آبان نیوز انتشار آخرین خبرهای سیاسی اقتصادی اجتماعی ورزشی فناوری در آبان نیوز
به گزارش دپارتمان اخبار ورزشی پایگاه خبری آبان نیوز ،
در آخرین روز دوچرخه‌سواری پیست، لورا کنی بر شک و تردید خود غلبه کرد که او را به فکر پایان زندگی حرفه‌ای خود واداشت و اولین مدال طلای انگلستان در این بازی‌ها را در مسابقه 10 کیلومتری اسکرچ زنان به دست آورد.
این پیروزی نشان دهنده موفقیتی بود که او پس از یک هفته سخت به دنبال آن بود، که تنها یک مدال برنز در تعقیب تیمی به ارمغان آورد. کنی پس از آن در مصاحبه‌هایش از خود انتقاد می‌کرد و به شوخی دوچرخه‌سواری خود را به‌عنوان «وحشتناک رفتن» توصیف کرد و خود را حلقه ضعیف تیم خواند. او در مسابقه امتیازی روز یکشنبه فاصله زیادی با کسب مدال داشت و سیزدهم شد.
او با ارائه نمایشی فراموش نشدنی از انعطاف پذیری خود، پشت سر گذاشتن Neah Evans از اسکاتلند و حفظ پیروزی، بر همه آن ناامیدی غلبه کرد. او بعداً فاش کرد که شکست‌هایش را حتی سخت‌تر از آنچه گفته بود دریافت کرده است: «باورم نمی‌شود. راستش به جاس گفتم [Kenny]او در مصاحبه ای با بی بی سی گفت: “فکر می کنم این آخرین مسابقه من خواهد بود.”
“من آدام پیتی را تماشا کردم و کاملا فکر می کنم[ed] در مصاحبه‌اش و من فکر کردم: «این کار تمام است. من جرقه را از دست داده ام، تمرین به این راحتی نیست. هر روز می گویم، “آه، دوباره می رویم.” اکنون سه دوره المپیک را پشت سر گذاشته ام. انصافاً، انصافاً یک کابوس بود که بعد از این یک سال به خودت ادامه بدهی. من کاملاً انگیزه خود را از دست داده ام.”
دیشب به مربی جدیدم، لن پیام می‌دادم و گفتم: نه! من از این کار دست نمی کشم. من یک تاس دیگر دارم. لطفا، فقط به من کمک کنید. راستش را بخواهید، اگر تلاش می‌کردم بهتر از این نمی‌توانست تنظیم شود.» سالی که کنی برای پنجمین طلای المپیک خود در توکیو به دست آورد، بسیار سخت بوده است. او در نوامبر گذشته دچار سقط جنین شد، سپس در ژانویه یک حاملگی خارج از رحم داشت که منجر به انتقال سریع او به A&E برای عمل جراحی اورژانسی شد.
در طول آن آزمایش‌ها، در داخل و خارج از پیست، او در مورد وضعیت ذهنی خود بسیار باز بوده است. همانطور که او مدال طلا را هضم می کرد، به همان اندازه صادق بود و به تصادف وحشتناک مت والز در روز یکشنبه اشاره کرد که باعث بستری شدن او در بیمارستان شد و منبع شک بیشتری بود.
“می بینی [Matt] دیوارها، او همینطور سقوط کرد. واقعاً باعث می شود فکر کنید: “من چه کار می کنم؟” من در تمام دوران حرفه ای ام خیلی خوش شانس بودم. من یک شانه و یک دستم شکسته است.» شما چیزی شبیه به آن را می بینید… من به مونیکا پیام دادم [Greenwood, British Cycling’s outgoing women’s endurance podium coach] فوراً گفتم: “من دچار یک بحران جدی اعتماد به نفس هستم.” من فقط نمی خواستم در پیست باشم. و هر زمان که چنین احساسی داشته باشم، بد مسابقه می دهم. و این چیزی است که دیروز اتفاق افتاد. در حالی که امروز خیلی دلم گرفته بود. در توالت مدام به خودم می گفتم: «من می توانم این کار را انجام دهم».
این اولین مدال طلای 30 ساله بازی های مشترک المنافع از سال 2014 است. مایکلا دراموند از نیوزلند و مگی کولز-لیستر از کانادا به ترتیب نقره و برنز گرفتند.
این خبر از خبرگزاری های بین المللی معتبر گردآوری شده است و سایت اخبار امروز آبان نیوز صرفا نمایش دهنده است. آبان نیوز در راستای موازین و قوانین جمهوری اسلامی ایران فعالیت میکند لذا چنانچه این خبر را شایسته ویرایش و یا حذف میدانید، در صفحه تماس با ما گزارش کنید.
