بدون اضطراب، بدون درد دل، اما پر از خطر: این یک تیم انگلیس است که شبیه هیچ تیم دیگری نیست | یورو 2022 زنان

منشایع بود، مسلط بود، پالایش شده بود و صادقانه بگویم – برای هر کسی که از راه دور در فوتبال انگلیس صحبت می کرد – فقط کمی عجیب بود. انگلیس، کشور میزبان، به فینال یورو 2022 راه پیدا کرد و در برامال لین، کشور شماره 2 رده بندی جهان، سوئد را در یک شکست 4-0 شکست داد. بدون اضطراب، بدون ترس صحنه، بدون درد دل تلخ. فقط یک فوتبال روان و گویا و انواع گل هایی که در رویاهای خود به ثمر می رسانید. سریع پاسپورتشون رو چک کن

انگلیس انتظار دارد: برای مدت طولانی این انتظار متورم مانند وزنه ای برای این تیم احساس می شد که هر قدم آنها را با معنی همراه می کرد و آنها را برای شکست اجتناب ناپذیر آماده می کرد. زنان انگلیس در تاریخ خود هرگز در یک تورنمنت بزرگ قهرمان نشده اند. یکشنبه عصر، در استادیوم فروخته شده ومبلی، مقابل آلمان یا فرانسه، آنها این شانس را خواهند داشت که رذیلت های قدیمی را به فضایل جدید تبدیل کنند.

و در اینجا، در مقابل جمعیت پرشور و تب دار شفیلد، انگلیس انتظار داشت: به طور غیرقابل انکار و انکارناپذیری چنین بود. آنها انتظار داشتند علیرغم یک افتتاحیه پر هیجان که در آن سوئد به راحتی پیشتاز اولیه را ربوده بود، رقابت کنند. آنها انتظار داشتند که گل بزنند، حتی در نیمه اول فشرده و بدون برتری آشکار. و در نیمه دوم پرافتخار و پر شور، آنها انتظار داشتند که نمایشی به نمایش بگذارند و سه گل دیگر به ثمر برسانند تا بزرگترین پیروزی تاریخ در نیمه نهایی قهرمانی اروپا، چه زن و چه مرد، را تکمیل کنند.

لحظه ای که همه به یاد خواهند آورد در دقیقه 68 رخ داد، زمانی که فرن کربی با عبور از توپ در مسیر آلسیا روسو قرار گرفت. مهاجم منچستریونایتد اولین ضربه را زد و شوت ضعیفی داشت: مستقیماً به سمت هدویگ لیندال، دروازه بان سوئد، توپ به طور بی ضرری دریبل زد. روسو دوباره آن را جمع کرد. حالا او به دور از دروازه بود، زاویه باریک شده بود، دو مدافع سوئدی در هر قدم او حضور داشتند. این نقطه‌ای بود که بیشتر انسان‌های کارآمد یک هم تیمی پیدا می‌کردند و یک پاس به عقب امن بازی می‌کردند.

اما روسو همیشه سلیقه خاصی برای تئاتر داشته است. و مهمتر از همه، علیرغم اینکه حتی یک بازی را در این تورنمنت شروع نکرد، او اخلاق حاکم بر تیم را جذب کرده بود: خودتان را بیان کنید. خطر کن. تصمیم سخت را بگیر یا، در مورد روسو، در نیمه نهایی مسابقات قهرمانی اروپا، با پاشنه پشتی ظالمانه روی پاهای دروازه بان حیرت زده سوئدی بازی کند. شاید این لحظه‌ای بود که در آن یک بازی ساده فوتبال احساسی خارق‌العاده، آنارشیستی و تقریباً ارژیک به خود می‌گرفت، که در آن هدف اصلی برد نبود – در 3-0 جلوتر، انگلیس از قبل مطمئن بود – اما برای ایجاد لذت

و بنابراین در 20 دقیقه آخر، انگلیس به سادگی خود را سرگرم کرد. آنها توپ را در مثلث های تحقیرآمیز دور بازیکنان سوئد می چرخانند. آنها روی توپ مکث کردند، از آن عبور کردند، با آن بازی کردند. گل چهارم هم بود، کربی شگفت‌انگیز توپ را روی لیندال زد، که تا این لحظه به وضوح مشخص کرده بود که این شب او نیست. انگلیس در حالی که بیش از 10 دقیقه باقی مانده بود دور افتخار خود را انجام می داد.

مبادا کسی به ارزش حریفان انگلیس شک کند: بسیاری از ناظران آگاه، سوئد را به عنوان برگزیده‌های این تورنمنت، با یک هسته تثبیت شده و به خوبی سازماندهی شده و یک شجره مسابقات بی عیب و نقص معرفی کردند.

مقام سوم آخرین جام جهانی 2019. نقره هر یک از دو بازی اخیر المپیک. و با این حال در این تورنمنت آنها راه خود را برای رسیدن به نیمه نهایی خسته کرده بودند، به چند معنا: به دست آوردن پیروزی های فرسوده و سختی که بازی در برابر آنها به همان اندازه جذاب بود که تماشای آنها جذاب بود.

یکی از ضرب المثل های عجیب فوتبال این است که تیم های بزرگ وقتی بد بازی می کنند می توانند برنده شوند. پاسخ منطقی این است که تیم های بزرگ در وهله اول بد بازی نمی کنند. انگلستان پس از یک افتتاحیه کم، مستقر شد. آنها صبورانه وقت خود را سپری کردند، ضد حملات سریع سوئد را خنثی کردند، منتظر فرصت ماندند. به دست بت مید از آرسنال، بهترین گلزن مسابقات افتاد، که به طرز درخشانی سانتری سوزاننده لوسی برنز را کنترل کرد و آن را در جنگلی از پاها از کنار لیندال زد.

به نظر می رسید که آن گل ابتدایی بعد از 33 دقیقه، انگلیس را بی نهایت آرام کرد و به آنها یادآوری کرد که آنها چه کسانی هستند و چرا اینجا هستند. دو دقیقه بعد از نیمه دوم برنز به خانه رفت. در دروازه، مری ارپس با دو سیو فوق العاده بر وضعیت خود به عنوان یکی از دروازه بانان مسابقات تاکید کرد. سپس روسو و کربی آمدند تا پایان را اعمال کنند، پایانی که صرفاً بر شکاف کیفیت تأکید می کرد.

در تمام وقت، انگلیس واقعاً نمی دانست چگونه واکنش نشان دهد. الن وایت هق هق زد توی پیراهنش. ریچل دالی به پشت میلی برایت که او را با وظیفه‌شناسی مانند چتر نجات در زمین حمل می‌کرد، پرید. بازیکنان در اجرای Sweet Caroline به جمعیت پیوستند، آهنگی در مورد عشقی که تحمل کرده و پیر شده و به نوعی قوی تر از همیشه باقی مانده است.

فینال یکشنبه بزرگترین لحظه زندگی آنها خواهد بود، موقعیتی با پتانسیل این که یک لحظه قبل و بعد نه فقط برای این تیم یا این بازیکنان، بلکه برای ورزش زنان در این کشور باشد. در روزهای آتی، موفقیت انگلستان با خوشحالی توسط مارک ها و مشاغل، آژانس های روابط عمومی و سیاستمداران حمایت خواهد شد. و با این حال، اهمیت 85000 هوادار در یک مسابقه فوتبال زنان، تماشای انگلیس، تماشای این انگلیس، قابل اغراق نیست.

هنوز بحث هایی وجود دارد که باید پیروز شوند، نبردهایی که باید انجام داد. اما با نگاهی به گذشته شاید این هفته ای بود که فوتبال زنان متوقف شد اون چیز اونجا، و به سمت میز بالا رفت تا جایگاه واقعی خود را به دست آورد.