“این مکان را باز نگه دارید”: صدها نفر به تعطیلی مرکز ملی تعالی بومی ردفرن اعتراض کردند | بومیان استرالیا

لوگان آلدریج در میانه یک کلاس در مرکز ملی تعالی بومی در حومه سیدنی در حومه ردفرن، صبح دوشنبه خبر پایان یافتن کارش را دریافت کرد.

یک روز بعد، او در حال توزیع ساندویچ سوسیس و طومار به صدها نفر از هوادارانی بود که برای اعتراض به اعلامیه شوک بسته شدن به مرکز شرکت های اجتماعی هجوم آوردند.

آلدریج که سال ها قبل از استخدام در آنجا به عنوان نجات غریق و مربی شخصی از این مرکز بازدید کرده بود، گفت که با این فکر که “همه چیز شیرین بود” سر کار آمده است.

او گفت: «آنها به ما گفته بودند که امنیت داریم، قراردادهایی به ما دادند… به ما اطمینان دادند.

این موضوع به بسیاری از افراد، به خصوص برخی از همکاران کاری من که برای هشت، 10 سال در اینجا بوده اند، ضربه زده است. این نسبت به من بی انصافی است، نسبت به فرهنگ من بی انصافی است، نسبت به دوستانم، خانواده من که در این تسهیلات سرمایه گذاری کردند، بی انصافی است.

آلدریج گفت: «بچه های زیادی هستند که هر روز به اینجا می آیند، که بهترین زندگی را در خانه ندارند، اما احساس امنیت می کنند. “این آنها را از خیابان ها دور می کند و من را از خیابان ها دور می کند.”

شهردار سیدنی، کلاور مور، در توییتر گفت او درباره اعلام فوری روز دوشنبه مبنی بر تعطیل شدن مرکز “بسیار نگران” بود. او گفت که درخواست تحقیق در مورد شرایط بسته شدن و نحوه باز نگه داشتن آن را داشته است.

این مرکز از سال 2006 خدمات بهداشتی و رفاهی را برای بومیان سیدنی ارائه کرده است، از جمله ورزش، تناسب اندام، کنفرانس ها و کلاس های اجتماعی.

حدود 50 نفر در آن مشغول به کار هستند که اکثراً بومی هستند.

این سایت از سال 2010 متعلق به شرکت زمین و دریای بومی بود، یک نهاد قانونی فدرال که دارایی‌هایی به ارزش میلیون‌ها دلار را از طرف مردم بومی مدیریت و به دست می‌آورد تا اینکه در 30 ژوئن شورای زمین بومی نیو ساوت ولز مالکیت آن را به دست گرفت.

در بیانیه ای مشترک در روز دوشنبه، دو نهاد گفتند که با “خوش نیت” برای رسیدن به توافق در مورد چگونگی ادامه خدمات، که توسط مرکز ملی تعالی بومی، یکی از شرکت های تابعه ارائه شده بود، کار کرده اند.

در این بیانیه آمده است: «متاسفانه نتوانستیم بر سر شرایط حمایت مستمر از این سازمان به توافق برسیم و در نتیجه تعطیل خواهد شد».

“ما از نتیجه ناامید هستیم و برای حمایت از کارکنان و جامعه آسیب دیده تلاش خواهیم کرد.”

اما روز سه‌شنبه، سخنگوی شورای زمین گفت که «هیچ ارتباطی» با وضعیت کارکنان ندارد و این تصمیم شرکت است که با اخطار هفت روزه، کسب‌وکار را ببندد.

برای اظهار نظر با شرکت زمین و دریای بومی تماس گرفته شده است.

لیندا برنی، وزیر امور بومیان فدرال، گفت که این کار را کرده است با رهبران شرکت صحبت کرد و نماینده مجلس سیدنی، تانیا پلیبرسک، در مورد وضعیت روز سه شنبه، و “به شدت” این دو نهاد را تشویق کرد تا به راه حلی برای این مرکز دست یابند که او آن را “قلب تپنده جامعه بومی در ردفرن” نامید.

مربی جیک پریندی در شش ماه گذشته در این مرکز کار کرده است و به او گفته شد که حداقل برای یک سال و نیم امنیت شغلی خواهد داشت.

او در جلسه روز سه‌شنبه گفت: «سپس به ما گفته می‌شود که تا هفت روز دیگر فسخ می‌شویم». او گفت: “به عنوان یک کارمند معمولی، سخت است… اما همچنین تکان دهنده بود که فکر کنیم در سازمانی مانند این اتفاق می افتد.”

پریندی گفت که به او و سایر کارمندان عادی پیشنهاد شده بود که برای امضای قرارداد عدم افشای اطلاعات، به مدت چهار هفته بر اساس حقوق متوسط ​​آنها پرداختی تعدیل کنند. او قبول نکرد.

او گفت: «هدف اولیه ما باز نگه داشتن فضا است. ما 1000 عضو فعال داریم که از این تسهیلات استفاده می کنند. این یک اثر موج دار عظیم است.

«مردم مرخصی از کار، مرخصی از مدرسه گرفته اند تا به اینجا بیایند. ما برای حقوق جامعه خود مبارزه می کنیم.»

راهنمای سریع

چگونه آخرین اخبار را از آبان نیوز استرالیا دریافت کنیم

نمایش دهید

عکس: تیم رابرتس/Stone RF

دین ویدرز، فوتبالیست سابق لیگ راگبی، دهه‌هاست که یکی از اعضای این مرکز بوده است.

او گفت: “اگر شما هر روز به اینجا بیایید، این در مورد الهام است.” و از خون، عرق و اشک همه ما می آید که همه ما در آن ریخته ایم.

“این مکانی امن برای مردم بومی است که می توانند به آنجا بیایند و زندگی خود را تغییر دهند، در محاصره افراد مثبت نگر… به همین دلیل مهم است – اینجاست که بچه ها می توانند دور هم جمع شوند.”

ویدرز گفت مهم نیست که نتیجه چه باشد، می‌توان روی جامعه ردفرن حساب کرد تا «زندگی‌شان را روی خط بگذارند» برای فضا.

او گفت: “ما در مورد صدا در صحنه ملی صحبت می کنیم.”

«امروز، شما صدا را در عمل دیدید. صدای بچه های جامعه را شنیدی، پیرزن هایی که از عصبانیت و ناامید شدن بیمار هستند. اگر همه در مورد گوش دادن به صدای بومیان استرالیا جدی هستند، این مکان را باز نگه دارید.»