برگزیت فقط برای ما هزینه نداشت، بلکه ما را از همبستگی در یک بحران محروم کرد | ویلیام کیگان

بrexit همیشه یک فاجعه ژئوپلیتیکی و اقتصادی بود – ملتی که زمانی مغرور بود، بینی خود را به تنه چهره خود برید. تراژدی روزانه تخریب اوکراین توسط پوتین، کوته فکری قضاوت نادرست ژئوپلیتیک جانسون در خروج از اتحادیه اروپا را برجسته کرده است.

همانطور که مایکل هسلتین، حزب محافظه کار یک ملت بزرگ، می گوید: «قاره ما با تهدیدی به شدت از زمان پایان جنگ سرد مواجه است. من شرمنده ام که کشوری که در طول زندگی من دموکراسی اروپا را نجات داد، اکنون خود را غایب کرده است، و اینکه دیگران اکنون باید پاسخ اروپا را تعیین کنند.

من مطمئن هستم که دوست قدیمی من لرد خوب Heseltine به معنای بی احترامی به “دیگران” – شرکای سابق ما در اتحادیه اروپا است. مانند میلیون ها نفر، او دوست دارد که ما در آنجا باشیم، زیرا اروپا در مواجهه با بحران متحد می شود. چقدر طعنه آمیز است که اعضای بلوک شوروی سابق، که ما آنها را تشویق به پیوستن به اتحادیه اروپا کردیم، هنوز آنجا هستند، در حالی که شوخی اتاق بار این است: چه کسی قرار است اول به اتحادیه اروپا بپیوندد – بریتانیا یا اوکراین؟

فاجعه اقتصادی ناشی از برگزیت بریتانیا صرفاً به این دلیل از بین نرفته است که توجه قابل درک به آنچه در اوکراین اتفاق می‌افتد معطوف شده است. و البته، Pelion با صدمات اقتصادی اضافی ناشی از حمله پوتین بر اوسا انباشته شده است: تشدید کمبود منابع انرژی و افزایش همزمان نرخ تورم نگران کننده. سال سختی برای بریتانیا و بسیاری از اقتصادهای دیگر خواهد بود.

آسیب اقتصادی به مردم روسیه از این تهاجم بسیار بسیار بدتر خواهد بود. پوتین در راستای اهداف وحشی خود آماده است تا صدمات بیشماری را به مردم خود و همچنین اوکراینی ها وارد کند.

اکنون، برای اینکه از چنین وحشت های روزانه دور شوم، خواندن و بازخوانی رمان ها را دوست دارم. من اخیراً دوباره مطالعه کردم روبن، روبن توسط کم شناخته شده – در این کشور – طنزپرداز آمریکایی پیتر دی وریس.

در قسمت اول، راوی – یکی از اسپوفورد، یک کشاورز مرغ نیو انگلند – از نتیجه تصمیم خانواده مبنی بر عدم فروش مرغ به “مسافران نیویورک” ابراز تاسف می کند.

اسپوفورد می گوید: «از آنجایی که مسافران دو سوم کسب و کار ما را تشکیل می دادند، نیازی به هیچ انیشتین نیست که بفهمد این تلافی چه هزینه ای برای ما دارد. در مورد بریدن بینی خود صحبت کنید [sic] صورتت.”

جانسون، فاراژ و یاران برگزیت آنها – مورد تشویق پوتین و خود دوستان – توانستند رای دهندگان بریتانیایی را گمراه کنند تا رای دهند به ترک رای بدهند و در نتیجه از بزرگترین بازار بدون مانع جهان در حالی که تنها 21 مایل دورتر بود، خارج شوند. اقتصاد بریتانیا دقیقاً دو سوم از تجارت خود را از دست نداده است، اما اکنون به طور گسترده تشخیص داده شده است که ضربه قابل توجهی بوده است، به طوری که صادرات تقریباً 20 درصد کمتر از آنچه در غیاب برگزیت انتظار می‌رفت، بوده است. علاوه بر این، بسیاری از خواسته‌های بودجه صدراعظم سوناک دقیقاً با تأثیر کاهش 4 درصدی تولید ناخالص داخلی بر درآمدهای مالیاتی کاهش نمی‌یابد. نتیجه؟ کاهش ناخوشایند در خدمات ضروری.

که ما را به بیانیه اخیر صدراعظم در سخنرانی سالانه Mais می رساند. در میان شایعات معمول در مورد بهره‌وری بالاتر و مالیات‌های کمتر، تاکید برکسیتر سوناک بر «یک پیشنهاد ساده و پایدار بود: اینکه بهترین راه برای سازمان‌دهی اقتصاد ما حول اصول بازار آزاد است».

آن را دریافت کنید؟ بنابراین، ما بهترین بازار آزاد را که تا به حال در آن شرکت داشته‌ایم – و در ساخت آن کمک کرده‌ایم – ترک می‌کنیم تا از «آزادی‌های» اسرارآمیز لذت ببریم (از چه زمانی، «آزادی» جمع بود؟)، و کلید آینده. پیشرفت اقتصادی “سرمایه گذاری” است. سوناک در قسمتی که خنده توخالی را برانگیخت، پرسید: “چرا سرمایه گذاری اینقدر کم است؟” وی افزود: «مشکل دیگر دولت نیست، کسب‌وکارها صرفاً به اندازه کافی سرمایه‌گذاری نمی‌کنند».

اکنون، نگاهی اجمالی به تعدادی از نظرسنجی‌ها باید به صدراعظم می‌گفت که دلیل اصلی عدم سرمایه‌گذاری کافی کسب‌وکارها این است که از برگزیت ضربه خورده‌اند. بارها و بارها مطرح می شود.

که ما را به مقصر اصلی بازمی گرداند. دولت تصمیم گرفته است که ما فقط باید با ویروس زندگی کنیم. و مردم به این نتیجه می رسند که باد بد مسکو به این معنی است که فعلاً باید با “جانسون” زندگی کنیم. اما برگه اتهام ناپدید نشده است، زیرا زمانی که نخست وزیر شکایت می کند که پوتین قوانین بین المللی را زیر پا می گذارد، یادآوری می کنیم. برای دانستن یکی لازم است.

جانسون به عنوان دانشجوی زبان لاتین، بدون شک با آن مشاهدات بزرگ در تاسیتوس آشنا است تاریخچه ها درباره یکی دیگر از رهبران بی کفایت، امپراتور گالبا:بزرگتر را شخصی خصوصی می دید، در حالی که شخصی خصوصی بود و قادر به رضایت همه بود، مگر اینکه او امر کرده بود.(«او در زمانی که یک شهروند خصوصی بود، بسیار بزرگتر از یک شهروند خصوصی به نظر می‌رسید، و اگر هرگز مسئول حکومت نبود، همه موافق بودند که او شایسته حکومت است.»