سوراخ اوزون قطب جنوب یکی از بزرگترین سوراخ های ثبت شده است، چه تاثیری بر من می گذارد؟

چه اتفاقی در استراتوسفر می افتد در استراتوسفر باقی می ماند؟ چگونه سوراخ ازن بر آب و هوا و آب و هوا تأثیر می گذارد؟ تیم سرویس نظارت بر جو کوپرنیک (CAMS) اوایل این ماه فاش کرد که سوراخ ازن 2021 یکی از بزرگترین سوراخ‌های ثبت شده است، در واقع “بزرگتر از 75 درصد سوراخ‌های ازن در آن مرحله از فصل از سال 1979”.

اخیراً حتی از خود قطب جنوب بزرگتر بوده است. اما فراتر از تکثیر اشعه ماوراء بنفش بر روی قاره یخ زده، سوراخ اوزون چه تأثیری بر من و شما دارد؟ آیا این تغییرات آب و هوا و گرم شدن زمین را بدتر می کند یا فقط موضوع پنگوئن های بیش از حد برنزه شده و جلبک های شکوفا در انتهای جهان است؟

یورونیوز برای تلاش برای درک بهتر تاثیرات سوراخ ازن بر سیستم آب و هوای زمین رسید وینسنت هانری پچ، مدیر خدمات مانیتورینگ جو ECMWF کوپرنیک.

سال گذشته، الف مطالعه منتشر شده در مجله Nature همبستگی واضحی بین بازیابی احتمالی لایه اوزون، که مطالعه آن را به ممنوعیت CFC پروتکل مونترال نسبت داد، و “مکث” در روند گردش جو در نیمکره جنوبی مشاهده کرد.

از دهه 1990، دانشمندان تغییرات متعددی را در الگوهای آب و هوای نیمکره جنوبی مشاهده کردند که به تخریب لایه لایه ازن نسبت داده شد. اینها شامل کاهش بارندگی در استرالیا یا گسترش کمربند باران استوایی آمریکای جنوبی به اروگوئه یا آرژانتین شمالی، گشودن زمینه‌های جدید برای کشاورزی در سرزمین‌هایی بود که قبلاً خیلی خشک بودند.

مطالعه طبیعت در ژانویه 2020، درست پس از اینکه سوراخ اوزون به کوچکترین اندازه ثبت شده خود رسید، به روز شد و خوشبینی را نسبت به چگونگی تکامل آن در آینده ایجاد کرد.

ادعای پیروزی خیلی زود؟

سپس فصل 2020 فرا رسید، زمانی که دانشمندان طولانی‌ترین حفره ازن ثبت شده را مشاهده کردند که تا پایان دسامبر ادامه داشت و حداکثر سطح آن تقریباً 25 میلیون متر مربع بود.

و اکنون لایه اوزون امسال نیز با رشد ناگهانی در ماه سپتامبر به شیوه‌های غیرمنتظره رفتار می‌کند.

در همین حال، در منتهی الیه دیگر سیاره زمین، الف سوراخ غافلگیر کننده ازن قطب شمال در مارس 2020 ظاهر شد، درست در میانه قرنطینه های COVID-19.

وینسنت هانری پچ در مورد مطالعه طبیعت در سال 2020 معتقد است که ما ممکن است خیلی زود ادعای پیروزی کرده باشیم. در این مقاله آمده است که پروتکل مونترال نه تنها به ناپدید شدن حفره اوزون اجازه می دهد، بلکه با پیشروی گرداب قطبی به سمت قطب جنوب که آن را بیشتر پیش می برد، مقابله کند. این در سال 2020 پس از یک سوراخ مخصوص کوچک ازن منتشر شد. من فکر می کنم. کمی جسورانه بود، زیرا شاهد بودیم که از سالی به سال دیگر تنوع بسیار قوی وجود دارد.”

پس این همه برای هیچ؟

آیا این بدان معناست که پروتکل مونترال برای ممنوعیت گازهای مخرب لایه ازن ناکارآمد است؟ مدیر CAMS می گوید نه از نظر کاهش گازهای CFC. ما در مسیر درستی هستیم. از نظر سطح کلر و برم از زمان پروتکل مونترال شروع به کاهش کرده است، اما از نظر لایه اوزون هنوز نشانه‌هایی از بهبود مناسب نداریم.

پچ به یورونیوز می‌گوید: «اگر از انتشار CFC اجتناب کنیم، به حالت عادی باز می‌گردیم، اما کندتر از حد انتظار، احتمالاً به دلیل تغییرات آب‌وهوایی». ما انتظار داریم که سوراخ اوزون تا سال 2060 یا 2070 بسته شود، بنابراین مقیاس دو یا سه ساله چشم انداز کافی ارائه نمی دهد.

تاثیر سوراخ ازن بر آب و هوا و آب و هوا چیست؟

این است به طور گسترده پذیرفته شده است که سوراخ اوزون گرداب قطبی را به سمت جنوب می راند و آن را در اطراف قطب فشرده می کند و با کوچکتر شدن آن، بادهای آن نیز قوی تر می شوند.

این تأثیراتی در گردش خون نیمکره جنوبی داشته است. برخی از آنها را دانشمندان به خوبی درک می کنند، اما وینسنت هانری پیچ در مورد نتیجه گیری سریع هشدار می دهد: “همه چیز در مورد سیالات است، بنابراین همه چیز به هم مرتبط است. این حرکات سیاره ای مستقل نیستند، اما چگونه دقیقاً برهم کنش می کنند؟”

Peuch می گوید: “پیچیده شدن مکانیسم های علت و معلولی بسیار مستقیم است. ما روندهای طولانی مدت را می بینیم و می توانیم درک کنیم که اگر گرداب قطبی کوچکتر باشد، سلول هادلی ممکن است بزرگتر شود، و ما می توانیم نحوه آب و هوا را یاد بگیریم. الگوها، بارش اینجا و آنجا را می توان اصلاح کرد.

برای Peuch، در حالی که امروزه دانشمندان آب و هوا برخی از همبستگی‌های بین چاله اوزون و الگوهای آب و هوا را درک می‌کنند، تعامل بین استراتوسفر و تروپوسفر هنوز به خوبی شناخته نشده است. بازتولید آنچه در استراتوسفر اتفاق می‌افتد برای مدل‌های اقلیمی هنوز دشوار است، ما مشاهدات بسیار کمتری نسبت به تروپوسفر داریم.»

او می‌گوید: «ما هنوز کار زیادی در پیش داریم تا به درستی پیوند بین آنچه در استراتوسفر اتفاق می‌افتد و تأثیرات موجود در سطح ما، بر رویدادهای آب و هوایی، باران‌ها، طوفان‌ها و غیره را درک کنیم.» «این یک رویا مطلق است که ناهنجاری‌ها در استراتوسفر را با روند آب و هوا مرتبط می‌کند، این امر به طرز باورنکردنی ظرفیت‌های پیش‌بینی فصلی ما را افزایش می‌دهد. خدمات تغییر اقلیم اما تا جایی که من می دانم چنین مدلی وجود ندارد.» Peuch معتقد است که علم باید نسبت به توانایی های خود برای ایجاد پیوندهای مستقیم فروتن باقی بماند.

سوراخ ازن در واقع یک اثر خنک کننده کوچک دارد، زیرا گازهای گلخانه ای را به فضا تخلیه می کند.

اشعه ماوراء بنفش دارد برخی از تأثیرات بر اکوسیستم قطب جنوبکه هنوز به طور کامل شناخته نشده است، از تجزیه مواد آلی، افزایش انتشار گازهای گلخانه ای و گرم شدن اقیانوس ها حمایت می کند. اشعه ماوراء بنفش اثر گرمایی مستقیم ندارد.

بروز آن در سرطان پوست، چشم یا اختلالات سیستم ایمنی به خوبی شناخته شده است.

سپس تاثیر تغییرات آب و هوایی در سوراخ ازن چیست؟

گرم شدن کره زمین باعث گرمتر شدن تروپوسفر ما می شود، اما تمایل دارد استراتوسفر را خنک کند و توانایی های تخریب لایه لایه لایه اوزون گرداب قطبی را تقویت می کند.

تخریب لایه ازن عمدتاً نیمکره جنوبی را در طول فصل بهار (آگوست – سپتامبر) تحت تأثیر قرار می دهد، زیرا قطب جنوب اغلب شرایط مورد نیاز را برآورده می کند: سرمای شدید (80- درجه سانتیگراد)، ابرهای استراتوسفر قطبی و گازهای CFC برای ایجاد سوراخ لایه اوزون.

طبق برخی مطالعاتحفره گیج کننده ازن قطب شمال در مارس 2020 احتمالاً ناشی از دمای بی سابقه گرم در شمال اقیانوس آرام بوده است.

سوراخ کوچک ازن 2019 ایجاد شد توسط یک رویداد نادر گرم شدن ناگهانی استراتوسفر.

بنابراین این احتمال وجود دارد که تغییرات آب و هوایی این شرایط را بیشتر کند. پچ می‌گوید: «ما انتظار داریم که تغییرات آب و هوایی بازیابی لایه ازن را به تأخیر بیندازد» و به یاد می‌آورد که با توجه به تنوع فصول گذشته، هنوز نمی‌توانیم روند روشنی در بازیابی ازن داشته باشیم.