فیلیپه کوتینیو شکست استون ویلا از ساوتهمپتون را هماهنگ می کند | لیگ برتر

سومین فوتبالیست گران قیمت می تواند حضوری نامتجانس در یک میز میز باشد اما او این یکی را روشن کرد. اگر مبلغ 142 میلیون پوندی که بارسلونا برای فیلیپه کوتینیو به لیورپول پرداخت کرد، نشان می‌داد که استعدادهای او در استیج‌های بزرگ‌تر تعلق دارد، او به این امر توجه می‌کرد، و در اطراف ساوتهمپتون می‌چرخید و ارواح می‌پرداخت، و ساوتهمپتون را گیج می‌کرد و فرار می‌کرد.

آنها هر دو باشگاه منچستر را در یک روند شکست ناپذیر نگه داشتند که هفت بازی طول کشید اما کوتینیو با قاطعیت به پایان رسید. اولین دیدار مجدد دنی اینگز با باشگاه سابقش، پربارترین بعدازظهر او را برای کارفرمایان جدیدش نشان داد، با دادن دو پاس گل و یک گل، اما معمار بزرگترین پیروزی استیون جرارد به عنوان سرمربی استون ویلا، امضای قرارداد او بود.

کوتینیو در دو گل اول نقش داشت، گل سوم را به ثمر رساند و با تشویق ایستاده کنار رفت. قبل از آن، او می‌توانست یکی از سریع‌ترین هت‌تریک‌های تاریخ لیگ برتر را ثبت کند، به لطف یک دوره چهار دقیقه‌ای خارق‌العاده که در آن سه موقعیت طلایی داشت، دو موقعیت توسط اولی واتکینز و یکی توسط فریزر فورستر مهار شد، و هنوز هم زمان پیدا کرد. برای تعیین هدف داگلاس لوئیز.

رالف هاسنهوتل، سرمربی ساوتهمپتون گفت: من از عملکرد تاکتیکی خود چندان راضی نبودم. “ما مشکلات بزرگی با آن داشتیم [No] 10.”

جای تعجبی نداشت که اوریل رومئو، هافبک دفاعی ساوتهمپتون و مردی که از جمله وظایفش به غل و زنجیر کردن کوتینیو بود، در نیمه دوم با تکان دادن سر از زمین خارج شد. توانایی کوتینیو برای بی دردسر جلوه دادن برتری باید ناامید کننده بوده باشد.

جرارد که سوابق خود از نمایش های خوش اخلاق او را برای قضاوت در مورد دیگری مجهز می کند، گفت: “برای من، او مرد مسابقه بود.” او سطحی را نشان داد که در برخی مواقع بالاتر از بازی بود و فرم قدیمی خود را نشان داد. حضور در استادیوم لذت بخش بود.»

همانطور که کوتینیو غیرقابل مهار بود، این یک کار تخریب یک نفره نبود. واتکینز نیز فوق العاده بود و برای دومین شنبه متوالی گلزنی کرد و به زیبایی با کوتینیو ترکیب شد. رفتار دوگانه او با اینگز به ندرت به این اندازه طبیعی یا روان به نظر می رسید، با این سوال که با این دو مهاجم چه باید کرد که برای هر دو سرمربی ویلا در این فصل معمایی به نظر می رسد.

اگر جرارد برای تصمیم هفته گذشته برای جفت کردن آنها سود زیادی به دست آورد، کوتینیو را در نوک الماس هافبک قرار داد و امی بوئندیا را نیمکت نشین کرد، برزیلی نشان داد که می تواند با ارائه خلاقیت دو مرد جبران کند. هفت ماه پس از امضای اینگز از ساوتهمپتون، ویا اولین بار را داشت: نه او و نه واتکینز برای دیگری گلی نزده بودند. این آمار ناخواسته در یک نمایشگر بهبود یافته اصلاح شد.

جرارد گفت: «اولی و دنی قابل بازی نبودند. “این رابطه به خوبی در حال ایجاد است.”

زمانی که سه تیم جلوی ویلا با هم ترکیب شدند، کوتینیو به اینگس غذا داد، که یک پاس ماهرانه و دقیق برای واتکینز فراهم کرد، که از جک استفنز برگشت و شوت کرد و فورستر را شکست داد، آشکار شد. اینگز در ابتدا با چند مورد تمسخر تیم مهمان مواجه شده بود که نوعی ناسپاسی نسبت به یکی از اعضای گروه منتخب در تاریخ ساوتهمپتون بود. فقط مت لو تیسیه، جیمز بیتی و اینگز 20 گل در یک فصل لیگ برتر برای آنها به ثمر رسانده اند و اگر او از زمان انتقال 25 میلیون پوندی خود به ویلا هرگز به این اندازه پرکار نبوده است، در پنجمین گل خود از سانتر متی کش پایین رفت.

در حالی که ساوتهمپتون رد پای کوتینیو را از دست داد و واتکینز بیش از پیش بیداد می کرد، داگلاس لوئیز گل دوم را به ثمر رساند. به نظر می رسید که سن کالوم چمبرز سابق یک پاس از کتابچه راهنمای کوتینیو، با یک تراشه ماهرانه بر روی خط دفاعی خود، قرض گرفته بود تا او را پیدا کند و او هموطن برزیلی خود را برای یک پایان ساده خسته کرد. جرارد با تحسین بی خودی کوتینیو گفت: «او خودش می توانست برای گل برود.

هاسنهوتل در نیمه دوم شکل خود را تغییر داد و یان والری را به عنوان مدافع میانی سوم معرفی کرد و به دنبال تسلط بر کوتینیو بود، اما ساوتهمپتون به سرعت در 9 دقیقه دو گل را دریافت کرد. کوتینیو که توسط اینگز پیدا شد، در محوطه جریمه شلوغ از جیمز وارد پراوس دور شد و سپس در یک شوت دریل کرد. سپس مهاجم خودش گل زد. هاسنهوتل گفت: “ما گل های آسانی دریافت کردیم.”

شاید بیشتر بود. جرارد گفت: “می توانست پنج، شش یا هفت باشد.” وقتی کوتینیو او را پیدا کرد و اینگز را تکذیب کرد، فورستر یک سیو فوق‌العاده از واتکینز انجام داد. در سمت دیگر، استوارت آرمسترانگ، چه آدامز و رومن پرو تهدید به تساوی در نیمه اول کردند اما هاسنهوتل دلداری نمی داد. او گفت: «به سادگی به اندازه کافی خوب نبود. آنها بیشتر از ما می خواستند.»