“کافکا سرخ می شد”: هنرمند پیتر مکس در دعوای قیمومیت قانونی گرفتار شد | هنر

دختر یک هنرمند مشهور پاپ که تصاویر معروفی از “دهه شصت کیهانی” خلق کرده است، از سیستم دادگاه نیویورک به دلیل آنچه که او ادعا می کند ارتباطات مخفیانه بین قیم منصوب شده توسط دادگاه پدرش و قضات است که به شدت زندگی او را تحت تاثیر قرار می دهد و حقوق اولیه او را نقض می کند شکایت می کند. .

لیبرا مکس روز چهارشنبه یک شکایت فدرال ارائه کرد که در آن مدعی شد پدرش پیتر مکس، 84 ساله، توسط قیم منصوب شده توسط دادگاه در انزوای مجازی نگهداری می شود. او ادعا می کند که چندین قاضی به قیم اجازه داده اند که پشت درهای بسته و بدون اطلاع خانواده با آنها ارتباط برقرار کند، که منجر به تصمیمات یک طرفه می شود که عمیقاً بر زندگی او تأثیر می گذارد و باعث تحریف فاحش عدالت می شود.

در دادخواست می‌گوید «کافکا سرخ می‌شود» اگر پرونده را بررسی کند.

“این پرونده در مورد انکار یکی از اساسی ترین حقوق فدرال در سیستم قضایی آمریکا است – شنیدن و پاسخ به تمام شواهدی که دشمن شما به دادگاه ارائه می دهد.”

این هنرمند مولتی میلیونر که بیشتر به خاطر پوسترهای روانگردان دهه 1960 و 70 شناخته می شود، هنوز در خانه خانوادگی و استودیوی هنری در Upper West Side منهتن زندگی می کند. او از سال 2015 تحت سرپرستی دادگاه قرار دارد و سال ها از آلزایمر و زوال عقل پیشرفته رنج می برد.

او در وضعیت نامناسبی قرار دارد و برخی گزارش ها به پایان عمرش نزدیک می شود.

شرایطی که بر اساس آن مکس در بند دادگاه نگهداری می شود، به موضوع اختلافات شدید بین قیم و اعضای خانواده مکس و همچنین بین لیبرا مکس و برادرش آدام مکس تبدیل شده است. در سه سال گذشته، لیبرا مکس تلاش کرده است دادگاه ها را متقاعد کند که پدرش را از قیمومیت آزاد کنند، به این دلیل که وکیل منصوب شده توسط دادگاه که امور شخصی او را کنترل می کند، باربارا لیسنر، ظاهراً ارتباط او را با عزیزانش قطع کرده است.

دعوای قضایی که توسط بخش مدنی ناحیه جنوبی نیویورک تسلیم شده است، ادعا می کند که لیسنر ملاقات با مکس را از خانواده و دوستان از جمله لیبرا که فقط می تواند پدرش را – در خانه ای که در آن متولد و بزرگ شده است- ملاقات کند، به شدت محدود می کند. با شرایط بسیار ممنوع همچنین ادعا می‌کند که قیم از افشای وضعیت پزشکی هنرمند یا حتی هویت پزشکان معالج او به خانواده خودداری می‌کند و دوربین‌های فیلمبرداری را در آپارتمان او به عنوان نوعی نظارت نصب کرده است.

در جدیدترین پیچش، لیبرا مکس ادعا می کند که قضات در سیستم دادگاه نیویورک به طور موثر با لیسنر همسو هستند. متهم این پرونده دبورا کاپلان، قاضی اداری مسئول بخش دادگاه عالی نیویورک است که سرپرستی در منهتن را پوشش می دهد.

این می‌گوید کاپلان ریاست ترتیباتی را بر عهده داشته است که به قضات حاضر در دادگاه‌های سرپرستی اجازه می‌دهد مستقیماً با لیسنر در مخفیانه ارتباط برقرار کنند. لیبرا مکس می‌گوید که هیچ چیز در مورد مبادلات نمی‌دانست و در نتیجه هیچ راهی برای تصحیح سابقه یا پاسخ به اتهامات مطرح شده علیه او نداشت.

چنین ارتباطات محرمانه ای باعث شده است که لیبرا مکس از نظر قانونی “چشم بند و در نتیجه چشمانش را بسته”، “توانایی او را در دفاع از آزادی پدرش ربوده است … و در نهایت سال های گرانبهای پیتر را با عزیزانش ربوده است”.

محرومیت یکی از طرفین دعوا از دادرسی در اصطلاح حقوقی به این صورت شناخته می شود از قبل ارتباطات، که معمولاً به شدت ممنوع هستند. به نظر می رسد که چنین تماس یک طرفه ای برای قضات قیمومیت در نیویورک تقریباً معمول است، وضعیتی که شکایت روز چهارشنبه اکنون به چالش کشیده شده است.

اندرو سلی، از شرکت حقوقی Emery Celli Brinckerhoff Abady Ward & Maazel، گفت: «این پرونده بسیار مهم است، زیرا حقوق اساسی در خطر است: شنیدن و پاسخ به تمام شواهدی که دشمن شما به دادگاه ارائه می‌کند. وکیل اصلی پرونده

سلی افزود: این بستر نظام قضایی ما است و عدالت را تضمین می کند. این مورد نمادین اولین مورد در نوع خود است اما آخرین مورد نخواهد بود. باید کفن محرمانگی بر سر دستگاه قیمومیت برداشته شود.»

نه لیسنر و نه دفتر مدیریت دادگاه که بر دادگاه‌های سرپرستی نیویورک نظارت می‌کند، بلافاصله به درخواست اظهارنظر درباره این دعوی پاسخ ندادند. لیسنر، سرپرست مکس از سال 2019، این اتهامات را رد کرده و از لیبرا مکس به دلیل افترا شکایت کرده است.

در دعوای افترا، لیسنر ادعاهای مطرح شده علیه خود را رد می کند و می گوید: «آقای مکس هرگز از دوستان و عزیزان منزوی نبوده است. درخواست های دوستان و عزیزان برای دیدن پیتر مکس همیشه پاسخ داده می شود.

نبردهای حقوقی که اکنون مکس را فرا گرفته پایان تلخی را برای زندگی رنگارنگی به اندازه خلاقیت های هنرمند رقم می زند. نیویورک تایمز نوشته است که پوسترهای او “تصویر زمینه ای برای روشن شدن، تنظیم کردن، حذف نسل شد”.

او در سال 1937 در برلین از پدر و مادر یهودی آلمانی به نام پیتر ماکس فینکلشتاین به دنیا آمد. او قبل از نقل مکان به بروکلین در ۱۶ سالگی در شانگهای، حیفا و پاریس بزرگ شد.

کار او با مجموعه پوستر معروفی که او آن را دهه 60 کیهانی نامید، رونق گرفت. او به چهره‌ای در ضدفرهنگ تبدیل شد و اعلامیه‌هایی را برای گردهمایی هیپی‌ها «Be In» در پارک مرکزی طراحی کرد.

موفقیت در ضد فرهنگ توجه او را در فرهنگ جریان اصلی جلب کرد. حضور در نمایش اد سالیوان، که در آن او به صورت زنده جلوی دوربین نقاشی می‌کشید، و جلد آلبوم‌های گروه‌هایی از جمله Yes را دنبال کرد.

او در سال 1974 تمبر پستی ایالات متحده را طراحی کرد که به عنوان یکی از اولین تمبرهای محیط زیست شناخته می شود، پیام آن: “محیط زیست را حفظ کنید”. تصاویر پاپ آرت او به طور فزاینده ای طرفداران تجاری پیدا کرد و یکی از منابع اصلی درآمد او حراجی در کشتی های دریایی بود.

خط کروز نروژی به او دستور داد تا بدنه یکی از کشتی‌هایش را با رنگ‌های درخشان خود رنگ کند. در سال 1969، مجله لایف او را با این عنوان روی جلد اول خود قرار داد: پیتر مکس: پرتره ای از هنرمند به عنوان یک مرد بسیار ثروتمند.

ارزش دارایی مکس بر اساس برخی برآوردها همچنان صدها میلیون دلار است. امور مالی او هم اکنون در اختیار قیم منصوب دادگاه است.

از آنجایی که دعوای حقوقی بر سر زندگی پیتر مکس به اوج خود می رسد، بخشی از نگرانی فزاینده در سراسر ایالات متحده در مورد اینکه چگونه افراد مسن و افراد دارای سلامت جسمی یا روانی آسیب پذیر در دام برنامه های سرپرستی که گفته می شود بیش از حد و توهین آمیز است، گرفتار می شوند، شکل می گیرد. توجه عمومی به این مشکل توسط خواننده بریتنی اسپیرز جلب شد که به ادعای او به مدت 14 سال در “محافظه کاری توهین آمیز” نگهداری می شد تا اینکه سال گذشته منحل شد.

حدود 1.3 میلیون بزرگسال تحت مراقبت قیم هستند که در بسیاری از موارد قدرت زیادی دارند، از جمله کنترل دسترسی خانواده و دوستان، درمان پزشکی، و امور مالی با سرپرستانی که به طور جمعی حدود 50 میلیارد دلار دارایی را مدیریت می کنند.

پیگیری برنامه ها عملاً غیرممکن است زیرا توسط 50 ایالت تنظیم می شوند که بسیاری از آنها اطلاعات عمومی را حفظ نمی کنند. مطالعه‌ای در سال 2017 توسط انجمن وکلای آمریکا نشان داد که «تعداد ناشناخته‌ای از بزرگسالان تحت سرپرستی فراتر از حد نیاز دچار ضعف می‌شوند… سرپرستی بزرگسالان عموماً دائمی تلقی می‌شود. با زدن قلم قاضی، حقوق از بین می رود و به ندرت در طول عمر باقیمانده یک فرد دوباره به دست می آید.

گزارشی از دفتر پاسخگویی دولت ایالات متحده صدها اتهام “سوءاستفاده فیزیکی، بی توجهی و بهره برداری مالی توسط سرپرستان” را در 45 ایالت بین سال های 1990 تا 2010 شناسایی کرد.

دعوای حقوقی پیتر مکس مواردی را که ادعا می کند نادرست بوده را شرح می دهد از قبل ارتباطات بین لیسنر و چهار قاضی ناشناس نیویورک در سه سال گذشته. اشاره می‌کند که لیسنر از یک متخصص نظر اخلاقی دریافت کرده است، در مورد اینکه آیا تصمیم او شخصاً برای شکایت از لیبرا مکس به دلیل افترا منجر به تضاد منافع می‌شود یا خیر.

نتیجه گیری توسط متخصص اخلاق ناشناخته است، زیرا این نظر برای خانواده Max فاش نشده است.