حملات مطبوعاتی با از دست دادن پنی موردانت در مسابقه PM | رهبری محافظه کار

خروج پنی موردانت از رقابت رهبری محافظه‌کاران، او را به فکر یک سوال آشنا انداخته است: آیا روزنامه‌های راست‌گرای بریتانیا هنوز بحث‌های سیاسی را شکل می‌دهند – یا آنها صرفاً در تشخیص باد که می‌وزد مهارت دارند؟

یکی از نمایندگان محافظه‌کار مورد حمایت موردانت شکی نداشت که به دلیل انتقادهای بی‌امان از سوی رسانه‌های راست‌گرا، شانس نخست‌وزیری خود را از دست داده است. آنها گفتند: “حملات شخصی ناپسند در میل و تلگراف پایان یافت.”

روزنامه‌ها او را به‌عنوان غیبت از شغل قبلی‌اش در وزارت و به‌عنوان یک حامی «بیدار» از حقوق تراجنسیتی‌ها به تصویر کشیدند. آنها سؤالاتی را در مورد سایر داستان های شخصی تر که در نهایت در چاپ ظاهر نشدند، از تیم موردانت پرسیدند.

خوانندگان دیلی میل به طور خاص در مورد احساس این نشریه نسبت به موردانت، که در نظرسنجی های اعضای حزب در صدر قرار گرفت و برای مدت کوتاهی به عنوان مورد علاقه کتابسازان به عنوان نخست وزیر بعدی بریتانیا تبدیل شد، تردیدی نداشتند.

این ممکن است تا حدی به دلیل پل داکر، سردبیر سابق دیلی میل باشد که شایعه شده است که در رقابت برای افتخارات استعفای بوریس جانسون، نامزد همتای خود است. او نفوذ خود را بر روزنامه قدیمی خود حفظ کرد و در ماه دسامبر در مورد نشستن در کنار لیز تراس در یک شام نوشت: “او به وضوح فردی سرسخت است، دارای خودباوری پولادین، نفوذناپذیری نسبت به رسانه ها، تحقیر سالم گونه های مذکر است. ، یک اعتقاد به ظاهر واقعی به یک اقتصاد با مالیات کم و دولت کوچک و یک عادت خلع سلاح کننده در پرسیدن سؤالات ناگهانی و نادیده گرفتن پاسخ به عنوان “بولوک” – تاکتیکی که به وضوح برای روشن شدن بیشتر طراحی شده است.

در دو هفته پس از برکناری جانسون، میل در صفحات اول خود از موردانت سخن گفت و تلاش کرد تا جایگاه تراس را که روز چهارشنبه با ریشی سوناک به دو مرحله نهایی راه یافت، تقویت کند.

عناوین صفحه اول شامل «پیشنهاد شماره 10 موردانت به بافرها رسید»، «موردانت زیر ذره بین»، «پنی مورد علاقه جدید زیر آتش به دلیل «دروغ ها» در نماهای ترنس بود» و «موردانت از ممنوعیت شماره 10 برای دیدار با گروه تحریم شده زیر پا گذاشت».

سوناک همچنین تحت درمان انتقادی قرار گرفت – مطابق با تمایل گزارش شده دولت جانسون برای یک نامزد “هر کسی غیر از ریشی” – در حالی که تراس از سرفصل هایی مانند “اکنون متحد شوید وگرنه شکست میخوریم، تراس به محافظه کار درست می گوید”، “افزایش مالیات لیز برای خانواده ها” لذت می برد. و دعوت به تسلیحات در آستانه انتخابات چهارشنبه: «متحدان ثامن هشدار می‌دهند: هیچ معامله‌ای کثیف پشت سر هم نیست».

به نظر می‌رسد که صفحات اول میل بیشتر به جمع نمایندگان محافظه‌کار که در مرحله اول رهبری رأی می‌دهند، هدف قرار گرفته است تا خوانندگان عمومی یا حتی اعضای حزب محافظه‌کار که اکنون برگه رأی دریافت می‌کنند.

یکی از روزنامه‌نگاران دیلی میل درباره رویکرد مدیرانی از جمله تد وریتی، سردبیر، گفت: «آن‌ها به وضوح تصمیم گرفتند که لیز را می‌خواهند و تمام تلاششان را می‌کردند تا او را در دو مسابقه آخر قرار دهند.

روزنامه دیلی تلگراف نیز با موضع مثبت موردانت نسبت به حقوق تراجنسیتی‌ها و سیاست‌های شناسایی خود به عنوان وزیر برابری، از موردانت انتقاد کرده است.

سایمون کیس، دبیر کابینه، پس از انتشار اسناد مربوط به دوران موردانت به عنوان وزیر برابری در صفحه اول ساندی تایمز، تحقیقاتی در مورد افشای اطلاعات منتشر کرد. با این حال، مانند بسیاری از تحقیقات افشای وایت هال، انتظار کمی در میان حامیان Mordaunt وجود دارد که این امر باعث کشف مقصر شود – و در هر صورت، آسیبی وارد شده است.

سوناک همچنان امیدوار است که با ارسال برگه های رای به اعضای حزب، تاییدیه Sun and Times روپرت مرداک را جلب کند. نقش مایکل گوو، که به مغز متفکر کمپین کیمی بادنوک کمک کرد، می تواند در این موضوع تعیین کننده باشد. او که یک روزنامه‌نگار سابق در تایمز بود، همچنان به روپرت مرداک نزدیک است و گفته می‌شود که به شدت مخالف نخست‌وزیر شدن تراس است.

اگرچه تراس اکنون می تواند انتظار دریافت حمایت کامل از رسانه های محافظه کار که به جانسون وفادار هستند را داشته باشد، ممکن است از حمایت غیرانتقادی دیلی میل که دیدگاه های خاص خود را در مورد نحوه برخورد او با این مسابقه دارد، دریافت نکند. داکر سال گذشته در Spectator نوشت: “امیدوارم که او از این که به او پیشنهاد کنم که ممکن است از تغییر شکل مگی برای صاف کردن صدای متالیک و خنده های تند و تند آزاردهنده استفاده کند، ناراحت نشود.”