ریشی سوناک و لیز تراس متعهد به گسترش چشمگیر طرح پناهندگی رواندا شدند | رهبری محافظه کار

ریشی سوناک و لیز تراس متعهد شده اند که طرح رواندا برای حذف پناهجویان را به طور چشمگیری گسترش دهند، زیرا آنها با خشونت فزاینده برای آرای اعضای محافظه کار در رقابت رهبری حزب تلاش می کنند.

هر دو با تعهداتی در مورد مهاجرت که توسط مؤسسات خیریه “بی رحمانه” خوانده می شود، به حق حزب متوسل می شوند.

سوناک در تلاشی برای تأکید بر اعتبار برگزیت خود گفت که «هر کاری که لازم باشد» انجام می‌دهد تا طرح متوقف‌شده رواندا «از روی زمین و عملی شدن در مقیاس» همراه با تعهد برای پیگیری «مشارکت‌های مهاجرتی» بیشتر با سایر کشورها انجام شود.

سایر تعهدات در یک برنامه 10 ماده ای که توسط صدراعظم سابق ارائه شده است شامل محدود کردن تعداد پناهندگانی است که بریتانیا هر سال می پذیرد، پایان دادن به استفاده از هتل ها برای اسکان مهاجران در حالی که درخواست های آنها برای ماندن در بریتانیا بررسی می شود، و عدم پرداخت کمک های مالی. از کشورهایی که از پس گرفتن پناهجویان و مجرمان شکست خورده خودداری می کنند.

سوناک همچنین به اظهارات بوریس جانسون در آخر هفته مبنی بر اینکه نخست‌وزیر او به هدف اصلی برگزیت یعنی بازپس گرفتن کنترل مرزهای بریتانیا دست یافته است، واکنشی پنهانی نشان داد.

نخست‌وزیر در مقاله‌ای برای ساندی اکسپرس نوشت که «ما کنترل مرزهای خود را پس گرفتیم» و بر تعهد سال 2019 خود مبنی بر «انجام کار» ارائه برگزیت پیروز شد و افزود: «این دقیقاً همان کاری بود که من انجام دادم».

اما سوناک این ارزیابی را تشدید کرد و در یک ویدیوی جدید در رسانه های اجتماعی که صبح یکشنبه منتشر شد، گفت که “ما کنترل مرزهای خود را نداریم” و مهاجرت باید قانونی، منظم و کنترل شده باشد، اما “در حال حاضر، هیچ کدام از این چیزها نیست”.

در همین حال، تراس گفت که “مصمم است سیاست رواندا را تا اجرای کامل ببیند و همچنین کشورهای دیگری را که می‌توانیم روی مشارکت‌های مشابه کار کنیم، بررسی کنیم.”

او متعهد شد که در برابر کنوانسیون اروپایی حقوق بشر، که مانع از خروج مهاجران به رواندا در ماه گذشته شد، «خم» نکند و روابط بریتانیا با دادگاه را اصلاح نکند «تا بهتر کار کند».

در حالی که او یک گرویده برگزیت است که در همه پرسی اتحادیه اروپا در سال 2016 رای ماندن را داد، وزیر خارجه به دنبال این است که خود را به عنوان وارث واقعی جانسون معرفی کند که کار اصلاح سیاست مهاجرت را به پایان خواهد رساند.

تراس وعده داد که اگر او نخست وزیر شود، ظرفیت نیروی مرزی خط مقدم 20 درصد افزایش می یابد و به گشت زنی های بیشتری در کانال اجازه می دهد تا به کاهش تعداد گذرگاه های قایق های کوچک کمک کنند.

تراس افزود: “من مطمئن خواهم شد که سطح مناسبی از نیرو و حفاظت را در مرزهای خود داریم.”

سازمان های خیریه در مورد برنامه های مهاجرت هشدار دادند. سام نادل از آکسفام گفت: «این نشان می‌دهد که گرمای کمپین به سیاست‌های بد منجر می‌شود. اگر صدراعظم سابق در این رقابت پیروز شود، او بیش از یک رهبر حزب، نخست وزیر و یک رهبر جهانی خواهد بود.

دیدار با جهانی در بحران ناامیدکننده – مواجهه با تغییرات آب و هوایی، قحطی و درگیری – با سیاست‌های ظالمانه‌ای مانند این‌ها نمی‌تواند به این نقش عمل کند. ما به کمک بیشتر و مسیرهای امن و قانونی به بریتانیا نیاز داریم.»

انور سولومون، رئیس اجرایی شورای پناهندگان، همچنین از هر دو نامزد خواست تا “جهت جدیدی را اتخاذ کنند” و طرح رواندا را کنار بگذارند. در عوض، او خواستار مسیرهای امن تر و ویزاهای بشردوستانه شد.

سولومون گفت: «هرکسی که نخست وزیر بعدی ما شود، باید سیستم خراب پناهندگی ما را با سیستمی منصفانه، انسانی و منظم جایگزین کند.

این فرصتی است برای متعهد شدن به افزایش مسیرهای امن، مانند گردهمایی خانواده و ویزاهای بشردوستانه، به طوری که کسانی که در معرض خطر خشونت و آزار و اذیت قرار دارند مجبور نباشند برای یافتن امنیت در اینجا سفرهای خطرناکی انجام دهند. ما از نخست وزیر بعدی خود می خواهیم که مسیر جدیدی را در پیش بگیرد و طرح ظالمانه رواندا را کنار بگذارد.

پس از تلاش جانسون برای نجات دولت خود در چند ماه گذشته با “عملیات گوشت قرمز”، که باعث شد دولت سیاست های بحث برانگیزی را دنبال کند که مستقیماً به پایگاه محافظه کار مراجعه کند، احتمالاً تاکتیک مشابهی توسط مدعیان رهبری در مورد موارد زیر به کار گرفته شود. ماه

آنها تنها شش هفته فرصت دارند تا بیش از 160000 عضو محافظه کار را که نخست وزیر بعدی بریتانیا را انتخاب می کنند، جلب کنند و برنده آن در 5 سپتامبر اعلام می شود.

به نظر می رسد تراس همچنان در رای گیری در میان اعضای حزب پیشتاز است، اما سوناک خود را ضعیف معرفی کرده و “نیروهایی که هستند” در حزب می خواهند رقیبش پیروز شود.