چگونه جنگ نفوذ سیاسی الیگارشی اوکراین را ربوده است | اوکراین

ثروتمندترین مردم اوکراین که در این کشور به عنوان الیگارشی شناخته می شوند، به تسلط بر زندگی سیاسی و اقتصادی عادت کرده اند. اما در پنج ماه پس از آغاز تهاجم تمام عیار روسیه، آنها ساکت شده اند.

تحلیلگران و کارشناسان سیاسی این از دست دادن نفوذ را به این واقعیت نسبت می دهند که الیگارشی ها و مشاغل آنها – مانند همه شهروندان اوکراینی – به حمایت در قالب نظامی و دیپلماسی نیاز دارند، وظایف دولتی که آنها کنترلی بر آنها ندارند.

میکیتا پوتوریایف، نماینده پارلمان و مشاور سابق مبارزات انتخاباتی چندین الیگارشی و سیاستمدار اوکراینی از جمله رئیس جمهور، ولودیمیر زلنسکی، گفت که الیگارشی ها در موقعیت غیرعادی قرار دارند که نمی توانند در حال حاضر بر کشور تأثیر بگذارند.

«برخلاف سال 2014 که [Ukrainian oligarch Ihor] به عنوان مثال، کولومویسکی در دفاع از منطقه دنیپروپتروفسک نقش داشت، اکنون کسی وجود دارد که این کار را انجام دهد – ایالت، اداره منطقه ای.

به نظر می رسد که جنگ به زلنسکی کمک کرده است تا به اولین رئیس جمهور اوکراین تبدیل شود که الیگارشی ها را که به طور سنتی برای کنترل رهبری سیاسی کشور رقابت می کردند، کنار زده است.

اما تحلیلگران می گویند که تنها زمانی که جنگ تمام شود، مشخص می شود که آیا دوران الیگارشی اوکراین به پایان رسیده است یا اینکه الیگارشی ها تلاش خواهند کرد تا نفوذ خود را بازیابند.

ولودیمیر فسنکو، تحلیلگر سیاسی اوکراینی، گفت: «در حال حاضر اولویت الیگارشی ها سیاست نیست، بلکه تضمین بقای کسب و کارشان و به حداقل رساندن زیان آنهاست. «تنها استثنا این است [Ukraine’s previous president Petro] پوروشنکو که هنوز در تلاش است در سیاست دخالت کند.

زمانی که اتحاد جماهیر شوروی منحل شد، بخش‌هایی از جمعیت اوکراین با تصرف کارخانه‌ها و مشاغل دولتی سابق، گاهی اوقات به زور، درآمد جدی به دست آوردند. برخی از این افراد از دستاوردهای خود برای رشوه دادن به مقامات ارشد، از جمله روسای جمهور متوالی اوکراین، استفاده کردند و احزاب سیاسی و هلدینگ های رسانه ای را به منظور حفاظت و گسترش تجارت خود ایجاد کردند.

هدف این بود که مطمئن شوند افراد در قدرت تحت کنترل آنها هستند. رؤسای جمهور اوکراین نیز به نوبه خود تمایل داشتند تا نیروگاه خود را برای حفاظت از منافع خود ایجاد کنند. سیاست اوکراین به چرخ فلکی از دسیسه ها، درگیری های داخلی و معاملات فاسد پشت سر هم تبدیل شد که عمدتاً ناشی از منافع شخصی بود. اغلب فقط به نیازهای شهروندان عادی پرداخت می شد.

اتحادیه اروپا و صندوق بین‌المللی پول مدت‌هاست که اوکراین را تحت فشار قرار داده‌اند تا سیستم الیگارشی خود را پاکسازی کند، و در سپتامبر 2021، زلنسکی قانون حذف الیگارشی را تصویب کرد که از جمله موارد دیگر، ثبت الیگارشی‌ها را ایجاد کرد.

بر اساس این قانون، الیگارشی به افرادی گفته می‌شود که دارای هر سه ویژگی از چهار ویژگی هستند: مشارکت در زندگی سیاسی، نفوذ قابل توجه بر رسانه‌ها، مالک انحصار، یا مالک دارایی‌هایی به ارزش بیش از یک میلیون برابر دستمزد زندگی اوکراین.

ملیندا سیمونز، سفیر بریتانیا در اوکراین در آن زمان نوشت: «قانون الیگارشی زدایی می‌تواند در کاهش تأثیر مضر منافع خصوصی بر سیاست و اقتصاد اوکراین نقش داشته باشد».

بر اساس بیانیه ای که در وب سایت هلدینگ وی منتشر شده است، رینات آخمتوف، که الیگارشی برچسب را رد می کند، هفته گذشته با اجرایی شدن این قانون، هلدینگ رسانه ای بزرگ خود را به دولت اوکراین تحویل داد. او گفت که این کار را به این دلیل انجام داده است که نمی‌خواهد با ثبت نام، «الیگارشی شود». میخائیلو پودولیاک، مشاور زلنسکی، گفت که آخمتوف به عنوان نمونه پیشرو است.

تحلیلگران می گویند دلیل محتمل دیگر این است که تجارت آخمتوف با مشکلات جریان نقدی ناشی از جنگ مواجه است. ” [oligarchs] همچنین نفوذ خود را از دست دادند زیرا کسب و کار آنها چیزهای زیادی از دست داده است.

به گزارش اف تی، تقریباً همه الیگارش‌های اوکراین علیه تجاوز روسیه اظهاراتی داشته‌اند و به ارتش و کمک‌های بشردوستانه برای نمایش وحدت کمک مالی داده‌اند که احتمالاً به دلیل جلسه‌ای که زلنسکی قبل از جنگ برگزار کرده بود، بوده است.

حتی دیمیترو فرتاش، الیگارشی که در برابر استرداد آمریکا در وین مقاومت می کند و میلیاردها دلار خود را به عنوان واسطه گازپروم به دست آورده است، گفته است که می خواهد برای کمک به اوکراین بازگردد. Firtash مالک چندین کارخانه کود شیمیایی در اوکراین است، از جمله یکی در شهر شرقی Severodonetsk که در ماه ژوئن بمباران شد.

الیگارشی ها تنها بخشی از صحنه سیاسی اوکراین نیستند که ساکت شده است. فسنکو گفت که نمایندگان پارلمان اوکراین و رهبران جناح به نظر می رسد به نوعی توافق غیررسمی برای ارائه یک جبهه واحد در حالی که تجاوزات روسیه ادامه دارد، رسیده اند.

فسنکو گفت: «زندگی سیاسی تا نیمه منجمد شده است. «معمولاً وقتی فردی مانند دادستان کل برکنار می‌شود، رهبران فراکسیون حزب بیانیه می‌دهند و سیاستمداران اظهارنظر می‌کنند. چند نفر از نمایندگان مجلس این کار را کردند، اما اکثر آنها خود را مهار کردند.

نمایندگان پارلمان اوکراین، گاهی اوقات تقریباً به اتفاق آرا، به تصویب قوانینی از جمله موارد معترض بزرگ مانند کنوانسیون استانبول در مورد آزار خانگی رأی داده اند. این تغییر قابل توجهی نسبت به قبل از جنگ بوده است، زمانی که جلسات پارلمان اوکراین به نزاع و درگیری با مشت مشهور بود.

باید دید آیا پویایی سیاسی جدید باقی خواهد ماند یا خیر.

ما فقط می توانیم بعد از جنگ بدانیم که آیا [oligarchs] فسنکو گفت: تلاش خواهند کرد تا نفوذ خود را بازیابند. “این بستگی به آنچه اتفاق می افتد دارد.”

فسنکو گفت: اگر اوکراین با وارد کردن یک ضربه نظامی قاطع به روسیه در جنگ پیروز شود، محبوبیت زلنسکی همچنان بالا خواهد بود. وی افزود، با این حال، اگر زلنسکی مجبور شود با مصالحه آتش بس موافقت کند، مثلاً برای حمایت از بقیه کشور، جامعه را تجزیه خواهد کرد و یک مخالف ظاهر خواهد شد.