اعضای جوان مجلس نمایندگان در یک سفر دو حزبی به آسیا توسط یک مخالف چینی که در هنگ کنگ ملاقات کردند تشویق شدند تا با مخالفان دولت و قربانیان قتل عام میدان تیان آن من، هنگامی که به پکن رسیدند، همبستگی نشان دهند.

آنها به سرعت این ایده جسورانه را پذیرفتند.

بن جونز، یکی از نمایندگان دموکرات کنگره از جورجیا که همراه با جان میلر، جمهوری‌خواه از واشنگتن، و نانسی پلوسی، یک دموکرات آینده‌دار در آن زمان به این سفر سفر کرده بودند، به یاد می‌آورد: «همه ما همزمان سر به نشانه موافقت تکان می‌دادیم. کالیفرنیا.

این سه بازدیدکننده آمریکایی که به میدان بزرگی که در آن دو سال قبل به طرز وحشیانه ای سرکوب شده بود، به میدان رفتند، بنری را که مخالفان تهیه کرده بودند و توسط آقای جونز به سرزمین اصلی قاچاق شده بود، باز کردند.

در پیامی که به زبان های چینی و انگلیسی گلدوزی شده بود، آمده بود: «به کسانی که برای دموکراسی در چین جان باختند».

این نمایش گستاخانه واکنش سریع پلیس و واکنش دیپلماتیک را برانگیخت – هر چند چیزی به اندازه هیاهوی بین المللی پیرامون دیدار روز سه شنبه خانم پلوسی از تایوان که اکنون رئیس مجلس است، نبود.

اما این دو رویداد با فعالیت طولانی مدت خانم پلوسی در مورد چین مرتبط است. درگیری کنونی او آخرین درگیری در بیش از سه دهه فعالیت حرفه‌ای به چالش کشیدن دولت چین در زمینه حقوق بشر و سایر مسائل است. و این نمونه دیگری از دورانی بود که قدرتمندترین زن در واشنگتن از چیزی که او آن را مبارزه ای شایسته می دانست کوتاهی نکرد.

متحدان او گفتند که اگر کسی برنامه های سفر او را فاش کرده بود به این امید که واکنش خشمگینانه دولت چین یا نگرانی های ابراز شده توسط کاخ سفید می تواند او را از رفتن منصرف کند، سخت در اشتباه بودند.

نماینده جیم مک گاورن، نماینده دموکرات ماساچوست که با خانم پلوسی در مورد مسائل حقوق بشر در مورد چین کار کرده و در گذشته با وی دیدار کرده است، گفت: “آنها فرد اشتباهی را انتخاب کردند.” او کسی است که نمی توان او را بترساند. او تسلیم قلدرها نمی شود.»

اگرچه امتناع او از ترک سفر در مواجهه با تهدیدات چین و نگرانی کاخ سفید برخی را بی‌احتیاطی به‌نظر می‌آورد، اما این دیدار با موضع عمیق خانم پلوسی همخوانی داشت که چین باید به‌خاطر موضع خود در قبال تبت و هنگ‌کنگ پاسخگو باشد. و همچنین رفتار آن با اویغورها و زندانی شدن فعالان سیاسی.

همچنین این ویژگی برای دموکرات کالیفرنیایی بود که شغل او را در ردیف دوم ریاست جمهوری قرار می دهد. او به ندرت از تهدیدهای علنی دشمنان خود کناره گیری کرده است و گاهی اوقات سختی ستون فقرات خود را به آنها یادآوری می کند.

خانم پلوسی، 82 ساله، که گفته است پس از این کنگره، ریاست خود را به پایان می‌رساند، به میراث خود نیز نگاه می‌کند، میراثی که شامل موضعی غیرقابل عذرخواهی در قبال چین است.

از زمان روسای جمهور جورج اچ دبلیو بوش و بیل کلینتون، خانم پلوسی تاکید کرده است که نمی توان اجازه داد که منافع اقتصادی روابط ایالات متحده با چین بر سوابق حقوق بشری این کشور سایه افکند یا از انتقاد شدید رهبران ملی جلوگیری کند.

خانم پلوسی سال گذشته به مناسبت سی و دومین سالگرد چین گفت: «اگر ما به دلیل نگرانی‌های اقتصادی برای حقوق بشر در چین صحبت نکنیم، اقتدار اخلاقی صحبت کردن درباره حقوق بشر در هر نقطه دیگری از جهان را از دست خواهیم داد. قتل عام میدان تیان آن من

او مرتباً قوانینی را از طرف هنگ کنگ و تبت وضع کرده است. میزبان دالایی لاما، رهبر معنوی تبت، در کاپیتول هیل بود. و خواستار تحریم دیپلماتیک المپیک پکن شد. او بارها با آقای کلینتون در تلاش برای اعطای و حفظ موقعیت تجاری مطلوب برای چین شکست خورد، سیاستی که به گفته او می تواند حقوق بشر در چین را از طریق تعامل بین المللی بهبود بخشد. خانم پلوسی به شدت مخالف بود.

خانم پلوسی در سال 1997 در حالی که کاخ سفید کلینتون را به خدمت گرفت، گفت: “ایالات متحده با پیروی از سیاستی که دولت چین را تقویت می کند، در واقع از مهار مردم چین، امیدها و آرزوهای آنها حمایت می کند.”

چین به انتقادات مکرر او توجه کرده است. در پی فراخوان سال گذشته او برای تحریم المپیک، یک مقام وزارت خارجه او را به انتشار “دروغ و اطلاعات نادرست” و انجام “بازی های سیاسی نفرت انگیز” با استفاده از حقوق بشر به عنوان بهانه ای برای “تهمت و تهمت چین” متهم کرد.

در مقاله‌ای که روز سه‌شنبه در واشنگتن پست منتشر شد، خانم پلوسی سفر 30 سال پیش خود به میدان تیان‌آن‌من را به خوانندگان یادآوری کرد.

خانم پلوسی نوشت: «از آن زمان، سوابق افتضاح حقوق بشر پکن و بی‌اعتنایی به حاکمیت قانون ادامه دارد، زیرا رئیس جمهور شی جین پینگ کنترل خود را بر قدرت بیشتر می‌کند.»

متفقین خاطرنشان کردند که موضع خانم پلوسی در مورد چین نه تنها توسط حوزه آسیایی در منطقه او سانفرانسیسکو، بلکه به دلیل خدمت طولانی او در کمیته اطلاعات مجلس نمایندگان آمریکا، از جمله دوران ریاست وی، متکی است.

کارولین بارتولومئو، رئیس سابق دفتر خانم پلوسی که اکنون عضو کمیسیون بررسی اقتصادی و امنیتی آمریکا و چین است، گفت: «این ادامه کار و رهبری است که او برای 33 سال انجام داده است».

با توجه به سابقه او با چین، تصمیم او برای ادامه سفر علی‌رغم هشدارهای مقامات چینی و آمریکایی، برای هم‌قطارانش تعجب‌آور نبود.

آقای مک گاورن گفت: «این چیزی نیست که از آب درآمده باشد. هر روزی که در کنگره ایالات متحده حضور داشته است، این موضوع برای او مطرح بوده است. او یک قهرمان فوق العاده حقوق بشر است.»

او همچنین با حمایت شدید جمهوری‌خواهان – معمولاً شدیدترین منتقدان او – تصمیم او را برای اجرای برنامه‌اش برای سفر به تایوان تحسین کردند و گفتند پس از تهدید دولت چین به تلافی در صورت ورود او به تایپه، او چاره‌ای ندارد.

سناتور روی بلانت از میسوری، یکی از اعضای رهبری جمهوری خواهان، گفت: «قرار است از چهار کلمه پشت سر هم استفاده کنم که قبلاً به این شکل استفاده نکرده بودم، و آن چهار کلمه عبارتند از: «سخنران پلوسی درست می‌گفت.» . وی افزود: “این نکته که تایوان برای دموکراسی مهم است، تایوان برای امنیت ملی ما مهم است، تایوان برای اقتصاد ما مهم است، نکته خوبی است.” و من گمان می کنم که دیگران از رئیس مجلس پلوسی پیروی کنند.

به طور خصوصی، برخی از دموکرات‌ها از زمان این دیدار شکایت کردند که پس از مثبت شدن تست کرونای رئیس مجلس از آوریل به تعویق افتاد. آنها گفتند که این خشم توجه ها را از برخی موفقیت های دموکرات ها در کنگره دور می کند و به نظر می رسد که منعکس کننده تمایل او برای فرماندهی در صحنه جهانی با پایان یافتن زمان او به عنوان سخنران است.

اما بسیاری از افرادی که با دیدگاه های خانم پلوسی در مورد چین آشنا هستند، می گویند که آنها ارتباط چندانی با سیاست آن زمان ندارند.

آقای جونز، بازیگر سابق تلویزیون که دو دوره در مجلس حضور داشت و همچنان بنر اعتراضی که او و خانم پلوسی 30 سال پیش در میدان تیان‌آن‌من در خانه‌اش در ویرجینیا برافراشتند، می‌گوید: «او در زمینه حقوق بشر بسیار قوی بود. “من کاملاً به او احترام می گذارم، زیرا شجاعت می خواهد.”