پاسخ آهسته به آبله میمون، سازمان‌های بهداشتی ایالات متحده را «خسته و پرکار» نشان می‌دهد | آبله میمون

حامیان می گویند که یک واکنش “آهسته و بوروکراتیک” که باعث گسترش سریع آبله میمون در سراسر ایالات متحده شده است – با بیش از هزار مورد تنها در شهر نیویورک – نشان می دهد که سازمان های بهداشتی محلی از زمان همه گیری کووید چقدر آسیب دیده اند.

آبله میمون که زمانی یک ویروس نادر آفریقایی بود، در میان مجموعه‌های ناهموار سازمان‌های شهر، شهرستان، ایالت و فدرال که زیرساخت‌های بهداشت عمومی ایالات متحده را تشکیل می‌دهند، نفوذ کرده است.

دیوید هاروی، مدیر اجرایی ائتلاف ملی مدیران STD گفت: «متاسفانه، اقدامات تاخیری به این معنی است که آبله میمون در جامعه همجنس‌گرایان و سایر مردانی که با مردان رابطه جنسی دارند، شیوع پیدا کرده است.

این شیوع به یک بحران بهداشت عمومی در آمریکا تبدیل شده است. ما هنوز در یک وضعیت بسیار آشفته در سطح ایالتی و محلی با یک واکنش سازمان یافته هستیم.

به عنوان توضیحی برای هرج و مرج، بسیاری از ناظران به چگونگی تغییر چشم انداز کووید برای مقامات بهداشت عمومی اشاره می کنند. بسیاری از مقامات بهداشتی که زمانی داوران بی‌طرف اطلاعات به شمار می‌رفتند، به دنبال سیاست‌های غیرمحبوب ماسک و واکسیناسیون مورد حمله سیاسی قرار گرفتند.

در سراسر کشور، مقامات بهداشت عمومی مورد آزار و اذیت، تهدید، اخراج و یا به سادگی احساس سوختگی کردند و دست از کار کشیدند. به این وضعیت کمکی نشد زیرا منابعی که زمانی به مواردی مانند ردیابی بیماری‌های مسری، مانند سل، یا راه‌اندازی کلینیک‌های معمول واکسیناسیون اختصاص داده شده بود، ناگهان به کووید-19 منحرف شدند.

کلینیک‌های سلامت جنسی نیز با تخصیص منابع آزمایشی و کارکنان به کووید-۱۹ دست و پنجه نرم کرده‌اند و به سازمان‌هایی که قبلاً سال‌ها از کمبود بودجه رنج می‌بردند آسیب می‌رسانند.

نتیجه، پیامدهای بهداشتی بدتری برای بسیاری از خدمات اساسی بهداشت عمومی بوده است: واکسیناسیون های معمول برای کودکان کاهش یافته است. مرگ و میر ناشی از مصرف بیش از حد منفجر شده است. و ایالات متحده برای ششمین سال متوالی رکورد بالایی از عفونت های مقاربتی را ثبت کرده است.

با گسترش آبله میمون ها، دولت بایدن با انتشار حدود 1.1 میلیون واکسن و افزایش ظرفیت آزمایش که از حدود 6000 به 80000 واکسن در هفته افزایش یافته است، تلاش کرده است. سازمان جهانی بهداشت این هفته آبله میمون ها را یک وضعیت اضطراری بهداشتی جهانی اعلام کرد و ایالات متحده نیز می تواند با اعلام آبله میمون ها به عنوان یک اورژانس بهداشت عمومی ملی، از آن پیروی کند، که منابع بیشتری را در اختیار آژانس های محلی قرار می دهد.

لوری ترمل فریمن، مدیر اجرایی انجمن ملی مقامات بهداشت شهرستان و شهرستان، گفت: «سیستم خسته است، بیش از حد کار می کند، دستمزد آن کم است، کارکنان آن کم است. «همه مسائلی که در طول همه‌گیری همه‌گیر ما را آزار می‌داد، هنوز با ما هستند و از بین نرفته‌اند.

“آنچه به آن اضافه شده است، با آبله میمون و فراتر از آن، این است که ما همچنین نیروی کاری داریم که آسیب های روانی پس از همه گیری را مستند کرده است.”

حامیان سلامت عمومی از رئیس جمهور و کنگره می خواهند که بودجه بیشتری را برای واکنش به شیوع این بیماری و به طور کلی برای کلینیک های سلامت جنسی اختصاص دهند. ثابت شده است که تأسیسات عمومی اولین خط دفاعی در مورد آبله میمون هستند، حتی با وجود اینکه بودجه پیشگیری فدرال برای چنین کارهایی از سال 2003 41 درصد کاهش یافته است.

هاروی می‌گوید: «از ارائه‌دهندگان محلی سلامت جنسی خواسته می‌شود که به آبله میمون‌ها در کنار یک اپیدمی غیرقابل کنترل STI در آمریکا پاسخ دهند.» ما در نقطه شکست هستیم: ما به دولت بایدن و کنگره نیاز داریم که فوراً برنامه های بهداشت عمومی و خدمات بالینی STI را تأمین مالی کنند.»

اگرچه هر کسی می تواند آبله میمون بگیرد، اما این ویروس در درجه اول مردانی را که با مردان رابطه جنسی دارند تحت تاثیر قرار داده است. کلینیک‌های سلامت جنسی اغلب پاسخگوی خط مقدم شیوع این بیماری بوده‌اند، زیرا آبله میمون چگونه علائم خود را نشان می‌دهد، با ضایعات اطراف دستگاه تناسلی و مقعد – اگرچه رابطه جنسی تنها یکی از راه‌های انتشار آبله میمون است. هر گونه تماس نزدیک با فرد مبتلا می تواند باعث گسترش بیماری شود، از جمله دست زدن، بوسیدن و نوازش کردن، و همچنین استفاده از لیوان، ظروف، ملافه و حوله مشترک.

به گفته مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری، اگرچه این ویروس که متعلق به خانواده آبله است، به ندرت کشنده است، اما علائم آن می تواند آزاردهنده باشد، با ضایعات دردناک و علائمی شبیه آنفولانزا. فریمن گفت: طبق گزارش ها، تا 10 درصد از مردم به بستری شدن در بیمارستان نیاز دارند، و بسیاری از آنها به دلیل درد شدید در بخش های اورژانس حاضر می شوند.

این وضعیت بدتر می شود زیرا آزمایش آبله میمون محدود است. آزمایش خانگی وجود ندارد و نتایج ممکن است چند روز طول بکشد. با این حال، واکسنی وجود دارد که افراد در معرض خطر بالاتر ممکن است واجد شرایط دریافت آن باشند. آنها همچنین ممکن است واجد شرایط درمان با داروی tecovirimat باشند که به عنوان TPOXX فروخته می شود. اما موانع قابل توجه هستند، به دست آوردن آن می تواند مشکل باشد، و tecovirimat – که معمولاً برای افراد مبتلا به علائم شدید اختصاص دارد – باید توسط پزشکان از انبار ملی استراتژیک ملی دولت درخواست شود، که شامل کاغذبازی قابل توجهی است.

فریمن گفت: علاوه بر این، افراد بدون بیمه احتمالاً هم به واکسن و هم به دارو دسترسی ندارند. بر اساس تجزیه و تحلیل مقامات فدرال، حدود 12.7٪ از جامعه LGBTQ+ فاقد بیمه درمانی در مقایسه با 11.4٪ از جمعیت عمومی هستند. حتی اگر بیمه داشته باشید، موانعی در سیستم مراقبت های بهداشتی ایالات متحده وجود دارد، مانند تلاش برای حرکت بین کلینیک های مراقبت های فوری، ارائه دهندگان مراقبت های اولیه و ادارات بهداشت ایالتی.

فریمن داستانی را در مورد یک بخش بهداشت محلی نقل کرد که از ایالت خود اطلاعاتی در مورد شیوع آبله میمون خواست. ایالت پاسخ داد تا با CDC بررسی شود. CDC سپس مقامات محلی را به ایالت هدایت کرد.

او گفت: «اینجا انگشت نشان دادن زیادی در جریان است. ما باید یاد می گرفتیم. اکنون باید بیشتر از آنچه سه سال پیش از پاسخ خود به کووید می دانستیم بدانیم [about] کاری که ما باید اینجا انجام دهیم.»