به گزارش دپارتمان اخبار بین المللی پایگاه خبری آبان نیوز ،
مادریگال های قرن شانزدهمی نوشته یک آهنگساز زن ایتالیایی دوره رنسانس قرار است برای اولین بار پس از 400 سال پس از کشف بخش های گم شده از موسیقی اصلی اجرا شود.
مادالنا کاسولانا اولین آهنگساز زنی بود که موسیقی خود را در زمانی که چنین خلاقیتی در زنان تشویق نمی شد منتشر کرد. او معتقد بود که مردان در این تصور که زنان نمی توانند به خوبی آهنگسازی کنند، مرتکب «خطای بیهوده» می شوند و سه کتاب مادریگال را با نام خود بین سال های 1568 و 1583 منتشر کرد، اگرچه تنها یکی از آن مجموعه ها کامل باقی مانده است.
اکنون 17 مادریگال دیگر به کارنامه کوچک بازمانده او اضافه شده است و 12 مورد از آنها در 8 مارس به عنوان بخشی از برنامه ویژه رادیو 3 بی بی سی برای روز جهانی زن برای اولین بار پخش خواهد شد.
در چیزی که به عنوان یکی از مهم ترین اکتشافات موسیقی شناسی سال های اخیر تلقی می شود، لوری استراس، استاد موسیقی در دانشگاه های ساوتهمپتون و هادرسفیلد، کتاب پارت آلتو گمشده کتاب مادریگال های پنج صدایی کاسولانا در سال 1583 را با چنین خاطره انگیز ردیابی کرده است. عناوینی مانند نسیمی که در جنگل غوغا می کند.
موسیقی چندصدایی آوازی یا دستگاهی در قرن 15 و 16 در کتابهای پارتبوک دستنویس یا چاپ میشد و هر بخش جداگانه ظاهر میشد.
استراس میگوید که مادریگالهای کاسولانا بدون بخشهای از دست رفته نمیتوانست اجرا شود: «مثل اجرای یک کوئنتت زهی بدون ویولن دوم است. منطقی نبود تونستم کاملش کنم پازل در جای خود فرو رفته است.”
او بخشهای گمشده را از نسخه چاپی به کتابخانه دولتی روسیه در مسکو ردیابی کرد و موسیقی را از طریق قطعات دیگری در کتابخانه گدانسک آکادمی علوم لهستان گردآوری کرد. از آن آرشیو لهستان بود که قطعات گم شده در جنگ جهانی دوم ناپدید شده بودند. احتمالاً غارت شده اند. آنها هنوز شماره کاتالوگ گدانسک را دارند.
استراس میگوید: «دلیل اینکه این مادریگالها واقعاً مهم هستند این است که کاسولانا توسط معاصران مردش به عنوان آهنگساز فوقالعادهای شناخته شد. او باید می بود. ما در مورد زنان امروز صحبت می کنیم که باید دو برابر مردان خوب باشند. آن موقع دقیقاً همینطور بود. این مادریگالهای پنج صدایی به ما نشان میدهد که چرا او آهنگساز خارقالعادهای بود و چرا معاصرانش اینقدر به او احترام میگذاشتند. او در قرن 16 در آهنگسازی پیشرفته است. او از جلوه های هارمونیک واقعا جالب استفاده می کند.
«آنچه از شنیدن این مادریگالها به دست میآوریم، حسی است که در طول زندگی او با کیفیت عالی ترکیب شده است. او به خوبی استادان زمان خود است. نزدیکترین مقایسه، معلم مونتهوردی، مارک آنتونیو اینجگنری، آهنگساز موسیقی کلیسا و مادریگالها است.
کاسولانا، که یک نوازنده و خواننده نیز بود، بسیار آگاه بود که به عنوان یک آهنگساز زن، موسیقی او در مقایسه با آثاری که توسط همتایان مردش خلق میشوند پایینتر ارزیابی میشود.
کتاب مادریگالهای او در سال 1568 تقدیم فوقالعادهای به حامی برجستهاش، ایزابلا د مدیچی اورسینی، دختر کوزیمو اول مدیچی و یک موسیقیدان آماتور دارد.
او نوشت: «این اولین ثمرات من، به همان اندازه که هستند… خطای بیهوده مردان را به دنیا نشان میدهند، کسانی که خود را حامی موهبتهای والای عقل میدانند که به گفته آنها زنان نیز نمیتوانند آن را به همین شکل حفظ کنند. ”
اما مردان معاصر او به استعداد او پی بردند. یکی او را “میوز و آژیر عصر ما” نامید. دیگری موسیقی او را که در مراسم عروسی ویلهلم پنجم از بایرن اجرا شد، “زیباترین” توصیف کرد.
استراس با اشاره به اینکه اطلاعات کمی در مورد کاسولانا، که گمان میرود در سال 1590 درگذشته است، گفت: «چطور او اینقدر خوب شد؟ او این دانش و مهارت را از کجا به دست آورده است، زیرا شما فقط با توانایی نوشتن چند صدایی پنج صدایی متولد نشده اید. واقعاً سخت است.»
این خبر از خبرگزاری های بین المللی معتبر گردآوری شده است و سایت اخبار روز ایران و جهان آبان نیوز صرفا نمایش دهنده است. آبان نیوز در راستای موازین و قوانین جمهوری اسلامی ایران فعالیت میکند لذا چنانچه این خبر را شایسته ویرایش و یا حذف میدانید، در صفحه تماس با ما گزارش کنید.