چرا کشتی ها پس از توافق اوکراین و روسیه برای صادرات غلات از بنادر دریای سیاه عجله ندارند؟

با توجه به اینکه کشورهای سراسر جهان در آستانه قحطی قرار دارند، شرکت‌های کشتیرانی برای صادرات میلیون‌ها تن غلات محبوس شده به خارج از اوکراین عجله نمی‌کنند، علی‌رغم توافق موفقیت‌آمیز برای ایجاد کریدورهای امن از طریق دریای سیاه.

دلیل؟ مین‌های انفجاری در کمین آب‌ها هستند و مالکان کشتی‌ها را وادار می‌کند تا ریسک‌ها را بسنجید و به این پرسش بپردازند که این معامله دقیقا چگونه خواهد شد.

پیچیدگی های توافق شروعی آرام و محتاطانه را آغاز کرده اند، اما فقط برای 120 روز خوب است – و ساعت هفته گذشته شروع به تیک تیک کردن کرد.

هدف در چهار ماه آینده این است که حدود 20 میلیون تن غلات از سه بندر دریایی اوکراین مسدود شده از زمان آغاز تهاجم روسیه در 24 فوریه به دست آید.

این زمان برای حدود چهار تا پنج کشتی بزرگ فله‌بر در روز برای حمل غلات از بنادر به میلیون‌ها نفر از مردم فقیر در سراسر جهان که با گرسنگی مواجه هستند، فراهم می‌کند.

روسیه و اوکراین “حداکثر تضمین” را ارائه می کنند

همچنین به این معنی است که همه چیز ممکن است خراب شود. تنها چند ساعت پس از امضای جمعه، موشک های روسی به بندر اودسا اوکراین حمله کرد – یکی از مواردی که در توافقنامه گنجانده شده است.

یکی دیگر از عناصر کلیدی این قرارداد تضمین می کند که کشتیرانی و بیمه گران حامل غلات و کودهای شیمیایی روسیه در شبکه گسترده تحریم های غرب گرفتار نخواهند شد.

اما توافقی که با میانجیگری ترکیه و سازمان ملل متحد انجام شد، در برابر واقعیتی است که اجرای این پیمان چقدر دشوار و پرخطر خواهد بود.

گای پلاتن، دبیرکل اتاق بین‌المللی کشتیرانی، که می‌گوید نماینده انجمن‌های ملی کشتی‌رانی است که حدود 80 درصد از آن را تشکیل می‌دهد، گفت: «ما باید خیلی سخت کار کنیم تا اکنون جزئیات نحوه عملی این کار را درک کنیم. ناوگان تجاری جهان

«آیا می توانیم از ایمنی خدمه اطمینان حاصل کنیم و تضمین کنیم؟ در مورد مین ها و میادین مین نیز چه اتفاقی قرار است بیفتد؟ بنابراین، ابهامات و مجهولات زیادی در حال حاضر وجود دارد.”

بیرون آوردن گندم و سایر مواد غذایی برای کشاورزان در اوکراین بسیار مهم است، زیرا ظرفیت ذخیره سازی آنها در حین برداشت از مزارع خود تمام می شود. این غلات برای میلیون‌ها نفر در آفریقا، بخش‌هایی از خاورمیانه و آسیای جنوبی، که هم‌اکنون با کمبود مواد غذایی و در برخی موارد با قحطی مواجه هستند، حیاتی هستند.

اوکراین و روسیه تامین کنندگان کلیدی جهانی گندم، جو، ذرت و روغن آفتابگردان هستند و درگیری ها در منطقه دریای سیاه، معروف به “سبد نان جهان”، باعث افزایش قیمت مواد غذایی، تهدید ثبات سیاسی در کشورهای در حال توسعه و کشورهای پیشرو ممنوعیت برخی از صادرات مواد غذایی، بدتر شدن بحران.

این قرارداد تصریح می‌کند که روسیه و اوکراین «حداکثر تضمین‌ها» را برای کشتی‌هایی که شجاعانه از طریق دریای سیاه به بنادر اودسا، چرنومورسک و یوژنی اوکراین سفر می‌کنند، ارائه خواهند کرد.

مونرو اندرسون، رئیس اطلاعات و یکی از شرکای مؤسس در دریاد، می‌گوید: «خطر اولیه‌ای که با آن مواجه هستیم، بدیهی است که مین‌ها هستند. این شرکت مشاوره امنیت دریایی با بیمه‌گران و کارگزاران همکاری می‌کند تا خطراتی را که کشتی‌ها در طول مسیر با آن‌ها مواجه می‌شوند، ارزیابی کند، زیرا مین‌های دریایی که توسط اوکراین برای بازدارندگی روسیه در حال جابجایی است.

مالکان کشتی، اجاره‌دهنده‌ها و شرکت‌های بیمه به دنبال درک نحوه انجام معامله در زمان واقعی هستند.

«فکر می‌کنم قرار است بیاید [down] میشل ویز بوکمان، تحلیلگر کالا و کشتیرانی در لیست لویدز، یک نشریه خبری جهانی کشتیرانی، گفت: به جایگاه بیمه‌گران دریایی که خطر جنگ را ارائه می‌کنند و اینکه چقدر هزینه‌های اضافی برای کشتی‌ها برای رفتن به آن منطقه اضافه می‌کنند. .

بوکمن گفت: کشتی‌هایی که این نوع بار را حمل می‌کنند معمولاً بین 20 تا 25 دریانورد دارند.

او گفت: “شما نمی توانید آن جان ها را بدون چیزی ملموس و قابل قبول برای مالکان کشتی و اجاره کنندگان آنها برای جابجایی غلات به خطر بیندازید.”

بیمه‌گران دریایی که AP به آنها مراجعه کرده بود، از اظهار نظر در مورد اینکه آیا آنها برای این کشتی‌ها پوشش می‌دهند یا خیر، خودداری کردند.

مقامات اوکراین ابراز امیدواری کرده اند که صادرات از یکی از بنادر ظرف چند روز از سر گرفته شود، اما آنها همچنین گفته اند که ممکن است دو هفته طول بکشد تا هر سه بندر دوباره عملیاتی شوند.

موازنه قوا همچنان با روسیه برقرار است

این جنگ تجارت جهانی را ویران کرده و بیش از 100 کشتی را در بسیاری از بنادر اوکراین سرگردان کرده است.

داده‌های لویدز لیست اطلاعات نشان می‌دهد از زمان آغاز جنگ در اواخر فوریه، 22 کشتی فله‌بر و کشتی باری در سه بندری که در قرارداد صادراتی گنجانده شده‌اند گیر افتاده‌اند. حدود 13 در Chornomorsk، 6 در Odesa و سه در Yuzhny پهلو گرفته اند.

برخی از این کشتی‌ها ممکن است هنوز خدمه داشته باشند که می‌توانند برای شروع صادرات غلات بسیج شوند.

بازرگانان اوکراینی توانسته اند مقداری غلات را از طریق رودخانه دانوب بفرستند که به صادرات شناور به حدود 1.5 میلیون تن در ماه مه و تا حدود 2 میلیون تن در ژوئن کمک کرد، اگرچه این هنوز کمتر از نیمی از محموله های غلات ماهانه 4 تا 5 است. به گفته سوتلانا مالیش، تحلیلگر بازارهای کشاورزی دریای سیاه با Refinitiv، میلیون تن قبل از جنگ.

بر اساس جریان های تجاری Refinitiv، روسیه در سال بازاریابی 2021-2022 حدود 30 میلیون تن گندم صادر کرده است.

این پایین ترین سطح از سال 2017 است که بخشی از آن به دلیل تأثیر سرد کننده تحریم ها است. مالیش گفت که صادرات کود روسیه نیز در سه ماهه اول سال 25 درصد نسبت به مدت مشابه سال گذشته کاهش داشته است که بخشی از آن به دلیل تحریم های غرب بوده است.

برای کشتی هایی که به سمت سه بندر اوکراین حرکت می کنند، قایق های خلبان کوچکتر اوکراینی کشتی ها را از طریق کریدورهای تایید شده هدایت می کنند.

کل عملیات، از جمله برنامه‌ریزی کشتی‌ها در طول مسیر، توسط یک مرکز هماهنگی مشترک در استانبول با کارکنان مقامات اوکراین، روسیه، ترکیه و سازمان ملل نظارت خواهد شد.

هنگامی که کشتی‌ها به بندر می‌رسند، ده‌ها هزار تن غلات بارگیری می‌شوند و سپس به تنگه بسفر برمی‌گردند، جایی که نمایندگان اوکراین، روسیه، سازمان ملل و ترکیه برای بازرسی سلاح‌ها روی کشتی‌ها سوار می‌شوند. احتمالاً بازرسی‌هایی برای کشتی‌هایی که به سمت اوکراین می‌روند نیز انجام خواهد شد.

اندرسون، رئیس اطلاعات دریاد، گفت: «توازن قدرت در این توافق همچنان با روسیه برقرار است. هر بنادر اوکراین خارج از توافق با خطر حمله بیشتری مواجه است.»

من فکر می کنم روسیه چه می خواهد […] اندرسون گفت: باید به عنوان دولتی در نظر گرفته شود که روایت را در دریای سیاه کنترل می کند.