اسکات قدرت را در خانه دارد تا دین را تا 200 متر طلای آزاد برای اسکاتلند شکست دهد | بازی های مشترک المنافع 2022

چه کسی گفته است که دنباله‌ها هرگز وصله‌ای روی نسخه اصلی نیستند؟ در طول چهار دور با شدت خیره کننده، دو آزادکار برتر تاریخ شنای بریتانیا، دانکن اسکات و تام دین، در فینال دوی 200 متر بازی های مشترک المنافع، سکته مغزی، کره چشم به کره چشم، در آن حرکت کردند. درست مانند سال گذشته که در المپیک انجام دادند. فقط این بار نبرد آنها با موسیقی متن فریادهای کر کننده همراه بود – و با پیچ و تاب شگفت انگیزی همراه بود.

در توکیو، این دو دوست بزرگ – یکی از اسکاتلند و دیگری از انگلیس – تا آخر خط را کنار گذاشتند و دین تنها با 0.04 ثانیه برنده شد. با انجام این کار، آنها اولین زوج بریتانیایی بودند که در بیش از 100 سال در 200 متر آزاد روی سکوی شنای المپیک ایستادند.

بسیاری انتظار داشتند که تاریخ تکرار شود – به خصوص با توجه به اینکه ماه گذشته اسکات مجبور شد از مسابقات قهرمانی جهان در بوداپست کناره گیری کند زیرا با تلاش های شدید در تمرینات دست و پنجه نرم می کرد. در عوض، او مسابقه خود را کاملاً قضاوت کرد، و دین را برای دو دور اول تماشا کرد، قبل از اینکه در کنار او در دور سوم حرکت کرد و در 50 متر پایانی دور شد.

اسکات که زمان برنده شدنش 1 دقیقه و 45.02 ثانیه بود و 0.39 از دوستش جلوتر بود، توضیح داد: “ما هر دو دوستش داریم.” “این یک چیز واقعا مثبت است. تغییر خوبی است که این بار در طرف های مختلف جدول قرار گرفته اید. اسکاتلند مقابل انگلیس این همیشه مثبت است، ما با بازگشت به تیم GB رابطه را دوباره احیا خواهیم کرد.

این پیام توسط دین به اشتراک گذاشته شد و گفت: “ما کار را تمام کردیم و او فقط گفت “دوباره یک-دو”. ما در آزمون و المپیک پارسال همین را گفتیم. دوباره یک یا دو در یک مسابقه بین‌المللی و ما به این کار ادامه می‌دهیم و به آن ادامه می‌دهیم.»

برای اندازه گیری خوب، اسکات – که پرافتخارترین شناگر تیم بریتانیا در تاریخ المپیک است – سپس بعد از ظهر پشت سر لوئیس کلربرت نیوزلندی برنز 400 متر مختلط انفرادی را به دست آورد.

دین تماشاگر بود، که توضیح داد که چه چیزی دوستی آنها را بسیار خاص کرده است. او گفت: «ما به همدیگر فشار می آوریم. پیوندی که ما داریم مهمتر از رقابت ماست. به هم فشار می آوریم انگار نمی توانم از او دور شوم! هر بار که مسابقه می دهم او آنجاست، چه یک مسابقه کوچک خانگی و چه بازی های المپیک، او همیشه آنجاست. او گاهی اوقات آزاردهنده است – اما این فقط یک چیز خوب است و من همیشه خاطرات خوبی خواهم داشت.

تنها مدال طلای شنا برای انگلیس در روز دوم رقابت ها در مسابقه افتتاحیه شب به دست آمد، زیرا بن پراود توانست در 50 متر پروانه با رکورد 22.81 بازی ها برنده شود و Tzen Wei Teong از سنگاپور را با 0.40 ثانیه شکست دهد.

این رستگاری برای Proud بود که در سال 2014 در گلاسکو برنده این رویداد شد و در سال 2018 در ساحل طلایی به دلیل شروعی اشتباه رد صلاحیت شد. پراود گفت: «این چیزی بیش از یک برد دیگر است. این حرفه من است، این میراث من است، این چیزی است که زندگی ام را وقف آن کرده ام. ممکن است مدال دیگری باشد اما برای من بسیار خاص است. این رستگاری من است.»

همچنین یک مدال نقره برای ایموجن کلارک از انگلیس به دست آمد که در 50 متر قورباغه زنان در طول عمر با 30.02 بهترین شنا را در پشت سر لارا ون نیکرک از آفریقای جنوبی که با 29.73 به خانه بازگشت به پایان رساند.

چیزی که شنای کلارک را بیش از پیش چشمگیر کرد این بود که او در 14 سالگی دچار تشنج شدید شد و با تشخیص صرع حساس به نور، پزشکش به او گفت که ورزش خود را کنار بگذارد. کلارک گفت: «من قبلاً چنین چیزی را تجربه نکرده بودم. “این کاملاً باورنکردنی بود.”

در مجموع یک طلا و شش نقره برای انگلیس در روز دوم به دست آمد، از جمله هانا راسل در 50 متر S13 آزاد زنان، پل ویلیامز در 100 متر کرال پشت و امدادی 4×100 متر مردان و زنان.

به احتمال زیاد روز یکشنبه طلاهای بیشتری برای انگلیس وجود دارد و آدام پیتی، قهرمان المپیک، سریعترین راه را برای فینال 100 متر قورباغه می‌دهد.

پیتی تنها چهار هفته پس از شکستن پایش به شنا بازگشته است، اما او به راحتی در 59.02 ثانیه موفق شد – 0.78 از نزدیکترین رقیب خود، زک استابلتی کوک، استرالیایی جلوتر بود. “برای چهار هفته تمرین بد نیست؟” گفت پیتی. «امشب واقعاً از آن لذت بردم. بدیهی است که زمان من کمی خاموش است. تا اینجای کار فصل بسیار سختی از نظر روحی و جسمی و عمدتاً بدنی بوده است، اما من همچنان در حال کسب نتیجه هستم.