آبان نیوز انتشار آخرین خبرهای سیاسی اقتصادی اجتماعی ورزشی فناوری در آبان نیوز
به گزارش دپارتمان اخبار بین المللی پایگاه خبری آبان نیوز ،
کودکانی که در آپارتمان‌های مسکونی اجتماعی در محوطه‌ای چند میلیون پوندی در کنار رودخانه در لندن زندگی می‌کنند، از سوی صاحبخانه‌هایشان نسبت به بازی در فضاهای مشترک در سایت هشدار داده شده است.
والدین نامه‌هایی از شورای شهر لندن دریافت کردند که به آنها می‌گفتند بچه‌هایی که در راهروها بازی می‌کنند توسط همسایه‌ای در یک «اپلیکیشن مزاحم صدا» ضبط شده‌اند و این بازی‌ها «نقض قراردادهای اجاره‌ای» است.
خانواده‌ها استدلال کرده‌اند که هیچ جای دیگری برای بازی کودکان وجود ندارد و شورای ساوتوارک – که مالک زمین است – گفت که در حال بررسی است که آیا توسعه‌دهنده، برکلی هومز، نتوانسته است فضای بازی را که در مجوز برنامه‌ریزی اولیه وعده داده بود فراهم کند یا خیر.
پل One Tower یک سایت بزرگ از 399 خانه با آپارتمان های خصوصی است که “زندگی پنج ستاره” را ارائه می دهد. این ساختمان توسط برکلی در زمینی متعلق به شورای ساوتوارک ساخته شد، اما آپارتمان‌های مسکن اجتماعی، که در یک بلوک جداگانه قرار دارند، اکنون توسط شهر لندن مدیریت می‌شوند. هیچ فضای بازی اختصاص داده شده برای کودکان وجود ندارد و به خانواده ها گفته شده است که باغ کوچک روی پشت بام فقط “برای لذت بردن آرام” است. باغ های اشتراکی در جاهای دیگر در توسعه وجود دارد که مستاجران مسکن اجتماعی مجاز به استفاده از آنها نیستند.
توسعه هایی با این اندازه به طور معمول برای ارزیابی در مرحله برنامه ریزی به شهردار لندن ارجاع داده می شود. در آن زمان – 2010 – این بوریس جانسون بود، اما او و مقامات برنامه‌ریزی‌اش تصمیم نهایی را به Southwark پس از اینکه به نظر می‌رسد مطابق با دستورالعمل‌های برنامه‌ریزی در فضای بازی کودکان است، به ساوتوارک بازگرداندند. این گزارش به «235 متر مربع فضای بازی تعیین‌شده در محل» و همچنین «تعدادی فرصت بازی در باقی‌مانده فضای باز در محل» اشاره میکند.
هنگامی که خانواده‌ها پرسیدند فرزندانشان کجا می‌توانند در شهر لندن بازی کنند، نوشتند که از «هیچ تعهدی برای توسعه‌دهنده برای فراهم کردن فضای بازی» آگاه نیستند.
سارا*، که در توسعه زندگی می کند، گفت که بچه ها “در راهرو بازی می کردند زیرا جای دیگری برای بازی آنها وجود ندارد”.
من خیلی ناراحت شدم که شخصی نه ساله من را در حین بازی ضبط کرد و من نامه را پیدا کردم [from City of London council] تهدید کننده. هیچ تلاشی برای در نظر گرفتن دیدگاه ما وجود نداشت.»
الا* یک بچه 11 ساله دارد. او گفت: “راهرو عریض و فرش شده است – ما مطمئن می شویم که آنها آرام بازی می کنند. آنها در هیچ جای دیگری استقبال نمی کنند، آنها لابی طبقه همکف را امتحان کرده اند و به آنها گفته شده است که از آنجا حرکت کنند.
مطمئناً در توسعه‌ای به این اندازه، آنها می‌توانند فضای امنی برای بازی کودکان داشته باشند، ما می‌دانیم که باغ‌هایی وجود دارد که نمی‌توانیم در بخش خصوصی از آنها استفاده کنیم که در قرنطینه ناراحت‌کننده بود.»
این سایت مرکز جنجال قبلی در سال 2015 بود، زمانی که برکلی از شورای ساوتوارک برای لغو دسترسی توافق شده برای مستاجرین مسکن اجتماعی به باغ ها درخواست کرد. اگرچه Southwark با این تغییر موافقت کرد، آنها تصمیم خود را با بیان اینکه هنوز فضای بازی برای مستاجران مسکن اجتماعی وجود خواهد داشت توجیه کردند.
در سال 2019، پس از اینکه آبان نیوز فاش کرد که توسعه دهندگان دیگر مناطق بازی و باغ ها را به روی ساکنان فقیرتر می بندند، شهردار لندن، صادق خان، گفت که این عمل در توسعه های جدید مجاز نخواهد بود.
در پاسخ به شکایات خانواده‌ها، سخنگوی شرکت سیتی لندن به آبان نیوز گفت: «به‌عنوان اجاره‌دهنده… ما تابع قوانین دسترسی و بازی کودکان هستیم که توسط توسعه‌دهنده، برکلی هومز، نه شرکت سیتی، مدیریت می‌شود.»
برکلی هومز از پاسخ دادن به سوالاتی که درباره نظرات شورا و ارائه بازی گسترده تر در توسعه به آنها داده شده بود خودداری کرد.
پس از تماس آبان نیوز با سیتی لندن، آنها مجدداً به ساکنان نامه نوشتند و گفتند که ممکن است برای بچه ها بازی آرام در راهروها قابل قبول باشد.
سارا گفت که این باعث عصبانیت بیشتر او شد. «شهر لندن ما را برای سال‌ها تهدید کرده و فرزندانمان را از داشتن فضای امن برای بازی محروم کرده و عملاً آنها را از روی بام گاردن منع کرده است. پس از استعلام آبان نیوز، این که بچرخد و بگوید اشکالی ندارد که آرام در راهرو بازی کنند، در واقع توهین آمیز است. بازی در راهرو امتیازی نیست. من هرگز نمی خواستم فرزندم در راهروها بدود.»
جیمز مک‌آش، عضو کابینه ساوتوارک برای شرایط اضطراری آب و هوایی و توسعه پایدار، گفت: شورا در حال بررسی این است که آیا برکلی توافق‌نامه برنامه‌ریزی اولیه را نقض میکند یا خیر: «ما می‌خواهیم کودکان با هر زمینه‌ای فرصت‌های برابر در زندگی داشته باشند و فرصت بازی با هم را داشته باشند. . به عنوان یک شورا، ما به ساکنان مدیون هستیم که مطمئن شویم که توسعه دهندگان مسکن و امکانات رفاهی مقرون به صرفه ای را که وعده داده بودند در اختیار آنها قرار می دهند.
“ما در حال بررسی آن چیزی هستیم که برکلی هومز موافقت کرد تا در برنامه‌های برنامه‌ریزی موافقت‌شده اولیه ارائه کند… و در صورت لزوم، نقض‌ها را به‌طور عطف به ماسبق اعمال خواهیم کرد.”
سارا گفت که کمبود فضای بازی با محدودیت های گسترده تر برای بازی در خیابان های مجاور تشدید شده است.
«زمین کنار رودخانه که ما در آن زندگی می کنیم، مالکیت خصوصی دارد، بنابراین هیچ بازی با توپ، دوچرخه بچه ها، حتی با تثبیت کننده، مجاز نیست. در قرنطینه، در حالی که همه چیز بسته بود، آنها را برای بازی بیرون آوردیم و بلافاصله نگهبانان امنیتی بالای سرمان شناور شدند.»
همه والدینی که آبان نیوز با آنها صحبت کرده می‌خواستند ناشناس بمانند، زیرا می‌ترسند به خاطر طرح این موضوع برچسب ناسپاسی از آنها داده شود.
سارا گفت: “من برای NHS کار می کنم، اینجا اجاره می دهم. وقتی پیشنهاد مهاجرت به اینجا را پذیرفتم، متوجه نشدم که حکم شهروندی درجه دو را می پذیرم. فقط فکر می کردم این یک فرصت زیبا برای من و پسرم است. من خودم را بسیار خوش شانس می دانم که در اینجا اسکان داده شده ام، اما از نحوه صحبت با ما شوکه شده ام.”
کمپین‌های بازی می‌گویند که وضعیت‌های مشابهی را در سراسر کشور مشاهده می‌کنند، به طوری که قرنطینه باعث افزایش شکایت همسایگان از بازی کودکان می‌شود، که اغلب بدون سؤال توسط شوراها و صاحبخانه‌ها حمایت می‌شوند.
آلیس فرگوسن Playing Out، یک موسسه خیریه مستقر در بریستول را اداره می کند که از بازی های خیابانی در سراسر بریتانیا پشتیبانی می کند.
او گفت: «متاسفانه، این نوع وضعیت اصلاً غیرعادی نیست. ما مرتباً از والدینی می شنویم که از طرف شورای شهر یا انجمن مسکن آنها نامه های ممنوعیت بازی ارسال شده است.
ما حتی نامه‌هایی را دیده‌ایم که مستاجران را تهدید می‌کنند که اگر به فرزندانشان اجازه بازی بدهند، اخراج خواهند شد. ما شاهد افزایش این شکایات و “ممنوعیت بازی” در طول همه گیری بودیم.”
سخنگوی شهردار لندن گفت: همه کودکان باید به فضای باز و فضای سبز برای بازی دسترسی داشته باشند و تفکیک این فضاها جایی در لندن ندارد. سیاست بازی و تفریحات غیررسمی ما در طرح لندن مستلزم توسعه‌های مسکونی جدید در سرتاسر لندن است تا حداقل 10 متر مربع فضای بازی و اطلاعات تفریحی برای هر کودک فراهم کند. شهردار در این مورد هیچ اختیاری برای اجرا ندارد و این که آیا تخلفی وجود دارد یا خیر، به مقامات محلی بستگی دارد که تشخیص دهند – شهردار از تحقیقات جاری شورای ساوتوارک استقبال میکند.
*اسامی تغییر کرد
این خبر از خبرگزاری های بین المللی معتبر گردآوری شده است و سایت اخبار روز ایران و جهان آبان نیوز صرفا نمایش دهنده است. آبان نیوز در راستای موازین و قوانین جمهوری اسلامی ایران فعالیت میکند لذا چنانچه این خبر را شایسته ویرایش و یا حذف میدانید، در صفحه تماس با ما گزارش کنید.
