آبان نیوز انتشار آخرین خبرهای سیاسی اقتصادی اجتماعی ورزشی فناوری در آبان نیوز
به گزارش دپارتمان اخبارسیاسی پایگاه خبری آبان نیوز ،
واشنگتن – ضربه مشت و ملاقات با ولیعهد عربستان سعودی. تعرفه ها و کنترل صادرات در چین اورشلیم به عنوان پایتخت اسرائیل. خروج نیروهای آمریکایی از افغانستان
مقامات و تحلیلگران سابق می گویند که با گذشت بیش از یک سال و نیم از دوران ریاست جمهوری بایدن، رویکرد دولت وی به اولویت های استراتژیک به طور شگفت انگیزی با سیاست های دولت ترامپ سازگار است.
آقای بایدن در مبارزات انتخاباتی قول داد از مسیرهایی که دولت قبلی در پیش گرفته بود، جدا شود و به نوعی در سیاست خارجی این کار را انجام داده است. او اتحادهایی را، به ویژه در اروپای غربی، که دونالد جی. ترامپ با اعلامیه های «اول آمریکا» و انتقادات خود از سایر کشورها تضعیف کرده بود، ترمیم کرده است. در ماه‌های اخیر، تلاش‌های آقای بایدن، واشنگتن را به رهبری ائتلافی که تحریم‌هایی را علیه روسیه در طول جنگ اوکراین اعمال می‌کرد، قرار داد.
و آقای بایدن استبداد را محکوم کرده، اهمیت دموکراسی را ترویج کرده و خواستار همکاری جهانی در مورد موضوعاتی از جمله تغییرات آب و هوایی و همه‌گیری ویروس کرونا شده است.
اما در حوزه‌های حساس، دولت بایدن وقفه‌های اساسی ایجاد نکرده است و نشان می‌دهد که ترسیم مسیرهای جدید در سیاست خارجی در واشنگتن چقدر دشوار است.
این موضوع در ماه جاری، زمانی که آقای بایدن به اسرائیل و عربستان سعودی سفر کرد، تاکید شد، سفری که تا حدی با هدف تقویت روابط نزدیکتر میان کشورهایی بود که مقامات ترامپ تحت توافقنامه موسوم به آبراهام ترویج کرده بودند.
در عربستان سعودی، آقای بایدن با محمد بن سلمان، ولیعهد عربستان سعودی، علیرغم وعده قبلی وی مبنی بر تبدیل کردن کشور به “محرم” برای نقض حقوق بشر، به ویژه قتل یک نویسنده واشنگتن پست در سال 2018، با محمد بن سلمان دیدار کرد. آژانس های اطلاعاتی ایالات متحده به این نتیجه رسیدند که شاهزاده دستور داده است. قتل وحشیانه در پشت صحنه، علیرغم قول قبلی آقای بایدن برای پایان دادن به این کمک ها به دلیل حملات هوایی عربستان که منجر به کشته شدن غیرنظامیان شد، ایالات متحده همچنان از ارتش سعودی در جنگ یمن حمایت می کند.
استفان ای بیگان، معاون وزیر امور خارجه در دولت ترامپ و یکی از مقامات شورای امنیت ملی در دوره جورج دبلیو بوش، گفت: «سیاست ها در حال همگرایی هستند. تداوم امری عادی است، حتی بین روسای جمهور متفاوتی مانند ترامپ و بایدن.»
برخی از مقامات و تحلیلگران سابق این ثبات را ستودند و استدلال کردند که دولت ترامپ، علیرغم نقص‌های عمیق فرمانده کل قوا، چالش‌های مهمی را برای منافع آمریکا به درستی تشخیص داده و به دنبال مقابله با آنها بوده است.
دیگران کمتر شهوانی هستند. آنها می گویند انتخاب های آقای بایدن مشکلاتی را با سیاست خارجی آمریکا تشدید کرده و گاهی از اصول اعلام شده رئیس جمهور منحرف شده است. به عنوان مثال، قانونگذاران ارشد دموکرات از دیدار او با شاهزاده محمد و کمک به ارتش سعودی انتقاد کرده اند، حتی اگر مقامات دولت از آتش بس با میانجیگری سازمان ملل در یمن حمایت کرده اند.
ریاست جمهوری بایدن
با نزدیک شدن به انتخابات میان دوره ای، جایگاه رئیس جمهور بایدن در اینجاست.
اما اشفورد، یکی از اعضای ارشد شورای آتلانتیک، گفت: «با گذشت زمان، بایدن به بسیاری از وعده های انتخاباتی خود عمل نکرد و به وضعیت موجود در خاورمیانه و آسیا پایبند بود.
هر دو دولت ترامپ و بایدن مجبور بوده اند با این سوال دست و پنجه نرم کنند که چگونه می توان سلطه جهانی آمریکا را در زمانی که به نظر می رسد در حال افول است، حفظ کنند. چین به عنوان وزنه تعادل بالا رفته و روسیه جسورتر شده است.
استراتژی امنیت ملی دولت ترامپ به طور رسمی سیاست خارجی را به سمت «رقابت قدرت های بزرگ» با چین و روسیه و دور از اولویت دادن به گروه های تروریستی و سایر بازیگران غیردولتی تغییر داد. دولت بایدن به این حرکت ادامه داده است، تا حدی به دلیل حوادثی مانند حمله روسیه به اوکراین.
کاخ سفید بایدن انتشار استراتژی امنیت ملی خود را که در اوایل سال جاری پیش بینی می شد به تعویق انداخت. مقامات به دلیل جنگ اوکراین آن را بازنویسی می کنند. انتظار می رود سند نهایی همچنان بر رقابت میان کشورهای قدرتمند تاکید کند.
آقای بایدن گفته است که چین بزرگترین رقیب ایالات متحده است – ادعایی که آنتونی جی. بلینکن وزیر امور خارجه در سخنرانی اخیر خود تکرار کرد – در حالی که روسیه بزرگترین تهدید برای امنیت و اتحادهای آمریکا است.
برخی از محققان می‌گویند سنت تداوم بین دولت‌ها محصول ایده‌های مرسوم و تفکر گروهی برخاسته از تشکیلات سیاست خارجی دو حزبی در واشنگتن است، که بن رودز، معاون مشاور امنیت ملی رئیس‌جمهور باراک اوباما، آن را به تمسخر “بلوب” نامید.
اما دیگران استدلال می کنند که شرایط بیرونی – از جمله رفتار دولت های خارجی، احساسات رای دهندگان آمریکایی و نفوذ شرکت ها – رهبران ایالات متحده را با طیف محدودی از انتخاب ها باز می گذارد.
آقای بیگان گفت: “کشش گرانشی زیادی وجود دارد که پلیس ها را به همان مکان می رساند.” “این هنوز هم همان مسائل است. هنوز همون دنیاست ما هنوز تا حد زیادی همان ابزارهایی را داریم که با آن می‌توانیم دیگران را برای رسیدن به نتایج یکسان تحت تأثیر قرار دهیم، و هنوز هم همان آمریکاست.»
آقای بایدن و آقای ترامپ در تعهد به خروج نیروها از افغانستان به خواست اکثر آمریکایی ها که از دو دهه جنگ خسته شده بودند، پاسخ دادند. برای آقای بایدن، این حرکت فرصتی برای رسیدگی به کارهای ناتمام بود. او به عنوان معاون رئیس جمهور از بازگرداندن نیروها به خانه، در راستای تمایل آقای اوباما برای پایان دادن به “جنگ های همیشگی” حمایت کرده بود، اما با اصرار ژنرال های آمریکایی بر حضور در افغانستان مخالفت کرد.
علیرغم عقب نشینی پر هرج و مرج در ماه اوت گذشته در حالی که طالبان بر کشور مسلط شدند، نظرسنجی ها نشان می دهد که اکثر آمریکایی ها از پایان دادن به دخالت نظامی ایالات متحده در آنجا حمایت می کنند.
آقایان ترامپ و بایدن از حضور نظامی کمتر آمریکا در مناطق درگیری حمایت کرده اند. اما هر دو محدودیت هایی برای این تفکر دارند. آقای بایدن پس از حمله روسیه به اوکراین و سومالی، نیروهای آمریکایی بیشتری را به اروپا فرستاده است و عقب نشینی دوران ترامپ را معکوس کرده است. نیروهای آمریکایی در عراق و سوریه باقی می مانند.
برایان فینوکان، مشاور ارشد گروه بین المللی بحران که به عنوان وکیل در وزارت امور خارجه روی مسائل نظامی کار می کرد، می گوید: «اعضای ارشد دولت بایدن نسبت به جنگ علیه تروریسم تردید عمیقی وجود دارد. با این حال، آنها هنوز مایل به انجام اصلاحات ساختاری گسترده برای عقب انداختن جنگ نیستند.»
آقای فینوکان گفت اصلاحات شامل لغو مجوز جنگ در سال 2001 است که کنگره پس از حملات 11 سپتامبر به قوه مجریه داد.
او با اشاره به این مجوز گفت: «حتی اگر دولت بایدن گام‌های مثبتی برای گسترش بیشتر دامنه AUMF 2001 برندارد، تا زمانی که روی کتاب باقی بماند، دولت‌های آینده می‌توانند از آن استفاده کنند». و دیگر مقامات می توانند جنگ علیه تروریسم را تمدید کنند.
در مورد مبرم ترین موضوع خاورمیانه – ایران و برنامه هسته ای آن – آقای بایدن روشی متفاوت از آقای ترامپ در پیش گرفته است. دولت در حال مذاکره با تهران برای بازگشت به توافق هسته‌ای دوران اوباما است که آقای ترامپ آن را برچیده و منجر به تسریع غنی‌سازی اورانیوم ایران شد. اما مذاکرات به بن بست رسیده است. و آقای بایدن گفته است که به یکی از اقدامات اصلی آقای ترامپ علیه ارتش ایران، یعنی نامگذاری سپاه پاسداران انقلاب اسلامی به عنوان یک سازمان تروریستی، با وجود اینکه مانعی برای توافق جدید است، پایبند خواهد بود.
سیاست چین به عنوان بارزترین نمونه تداوم بین دو دولت برجسته است. وزارت امور خارجه چین را به دلیل سرکوب مسلمانان اویغور برای نسل کشی دوران ترامپ حفظ کرده است. مقامات بایدن به ارسال کشتی های نیروی دریایی آمریکا از طریق تنگه تایوان و شکل دادن به فروش تسلیحات به تایوان ادامه داده اند تا از تهاجم احتمالی چین جلوگیری کنند.
جنجال برانگیزتر از همه، آقای بایدن تعرفه های دوران ترامپ بر چین را حفظ کرده است، علیرغم این واقعیت که برخی از اقتصاددانان و چندین مقام ارشد ایالات متحده، از جمله جانت ال. یلن، وزیر خزانه داری، هدف و تاثیر آنها را زیر سوال می برند.
آقای بایدن و دستیاران سیاسی او به شدت از احساسات فزاینده ضد تجارت آزاد در ایالات متحده آگاه هستند که آقای ترامپ از آن برای آرای مارشال استفاده کرد. این آگاهی باعث شده است که آقای بایدن از تلاش برای ورود مجدد به شراکت ترانس پاسیفیک دوری کند، یک توافق تجاری بین 12 کشور حاشیه اقیانوس آرام که آقای اوباما به سازماندهی آن برای تقویت رقابت اقتصادی علیه چین کمک کرد، اما آقای ترامپ و دموکرات های مترقی به سازماندهی آن کمک کرد. رد شد.
تحلیلگران می گویند واشنگتن اگر می خواهد با نفوذ اقتصادی چین مقابله کند، باید به کشورهای آسیایی توافقنامه های تجاری بهتر و دسترسی به بازار با ایالات متحده ارائه دهد.
کوری شاکه، مدیر سیاست خارجی و دفاعی در موسسه امریکن اینترپرایز گفت: نه دولت ترامپ و نه بایدن سیاست تجاری و اقتصادی نداشته اند که دوستان آسیایی ایالات متحده برای کمک به کاهش اتکای خود به چین به آن کمک کرده باشند. . هم دولت بایدن و هم دولت ترامپ تا حدی مشکل چین را بیش از حد نظامی می کنند، زیرا نمی توانند بخش اقتصادی را بفهمند.
در اروپا است که آقای بایدن خود را از آقای ترامپ جدا کرده است. دولت ترامپ در مقاطعی در مورد اروپا و روسیه متناقض بود: در حالی که آقای ترامپ از ولادیمیر وی. پوتین رئیس جمهور روسیه تمجید می کرد، از سازمان پیمان آتلانتیک شمالی انتقاد می کرد و از کمک نظامی به اوکراین برای منافع سیاسی داخلی خودداری می کرد، برخی از مقامات تحت امر او برعکس عمل کردند. جهت. در مقابل، آقای بایدن و دستیارانش به طور یکسان بر اهمیت ائتلاف های فراآتلانتیک تاکید کرده اند که به آنها در هماهنگی تحریم ها و ارسال سلاح برای مقابله با روسیه در اوکراین کمک کرده است.
آلینا پولیاکوا، رئیس مرکز تحلیل سیاست اروپا، گفت: «در ذهن من تردیدی وجود ندارد که کلمات و سیاست مهم هستند. “اگر متحدان اعتماد نداشته باشند که ایالات متحده از ماده 5 ناتو حمایت می کند و از متحدان دفاع می کند، مهم نیست که چقدر سرمایه گذاری می کنید.”
در نهایت بزرگترین تضاد بین روسای جمهور، و شاید جنبه‌ای که متحدان و مخالفان آمریکا با دقت بیشتری آن را تماشا می‌کنند، در دیدگاه‌های آنها درباره دموکراسی است. آقای ترامپ خیلی قبل از شورش در واشنگتن در 6 ژانویه 2021، که بازرسان کنگره استدلال می کنند که او سازماندهی کرده بود، از مستبدان تعریف کرد و سنت های دموکراتیک را زیر پا گذاشت. آقای بایدن ترویج دموکراسی را در مرکز ایدئولوژیک سیاست خارجی خود قرار داده است و در ماه دسامبر از مقامات بیش از 100 کشور در “اجلاسی برای دموکراسی” استقبال کرد.
خانم شاک گفت: «دموکراسی آمریکایی قدرت نرم مغناطیسی ایالات متحده است. ما متفاوت و بهتر از نیروهایی هستیم که در نظم بین المللی با آنها رقابت می کنیم.»
این خبر از خبرگزاری های بین المللی معتبر گردآوری شده است و سایت اخبار امروز ایران و جهان آبان نیوز صرفا نمایش دهنده است. آبان نیوز در راستای موازین و قوانین جمهوری اسلامی ایران فعالیت میکند لذا چنانچه این خبر را شایسته ویرایش و یا حذف میدانید، در صفحه تماس با ما گزارش کنید.
