حمله پوتین به قرارداد غلات نفرت انگیز بود. همچنین نشان می دهد که او ناامید است | همیش دی برتون-گوردون

Oدر آخر هفته، روسیه قراردادی را با اوکراین امضا کرد تا اجازه دهد صادرات غلات از سه بندر اوکراین از سر گرفته شود و در نتیجه بحران جهانی غذا کاهش یابد. قبل از اینکه جوهر خشک شود، نیروهای روسی موشک های دقیق را به سمت بندر اودسا شلیک کردند، زیرا غلات برای صادرات آماده می شد.

این به وضوح رفتار یک مستبد ظالم است، کسی که نمی توان به سخنانش اعتماد کرد. اما ممکن است این یک عمل ناامیدی نیز باشد: ریچارد مور، رئیس MI6، هفته گذشته در یک کنفرانس امنیتی ایالات متحده گفت که ارتش روسیه در آستانه تمام شدن است.

رئیس‌جمهور روسیه، ولادیمیر پوتین، به این درگیری نزدیک شده است که گویی نبرد تانک‌های جنگ جهانی دوم است – و جای تعجب نیست که تاکتیک‌های قرن بیستم او در برابر تسلیحات قرن بیست و یکم مقاومت نمی‌کند. اما ما از کتاب بازی روسیه در سوریه می دانیم که وقتی متعارف کار نمی کند، پوتین به سرعت به سمت غیر متعارف می رود. در سوریه این به معنای حمله به بیمارستان ها و مدارس، امتناع از کمک و در نهایت استفاده از سلاح های شیمیایی بود. در اوکراین، جنایت جنگی دیگر روسیه حتی پس از توافق غلات در معرض دید عموم قرار دارد: سلاح‌سازی مواد غذایی و سوخت. اگر اجازه دهیم این اتفاق بیفتد، این گام بزرگی برای جنگ شیمیایی، بیولوژیکی یا هسته‌ای نیست، که روسیه قبلاً همه آنها را تهدید کرده است.

اسلحه سازی مواد غذایی در حال حاضر قیمت ها را برای کسانی که حداقل توانایی پرداخت آن را در آفریقا و آسیا دارند، افزایش داده است و میلیون ها نفر را در معرض خطر گرسنگی قرار داده است. قرارداد غلات، که با میانجیگری ترکیه عضو ناتو انجام شد، باید اجازه دهد غذا از اوکراین به این کشورها برسد، اما هرگونه تضمین ایمنی برای کشتی‌های حمل‌کننده آن – به‌ویژه پس از حمله روسیه به اودسا در آخر این هفته – باید با کمی دقت در نظر گرفته شود. نمک.

به محض ورود این کشتی ها به آب های بین المللی در سواحل اودسا، باید توسط جت های جنگنده ناتو محافظت شوند. نیروی هوایی روسیه با جت‌های قدیمی اوکراینی همخوانی کمی داشته است، و حتی کمتر با هواپیماهای پیشرفته ناتو همخوانی دارد. این قرارداد همچنین شامل لغو برخی تحریم‌ها علیه روسیه است که به این کشور اجازه می‌دهد تا با فروش غلات و کودهای شیمیایی خود در بازارهای جهانی، درآمد هنگفتی ایجاد کند. این البته به پوتین اجازه می دهد تا ارتش تحت محاصره خود را بازسازی کند.

بحران اوکراین همچنین یکی از عوامل ایجاد تورم افسارگسیخته در بریتانیا و جاهای دیگر است که به بحران هزینه زندگی کمک می کند. کمک به اوکراین برای شکست روسیه سریعترین راه برای بازگرداندن اقتصادها به مسیر اصلی است. اگر این به معنای گذاشتن چکمه‌ها روی زمین، کشتی‌ها در دریا یا هواپیماها در هوا باشد، اگر تضمین کند که جنایات جنگی پوتین در اوکراین بر بیشترین نیازها در سراسر جهان تأثیر نمی‌گذارد، همین‌طور باشد. جنایات جنگی زیادی در اوکراین توسط نیروهای روسی انجام می شود و از آنجایی که سازمان ملل متحد ناتوان یا تمایلی به اقدام به نظر می رسد، ناتو باید انجام دهد.

در اوکراین، مانند سوریه، به نظر می‌رسد پوتین هیچ نگرانی در مورد آسیب‌های جانبی یا قوانین جنگ ندارد و به نظر می‌رسد که از هدف قرار دادن مستقیم غیرنظامیان به عنوان سریع‌ترین راه برای پیروزی استراتژیک حمایت می‌کند. متأسفانه برای او، مردم اوکراین نشان داده اند که شکم این مبارزه را دارند – ناتو باید با شجاعت آنها مطابقت داشته باشد و آنها را تا حد امکان پشت سر بگذارد. ما نمی توانیم فراموش کنیم که شکست ما در اقدام در سوریه، زمانی که تا 1500 غیرنظامی با عامل اعصاب سارین کشته شدند، بدون شک پوتین را برای حمله به اوکراین جرات داد.

پوتین در همه جنبه ها و در همه جبهه های این جنگ شکست می خورد و ما باید به هر قیمتی به پیروزی اوکراین کمک کنیم. رویدادهای آخر هفته گذشته تأیید می کند – اگر تأیید بیشتری لازم بود – نمی توان به پوتین اعتماد کرد. برای اینکه غذای بسیار مورد نیاز به دست کسانی برسد که بیشتر به آن نیاز دارند، ناتو باید مستقیماً برای محافظت از عبور آن از دریای سیاه وارد عمل شود.