کلینیک هویت جنسیتی Tavistock در حال بسته شدن است: بعد چه اتفاقی می افتد؟ | تغییر جنسیت

هنگامی که خدمات توسعه هویت جنسی برای کودکان و نوجوانان (GIDS) در تراست NHS Tavistock و Portman در لندن در سال 1983 تأسیس شد، دوران متفاوتی از نظر درک پزشکی از نارسایی جنسیتی و بحث فرهنگی پیرامون درمان‌های مناسب برای تراجنسیتی‌ها بود. جوانان

تقاضا برای این سرویس برای آنچه امروز هست غیرقابل تشخیص بود: تنها در دهه گذشته، تعداد مراجعات به GIDS از 138 مورد در سال 11-2010 به 2383 مورد در سال 2020-21 رسیده است.

اعلامیه روز پنجشنبه مبنی بر اینکه NHS این سرویس را تعطیل می کند، توسط بسیاری از منتقدان سرشناس – عمدتاً منتقد جنسیت – مورد تحسین قرار گرفته است. GIDS در سال‌های اخیر با بررسی‌های بی‌وقفه‌ای مواجه شده است، به طوری که تعدادی از کارکنان سابق برای ابراز نگرانی در مورد «تشخیص بیش از حد» نارسایی جنسیتی، عواقب مداخلات پزشکی اولیه و افزایش قابل توجه مراجعه دخترانی که هویت جنسی خود را زیر سؤال می‌برند، مطرح کردند. روندی است که در سراسر اروپا و جهان منعکس شده است.

بحث و جدل در سال 2020 عمیق تر شد، زمانی که مرکز توسط کایرا بل، یک بیمار سابق، به دادگاه کشیده شد، که استدلال می کرد برای رضایت به درمان پزشکی تحت نظارت GIDS که انتقال زن به مرد او در نوجوانی را آغاز کرد، بسیار جوان بوده است. . بل در پرونده اولیه خود پیروز شد، اما در دادگاه تجدید نظر لغو شد و دادگاه استیناف اصل صلاحیت گیلیک را مجدداً تأیید کرد که “این بر عهده پزشکان است و نه قضات در مورد ظرفیت یک فرد زیر 16 سال برای رضایت به درمان”. این یک تسکین برای کسانی بود که می ترسیدند بر حقوق ترنس های جوان تأثیر منفی بگذارد.

اما واقعیت این است که در هر دو سر طیف افرادی که به مراقبت های بهداشتی برای جوانان مبتلا به ناهنجاری جنسی توجه دارند، اتفاق نظر غیرعادی وجود داشته است. کارشناسان مراقبت‌های بهداشتی ترنس شاید در انتقاد مستقیم از این خدمات ممتنع‌تر بودند، اما آسیب‌های ناشی از زمان‌های طولانی انتظار و غیرممکن بودن ارائه خدمات پذیرایی مستقر در لندن برای کل انگلستان و ولز را برجسته کردند.

در ماه مارس، بررسی خدمات هویت جنسیتی برای جوانان به رهبری هیلاری کاس، متخصص اطفال، آنچه را که همه می‌دانستند تأیید کرد: این سرویس تحت «فشار ناپایدار» قرار داشت زیرا تقاضا از ظرفیت فراتر رفت و منجر به پرکاری کارکنان و لیست‌های انتظار تا دو سال شد. جوانان را در معرض خطر جدی پریشانی و بدتر شدن سلامت روان قرار داد.

کاس ایجاد شبکه ای از مراکز منطقه ای را برای ارائه مراقبت و پشتیبانی توصیه کرد، توصیه ای که توسط NHS پذیرفته شده است.

اکنون سؤال این است: بعد چه اتفاقی می افتد؟ برخی نگرانی های اولیه در مورد شکاف احتمالی در ارائه خدمات مطرح شده است، اما به بیماران اطمینان داده شده است که انتقال آرامی به مراکز پذیرش اولیه در لندن و منچستر انجام خواهد شد، با این انتظار که آنها در بهار 2023 به طور کامل عملیاتی شوند. هاب ها برنامه ریزی شده است.

برخی نگرانی های اخلاقی در مورد توصیه کاس مبنی بر اینکه دسترسی به درمان هورمونی به مشارکت در تحقیق بستگی دارد، وجود دارد. در حالی که استفاده از داده‌های ناشناس برای بهبود نتایج غیرعادی نیست، اما شاید نشانه‌ای از شکست اعتماد بین افراد تراجنسیتی و دولت باشد، به‌ویژه از زمان چرخش بر روی ممنوعیت اعمال تبدیل، که این ترس‌ها همچنان ادامه دارد.

متخصصان در GIDS می‌گویند که افزایش تقاضا باید در چشم‌انداز باشد – از هر 10000 جوان فقط یک نفر به خدمات بسیار تخصصی ارجاع داده می‌شود – و حضور بیش از حد دختران می‌تواند به همان اندازه نماینده کمتر پسران باشد، که عدم انطباق جنسیتی برای آنها بیشتر است. تا توسط همسالان با شدت بیشتری کنترل شوند.

و این اعلامیه چه تأثیری بر هزاران جوان و خانواده های آنها در انتظار درمان دارد؟ بسیاری گزارش می دهند که برای دسترسی به درمان به موقع باید به خصوصی مراجعه کنند. لیست‌های انتظار آنقدر طولانی هستند که بعید است تأثیر مراکز جدید برای مدتی احساس شود.