آلسیا روسو همه ترس ها را با پاشنه ی خشن که سوئد را روباه کرده بود، از بین برد یورو 2022 زنان

Lخوب، همه ما آن را امتحان کرده ایم. خود مهارت مهم نیست. هرکسی که تا به حال در هر سطحی به یک فوتبال لگد زده باشد، در مرحله‌ای از پاشنه‌های خشن که آلسیا روسو سه‌شنبه شب در برامال لین دفاع سوئد را روباه می‌کرد، امتحان کرده است. این یکی از اصلی ترین بازی های زمین بازی، بازی های پنج نفره و گرم کردن قبل از مسابقه در سراسر جهان است. و با این حال به نظر می رسد ناگفته ای پذیرفته شده است که وقتی به سطوح بالا سفر می کنید، چنین گستاخی هایی در نهایت از ترس اتلاف و ناکارآمدی، از ترس شرمساری، از ترس اینکه چگونه ممکن است برای همه تماشاگران به نظر برسد، پشت سر گذاشته می شوند.

ترس یکی از کم ارزش ترین عناصر فوتبال نخبگان است. به همین دلیل است که وینگرها سعی می کنند به جای گرفتن مدافع، سانتر را فشار دهند. به همین دلیل است که مدافعان به جای انتخاب پاس از میان خطوط، توپ را کاملاً پاک می کنند. به همین دلیل است که لحظات الهام واقعی در سطح بالا بسیار نادر است. و هر چه مخاطرات بزرگتر باشد، کوانتوم شکست بزرگتر است. بیزاری از ریسک چیزی است که ما را انسان می سازد. و از آنجایی که روسو توپ را در محوطه جریمه سوئد با 22 دقیقه بازی در نیمه نهایی قهرمانی اروپا جمع می کند، تقریباً آخرین کاری که کسی از او انتظار دارد انجام دهد همان کاری است که او واقعا انجام می دهد.

از طریق یک آزمایش فکری، بیایید تصور کنیم که روسو پشتی را امتحان می کند و آن را نمی کند. پای او را کج می‌کند یا به یکی از دو مدافع سوئد که در دم او هستند، برخورد می‌کند و به‌طور بی‌ضرری به بیرون پرتاب می‌شود. بدتر از آن، بیایید تصور کنیم که سوئد توپ را پس بگیرد، آن را در زمین بازی کند، موقعیت ایجاد کند، گلزنی کند تا نتیجه را به 2-1 کاهش دهد. شاید آنها حتی به پیروزی برسند و قلب انگلیس را بشکنند. شاید روسو که چند ثانیه قبل فرصت طلایی را از دست داده بود تا انگلیس را 3-0 جلو ببرد، حالا تبدیل به تیر برق برای عصبانیت و عصبانیت یک ملت غمگین شود.

خطوط تلفن برنامه های گفتگوی رادیویی دو باب با خشم روشن می شود. پاشنه عقب روسو به نمادی از رضایت و انحطاط این تیم انگلیس تبدیل می شود، شاید حتی از استحقاق و غرور انگلیسی. این، چه او از آن آگاه باشد یا نه (و البته نه)، سناریوی ریسک/پاداش است که روسو در هنگام ضربه زدن به دوش می‌کشد. و اگر همه اینها در درخشش بامداد و بعد از پیروزی پر طنین 4-0 کمی دور از ذهن به نظر می‌رسد، پس آیا دور از ذهن‌تر از آن چیزی است که واقعاً اتفاق افتاده است؟

بیایید لحظه ای را به خود روسو در نظر بگیریم. او 23 سال سن دارد و تاکنون برای پنج باشگاه بازی کرده است. او در آکادمی چارلتون شروع به کار کرد و سپس به چلسی رسید، جایی که زیر نظر مارک پارسونز، مربی فعلی هلند، بازی می کرد. او کاپیتان سمت توسعه بود. او در 17 سالگی اولین بازی خود را برای تیم اصلی انجام داد. با سرعت گرفتن دوران اما هیز، روسو به وضوح برای ایفای نقش اصلی در یکی از سلسله های بزرگ فوتبال انگلیس آماده می شد.

در عوض، او رفت. او یک بخش را به برایتون رها کرد: یک باشگاه کوچکتر با ساختار کم‌تر اما باشگاهی که می‌توانست دقایق اولیه را برای او ارائه دهد. در تابستان 2017، او دوباره به پاشنه تار کارولینای شمالی نقل مکان کرد. برجستگی‌های او مربوط به زمان او در آنجا فهرستی از کثیفی خالص است. گام‌های اهریمنی و شوت‌های جسورانه از راه دور وجود دارد. فنت و رول کفی؛ گل های برنده مسابقه کلاچ

او در مقابل ویک فارست روی یک صلیب می بندد، یک ساختگی ظالمانه را به دروازه بان می فروشد و در یک تور خالی تمام می کند. او در مقابل ایالت کارولینای شمالی توپ را در فاصله 40 یاردی با پشت به دروازه می‌فرستد، یک مدافع را برای یک میان وعده و نوشیدنی می‌فرستد، از دو بازیکن دیگر دور می‌شود و از راه دور به خانه ضربه می‌زند. سپس در سال دوم، دوباره مقابل ویک فارست، خودش را یک به یک با دروازه‌بان می‌بیند و تصمیم می‌گیرد یک غذای کوچک شیطون را امتحان کند. پای ایستاده‌اش را می‌کارد و دروازه‌بان آن را تمیز می‌کند، زانوی سختی که به ساق پا می‌کوبد و آن را در پایه می‌شکند. او شش ماه دیگر بازی نمی کند.

پرتره‌ای که از این سال‌های اولیه پدیدار می‌شود، استعدادی پرشور و در عین حال بی‌رحمانه بی‌صبر است: زن جوانی که دقیقاً می‌داند چقدر خوب است، تنها درگیر هدف و سریع‌ترین راه رسیدن به آن است. اگر در راه او هستید، او از شر شما خلاص خواهد شد. هیچ چیز شخصی نیست اگر او قرارداد جدیدی را که منچستریونایتد به او پیشنهاد می کند دوست ندارد، مانند ماه گذشته آن را رد می کند. و علیرغم تمام تکنیک و بینش عالی او، در مورد هر یک از اینها چندان خودنمایی یا خودنمایی وجود ندارد. مهارت ها و ترفندها، ورود و خروج های غیر عاطفی، قراردادها، به سادگی سریع ترین راه حل برای مشکل پیش روی او هستند.

و بنابراین وقتی سه شنبه شب گزینه های خود را ارزیابی می کند، به ضربه ای که به تازگی از دست داده است فکر نمی کند. او به آنچه کالین در توییتر قرار است صبح روز بعد بگوید فکر نمی کند. او به زمانی فکر نمی کند که یک تلنگر کوچک گستاخانه را امتحان کرد و برای دردسرش پایش شکست. او به این واقعیت فکر نمی کند که این یک نیمه نهایی قهرمانی اروپا است. یک توپ وجود دارد، یک هدف وجود دارد، و تنها چیزی که او به آن اهمیت می دهد کوتاه ترین مسیر بین این دو است.

برای ایجاد چنین هدفی نیاز به مجموعه ای از عوامل است. فرهنگ توانمندسازی و بیان، که در آن نیروهایی مانند قضاوت بیرونی و ترس از شکست به سادگی تداخل ندارند. مربی ای که بازیکنان را به زندگی تشویق می کند تا صرفا وجود داشته باشند. و البته 2-0 بودن به شما کمک می کند. با این حال، بیش از همه، به زنی با مهارت و اراده تزلزل ناپذیر روسو نیاز دارد: زنی در بزرگترین صحنه زندگی خود، و مطلقاً از هیچ چیز نمی ترسد.