“واگاتا کریستی”: از بحث حقوقی جدی تا رویداد فرهنگی پاپ | فرد مشهور

اگر پوشش دیوار به دیوار زندگی همسران و دوست دختران فوتبالیست ها (به اصطلاح واگ) ساخته روزنامه های تبلوید در دهه 2000 بود، دادگاه افترا «واگاتا کریستی» به عنوان پایان فصل برای آن دوره خاص عمل کرد. فرهنگ سلبریتی

پیام‌های بی‌پایان واتس‌اپ که توسط ربکا واردی ارسال شده بود، – که در آن او در مورد اینکه دوست دارد داستان‌هایی را به روزنامه‌ها درز کند، به روزنامه Sun در مورد دستگیری یک فوتبالیست در حال رانندگی در حالت مستی و صحبت در مورد روابط با عکاسان پاپاراتزی صحبت می‌کرد، صحبت می‌کرد. فقط کثیف اما تاریخ دار

وقتی دادگاه در مورد نحوه همکاری واردی با کارولین وات کارگزارش شنید، بیشتر شبیه یک گزارش تاریخی بود تا تصویری دقیق از دنیای رسانه‌ای فعلی.

واضح بود که این دو بر این باور بودند که داشتن رابطه قوی با روزنامه‌نگاران روزنامه‌ها برای نمایه عمومی واردی بسیار مفید است. چیزی که کمتر مشخص بود این بود که چرا آنها اینقدر بر این موضوع تاکید داشتند. واردی در بهترین حالت می‌توانست برای ارائه یک داستان چند هزار پوند به دست بیاورد (او به نماینده خود پیامک ارسال کرد که همراه با یادداشت «می‌خواهم برای این x پرداخت کنم») یا امید به پوشش مطلوب در آینده.

واردی همچنین ظاهراً با این اعتقاد عمل می‌کرد که پیروزی قانونی در دادگاه عالی او را در دادگاه افکار عمومی پاک می‌کند. در عوض، او دریافته است که هیچ آژانس روابط عمومی در این سرزمین وجود ندارد – و هیچ حکم دادگاهی – که بتواند با توانایی اینترنت برای تبدیل استدلال‌های حقوقی جدی به یک رویداد فرهنگی پاپ که در آن همه مجبور به جانبداری شوند، رقابت کند.

تقریباً هر نقل قول و شواهدی از محاکمه هفت روزه در ماه مه از صفحه نمایش گرفته شد یا به یک الگوی رفتاری تبدیل شد تا به سرعت در گروه‌های واتس‌اپ کشور ارسال شود یا در توییتر رژه رفت.

شیوه ای که کولین رونی شخصیت عمومی خود را کنترل می کرد، بیشتر با رویکرد اینفلوئنسر-سلبریتی مدرن مطابقت داشت. او با ارائه شواهد، نفرت خود را از روزنامه ها و عکاسان پاپاراتزی که از زمانی که او دوست دختر نوجوان وین رونی بود، دنبال می کردند، آشکار کرد.

در عوض، او انتظارات حریم خصوصی خود را در رابطه با حساب‌های رسانه‌های اجتماعی خود بیان کرد – و چگونگی تلاش قانون برای مقابله با هنجارهای مدرن اینترنت را افشا کرد.

رونی یک استراتژی اجتماعی دو جریانی را اجرا کرد. در یک طرف حساب اینستاگرام قفل شده خصوصی او بود که در آن به چند صد نفر از آشنایان نزدیک، از جمله واردی، اعتماد شد تا زندگی خانوادگی بدون رنگ و لعاب او را ببینند.

سپس به عموم مردم اجازه داده شد تعداد انگشت شماری از پست های ضدعفونی شده را در یک حساب کاربری دیگر در اینستاگرام مشاهده کنند. در ذهن رونی از نظر اخلاقی غیرقابل قبول بود که مرز بین حساب‌های خصوصی و عمومی، زمانی که داستان‌هایی از حساب شخصی در سان منتشر شد، عبور کرد.

حتی انتشار اتهام عمومی رونی علیه واردی بسیار مدرن بود. او به دادگاه گفت که عملیات نیش خود را کاملاً مخفیانه و بدون اینکه به شوهرش بگوید، انجام داده است، بیانیه را خودش نوشته و فقط قبل از انتشار مستقیم آن در اینستاگرام، آن را برای برادرش ارسال کرده است تا فرمت کند.

در حالی که یک وکیل رسانه ای در یک رسانه اصلی ممکن است متن رونی را با چند صفت مانند “ظاهر” یا “ظاهرا” تزیین کرده باشد، این عبارت مستقیم او بود که می گفت به این نتیجه رسیده بود که یک نفر مسئول است – “این … ….. حساب ربکا واردی” – که آن را بدنام کرد.

با این حال، قانون برای همگام شدن با تغییر نگرش عمومی نسبت به حریم خصوصی و قانون افترا تلاش کرده است. بر اساس واکنش عمومی به این پرونده، هنوز در میان برخی افراد گیج وجود دارد مبنی بر اینکه پست رونی در رسانه های اجتماعی می تواند مطابق با استانداردهای روزنامه نگاری یک مقاله در یک وب سایت خبری اصلی باشد – حتی اگر پست رونی توسط افراد بسیار بیشتری از بسیاری از مقالات روزنامه خوانده شود. .

اما شاید بدتر از آن برای رسانه ها این باشد که رونی و همسرش در حال کار بر روی یک مستند در مورد این پرونده با همکاری کامل خود هستند. سلبریتی ها متوجه شده اند که برای انتقال پیام خود نیازی به همکاری با رسانه های خارجی نیست و حفظ کنترل تحریریه بسیار آسان تر است.

در حالی که همسر یا دوست دختر امروزی یک فوتبالیست هنوز به پوشش رسانه‌ای اهمیت می‌دهد – و برخی هنوز اطلاعات خصوصی را به روزنامه‌نگاران منتقل می‌کنند – به همان اندازه احتمال دارد که مخاطبان بسیار بیشتری در TikTok و Instagram ایجاد کنند، جایی که می‌توانند از محتوای حمایت شده سود ببرند.

متأسفانه برای مردمی که از هر پیچیدگی محاکمه افترا واردی-رونی خوشحال بودند، این بدان معناست که احتمال اینکه در آینده نزدیک دوباره موردی مانند واگاتا کریستی را ببینیم، کمتر است.