زندانی گوانتانامو گفت که او را واتربرد کردند. عوامل آن را از یادداشت حذف کردند

خلیج گوانتانامو، کوبا – مترجمی روز پنجشنبه شهادت داد که یک زندانی متهم به طراحی بمباران ناو جنگی یو اس اس کول توسط القاعده در سال 2000، سال ها بعد به بازجویان فدرال گفت که سیا او را به آب انداخته است. اما این جزئیات از گزارش رسمی بازجویی‌هایی که دادستان‌ها می‌خواهند در محاکمه اعدام او به عنوان مدرکی برای اعتراف او استفاده کنند، حذف شد.

موضوع مورد بحث در جلسات این است که آیا قاضی نظامی یادداشت 34 صفحه‌ای نوشته شده توسط مامورانی که از زندانی عبدالرحیم النشیری در اوایل سال 2007 به مدت سه روز در زندان گوانتانامو بازجویی کرده‌اند یا خیر. شواهد آزمایشی حیاتی وکلای مدافع می گویند که آغشته به شکنجه است و خواهان حذف آن هستند.

جان جی. الکالیوبی که از سال 1994 تا 2015 برای اف بی آی به عنوان زبان شناس عربی کار می کرد، گفت: «او در مورد واتربردینگ صحبت کرد. او گفت: «سیا من را واتربرد کرده بود» و من آن را به کل تیم گزارش دادم. ”

آقای الکالیوبی به عنوان شاهد دادستان برای توصیف حال و هوای بازجویی که به گفته وی دوستانه، آرام و “به خشنودی آقای نشیری” بود که از مچ پا غل و زنجیر شده بود، توصیف کرد. ماموران چای و شیرینی سرو کردند و زندانی پیشنهاد داد که شکنجه شده است.

زبان شناس این وحی را به عنوان غافلگیرکننده مطرح کرد. صادقانه بگویم، انتظار چنین چیزی را نداشتم.

شهادت این هفته در مورد گزارش هایی که در پرونده 11 سپتامبر منتشر شد، گسترش یافت که چگونه دادستان های نظامی پرونده های اعدام را علیه مردانی که در حین بازداشت مخفیانه در زندان های خارج از کشور تحت اداره سیا شکنجه شدند و سپس در سال 2006 برای محاکمه به خلیج گوانتانامو منتقل شدند، تشکیل دادند. به دستور رئیس جمهور جورج دبلیو بوش.

آقای الکالیوبی گفت که سیا نقش مخفیانه ای در گوانتانامو در بازداشت و بازجویی از این افراد توسط اف بی آی و ماموران مجری قانون نیروی دریایی، از جمله جمع آوری یادداشت های بازجویی ها داشت. سیا از بازجوها خواسته بود که گزارش‌های خود را از آنچه که در رایانه‌های سازمانی که طبقه‌بندی شده بود یاد گرفته‌اند بنویسند.

قبل از شروع بازجویی‌ها در اوایل سال 2007، به مأموران فدرال دستور داده شد که اتهامات مربوط به شکنجه و آزار را از آنچه در عامیانه «یادداشت‌های تیم پاک» نامیده می‌شود حذف کنند – و در عوض یک گزارش جداگانه بنویسند.

وکلای مدافع گفته اند که کپی هایی از آن حساب های جداگانه را در میان دادستان های اسناد طبقه بندی شده که در این مرحله پیش از محاکمه به آنها تحویل داده اند، دریافت کرده اند. اما نمی توان فهمید که متهمان چگونه این اتهامات را مطرح کرده اند زیرا هیچ ضبط یا متنی از این بازجویی ها وجود ندارد.

هفده ملوان آمریکایی در حمله انتحاری به کول در حین توقف سوخت گیری در عدن، یمن، در 12 اکتبر 2000 کشته شدند. اگرچه آقای نشیری دو سال بعد دستگیر و به بازداشتگاه ایالات متحده تحویل داده شد، اما تا سال 2011 مورد اتهام قرار نگرفت. این پرونده بیش از یک دهه است که در جلسات پیش از محاکمه غرق شده است زیرا وکلای مدافع برای به دست آوردن و استفاده از اطلاعات مربوط به شکنجه او برای رد صلاحیت مدارک تلاش کرده اند.

آنها همچنین استدلال کرده اند که آقای نشیری، که اکنون 57 سال دارد و پزشکان نظامی ایالات متحده او را مبتلا به اختلال استرس پس از سانحه تشخیص داده اند، از بازداشت سیا در حالت “درماندگی آموخته شده” بیرون آمد و اساساً آموزش دیده بود تا به اسیرکنندگان آمریکایی خود بگوید که چه چیزی چیست. او معتقد بود که آنها می خواهند بشنوند.

او در سال 2002 توسط روانشناسانی که به عنوان پیمانکار سیا کار می کردند در تایلند سوار بر آب شد و در بازجویی هایی که توسط ماموران سیا انجام شد مورد آزار و اذیت مقعدی قرار گرفت و با مته برقی و اسلحه تهدید شد. او برای مدتی در اواخر سال 2003 و اوایل سال 2004 در خلیج گوانتانامو در یک مکان سیاه سیا در نزدیکی تأسیسات زندان اما دور از دسترس وکلا و صلیب سرخ بین‌المللی پنهان شد.

آن سایت به عنوان کمپ اکو 2 شناخته می شود و آقای نشیری در سال 2004 و سپس در سال 2007 برای بازجویی هایی که دادستان ها آن را محور پرونده خود می دانند، در آنجا نگهداری می شد.

اوایل پنجشنبه، برنارد ای. دلوری جونیور، کاپیتان بازنشسته نیروی دریایی که اکنون قاضی دادگاه عالی در نیوجرسی است، برای دادستان شهادت داد که در 14 مارس 2007، آقای نشیری “هوشیار”، “حضور” و نه کمتر ناراحتی در طول جلسه استماع برای بررسی وضعیت او به عنوان یک مبارز دشمن.

قاضی دلوری ریاست دادگاه دو ساعته بازبینی وضعیت رزمنده یا CSRT را بر عهده داشت که طی آن، او گفت، “در ذهن من هیچ شکی نداشت” که مشارکت زندانی آگاهانه و داوطلبانه بود.

این روند زندانیان را از داشتن وکیل منع کرد، اما به آقای نشیری یک افسر نیروی دریایی منصوب شد تا به عنوان «نماینده شخصی» عمل کند، از طرف او صحبت کند و به او کمک کند تا به اتهاماتی که ارتش گفته بود برای بازداشت او کافی است پاسخ دهد. ، اسیر جنگ علیه تروریسم.

یک وکیل مدافع، سروان برایان ال میزر از نیروی دریایی، از قاضی دلوری پرسید که آیا می‌داند که آقای نشیری به نماینده خود که در دادگاه ستوان فرمانده X نامیده می‌شد، گفته بود که «می‌ترسید که اعدام و تکه تکه شود. در CSRT او

قاضی دلوری پاسخ داد: «اگر او این را به من می‌گفت، مطمئناً آن را با او بررسی می‌کردم.»