آیا منچسترسیتی پس از باخت لیورپول به نقاط قوت ارلینگ هالند بازی خواهد کرد؟ | جامعه سپر

آشاید به یاد داشته باشید که اندری شوچنکو در سال 2006 یک Community Shield بسیار خوبی داشت. او به تازگی با 31 میلیون پوند به چلسی پیوسته بود. هیچ کس شک نداشت که این انتقال توسط مالک رومن آبراموویچ آغاز شده است. از ابتدا سؤالاتی در مورد اینکه او و دیدیه دروگبا چگونه می توانند با هم بازی کنند و تردیدهایی در مورد اینکه آیا ژوزه مورینیو او را می خواهد یا نه وجود داشت، اما پس از شکست 2-1 که در آن او گل چلسی را به ثمر رساند و به نوعی قوی ترین حضور هجومی آنها بود، این فرض وجود داشت. این بود که او یک ارتقاء دروگبا بود که در نهایت در سمت راست گیر کرد.

همانطور که مشخص شد، دروگبا در آن فصل برای اولین بار در لیگ برتر 20 گل به ثمر رساند، در حالی که شوچنکو، که با مشکلات تناسب اندام دست و پنجه نرم می کرد، هرگز به نتیجه نرسید، تنها 9 بار در دو فصل قبل از بازگشت قرضی به میلان، گلزنی کرد. به دست آوردن او یک جزئیات پس زمینه در رابطه سرد بین مورینیو و آبراموویچ است.

بیایید زیاد تحت تأثیر Community Shield قرار نگیریم. مربی‌هایی که دوست دارند جام‌های خود را جمع کنند تا به افکار عمومی بدبین شوند، ممکن است آن را جدی بگیرند (وقتی برنده می‌شوند) اما اساساً این فقط یک بازی دوستانه پیش فصل دیگر است که فقط زمانی اهمیت دارد که همه چیز خراب شود، خواه بیلی برمنر باشد. و کوین کیگان که در سال 1974 کنار گذاشته شد و به این ترتیب دیدی از دنیای پرتنش رختکن لیدز تحت رهبری برایان کلاف ارائه کرد، یا مورینیو نتراشیده ای که با لباس ورزشی درهم و برهم ظاهر شد تا بر از دست دادن رکورد طولانی مدت شکست ناپذیر خود در برابر آرسن ونگر در سال 2015 نظارت کند.

ممکن است این Community Shield، اولین بازی در ژوئیه و اولین بازی در لستر از سال 1971 – به سرعت فراموش شود، یک نقطه کوچک در کهکشان بزرگ و همیشه در حال گسترش فوتبال که تا حد زیادی به داروین نونیز معروف است. نیمکت نشینی برای بردن یک پنالتی و گل سوم لیورپول، و با چنان هیجانی به خاطر چیزی که ارزش سوال برانگیزی داشت جشن گرفت و نشان داد که اگر فوتبال به نتیجه نرسد، آینده سازنده ای در QVC پیش رو دارد.

اما، اگر سیتی در این فصل لیگ را نبرد، اگر از شش عنوان به پنج عنوان قهرمانی دست پیدا نکند، ممکن است دنیا به این بعد از ظهر آفتابی در استادیوم کینگ پاور نگاه کند و آن را به عنوان اولین هشدار برای بحران آینده

سیتی در این تابستان قمار کرده است. آنها می توانستند به شخم زدن ادامه دهند و کاری را انجام دهند که در پنج فصل گذشته آنها را به بهترین تیم جهان تبدیل کرده است. از زمان دومین فصل حضور پپ گواردیولا در این باشگاه، آنها مالکیت توپ را در اختیار داشتند، حریفان را با همان الگوهای آشنا تقسیم کردند و بیش از هر کس دیگری در لیگ برتر گل به ثمر رساندند.

اما این کار را نکردند. لیگ دیگر دغدغه اصلی آنها نیست. تمرکز اصلی لیگ قهرمانان است، جایزه بزرگی که با وجود ثروتشان همچنان از آنها دور است. گواردیولا یک دهه را صرف شکست های غیرقابل قبول در مراحل کلیدی کرده است. بدشانسی وجود داشته است، اما به اندازه کافی شکست‌ها وجود داشته است تا بپرسیم آیا ممکن است چیزی در روش او وجود داشته باشد که کاملاً در برابر بهترین‌ها کار نمی‌کند، زمانی که فشار در بالاترین حد خود است. بنابراین راه حل ارلینگ هالند بود، یک نوع مهاجم بسیار متفاوت: یک مهاجم بزرگ و فیزیکی، یک گزینه متفاوت، یک اسلحه بی سر و صدا در میان چله های بی پایان مالکیت.

نمای خط حمله سیتی کاملاً تغییر کرده است و پس از اولین بازی آن در یک محیط نیمه رقابتی، شاید مؤدبانه‌ترین چیزی که می‌توان گفت این است که هنوز یک روند انطباق برای هر دو طرف مورد نیاز است. باز هم، ممکن است آینده نگری در توییت های هفته قبل او اهمیت پیدا کند: آیا پذیرش خرید پرسی پیگ در مارکس اند اسپنسر فقط تولید بی گناه محتوا برای دستگاه رسانه های اجتماعی بود؟ یا آیا یک نکته شیطنت آمیز به کسانی که در سیتی به دنبال کنترل تمام جنبه های زندگی تیم خود هستند، گفته می شود؟

احتمالاً برای هیچ‌کدام از ما خوب نیست که به معنای عمیق‌تر خرید شیرینی با طعم میوه نگاه کنیم، اما در روز شنبه نیز علائم هشداردهنده‌ای در زمین وجود داشت. به نظر می رسید هالند بازی بسیار متفاوتی را برای هم تیمی هایش انجام می دهد. او بارها و بارها پشت سر چهار مدافع لیورپول حرکت می کرد و بارها و بارها آنها به سمتی رفتند، اما تمایلی نداشتند که مالکیت توپ را با پاس مخاطره آمیزی که ممکن است به سیتی مستقیمی بدهد که در سال های اخیر از آن دوری می کردند.

دو گل بد نیز وجود داشت، یکی در هر نیمه، اما حتی آن هم نشانه ای مبهم داشت. او خوب بازی نکرد، ظاهری نامتعارف داشت، احتمالا هنوز به آمادگی کامل نرسیده است و با این حال می توانست به راحتی دو گل بزند. آیا این بیانگر یک دست و پا چلفتی ذاتی است که با دقت بسیار زیاد سیتی به‌عنوان یک کل مشخص می‌شود، یا نشان می‌دهد که حتی در یک روز تعطیل، او می‌تواند به سیتی این ظرفیت را بدهد که از هیچ چیز گلزنی کند. برای چندین سال با آنها بیگانه هستید؟

یک بازی دلیلی بر هیچ چیز نیست، اما حس از شنبه این بود که لیورپول، باز هم، در خرید بازیکنی که کاملاً با سیستم آنها سازگار است هوشمندانه عمل کرده است. شخصی، مانند لوئیس دیاز در ژانویه، که تقریباً بلافاصله ساکن می شود.

هالند یک مورد متفاوت است، اما در آن زمان او همیشه قرار بود باشد. او چیزی متفاوت است و به خصوص در سیستمی ظریف مانند گواردیولا، ادغام زمان می برد. هیچ کس نباید نروژی را بر اساس روز شنبه بنویسد. مثال شوچنکو خطر خواندن هر چیزی را در جامعه سپر نشان می دهد.