“من شاهد افزایش قیمت 25-50٪ هستم”: تورم چگونه بر افراد دارای معلولیت یا بیماری تأثیر می گذارد | تورم

منتورم به بالاترین حد خود در 40 سال اخیر یعنی 9.4 درصد رسیده است و پیش‌بینی می‌شود که هزینه خواربار با سریع‌ترین نرخ در 14 سال گذشته در ماه آینده افزایش یابد و بر بودجه خانوارها در بریتانیا فشار وارد کند. این مشکل به ویژه برای کسانی که دارای معلولیت یا بیماری مزمن هستند، که به مزایایی وابسته هستند که با افزایش هزینه زندگی و سیستم رفاهی در تلاش برای برآورده کردن تقاضا نیست، حادتر است. سه خواننده داستان های خود را از فشارهایی که اکنون با آن روبرو هستند به اشتراک می گذارند.

ما قبلاً با آن کنار می آمدیم اما همه چیز به شدت تغییر کرده است.

نیکولا، 42 ساله، مادر پنج فرزند اهل استوک-آن-ترنت، زمانی که در سنین جوانی در ارتش حضور داشت، کمر و لگنش شکست و او را با ناتوانی هایی روبه رو کرد که زندگی را تغییر می دهد، به این معنی که نمی تواند کار کند. او می‌گوید افزایش قیمت‌ها خانواده‌اش را از نظر مالی به لبه پرتگاه سوق داده است.

«اگر افزایش تنها 42 درصد طبق پیش‌بینی‌ها باشد، قبض گاز و برق ما در اکتبر به نزدیک به 7000 پوند افزایش خواهد یافت.

5000 پوند برای عایق پنجره به ما گفته شد، اما ممکن است یک میلیون باشد. ما فقط آن را نداریم شوهر من خوداشتغال است. ما اعتبار مالیاتی دریافت می کنیم اما فقط برای سه فرزند از پنج فرزندمان. کوچکترین ما اوتیستیک است.

من 500 پوند در ماه برای بنزین خرج می کنم فقط بچه ها را به مدرسه می برم، که چهار مایل دورتر است. ما نمی توانیم در یک محله خوب نزدیک به مدارس زندگی کنیم. تا حد امکان از خانه بیرون می روم.

«غذا اخاذی شده است. آنها می گویند نرخ تورم 9.1 درصد است. [the figure has since risen to 9.4%] اما من شاهد افزایش قیمت 25 تا 50 درصدی در چیزهایی هستم که می خریم. چهار پیمانه شیر قبلاً 1 پوند بود. دیروز به 1.60 پوند افزایش یافت.

علیرغم مبارزات ما، ما واجد شرایط دریافت وعده های غذایی رایگان مدرسه نیستیم. ما هنوز به اندازه کافی فقیر نیستیم نمی دانم چگونه می توانم لباس های مدرسه را بپردازم.»

“به زودی دیگر نمی توانم از پس رژیم غذایی فرزند معلولم برآیم”

کیت، 52 ساله، مادر دو فرزند مجرد اهل دوون، مجبور شد برای مراقبت از دختر کوچکترش که پس از یک تومور مغزی دچار آسیب مغزی اکتسابی شده، کار را رها کند.

خانواده به اعتبار جهانی و کمک هزینه مراقبت متکی است و اکنون برای تامین مایحتاج خود با مشکل مواجه است.

کیت گفت: «بحران هزینه زندگی بر توانایی من برای مراقبت از دختر معلولم تأثیر می گذارد. او تعدادی از مشکلات سلامتی از جمله صرع دارد. پس از آزمایش چندین داروی مختلف که جواب ندادند، مشاور او رژیم کتوژنیک را مطابق با Nice تجویز کرد. [National Institute for Health and Care Excellence] دستورالعمل ها

این یک رژیم غذایی بسیار تخصصی است، چربی بسیار بالا و کربوهیدرات بسیار کم. به لطف رژیم غذایی، کیفیت زندگی او بسیار بهبود یافته است. اما تهیه آن روز به روز سخت تر می شود.

«برخی مکمل‌های نسخه‌ای در دسترس هستند، اما بیشتر غذا از قفسه خارج می‌شود، و بسیاری از اقلام را فقط می‌توانم آنلاین پیدا کنم، زیرا ما روستایی زندگی می‌کنیم.

نان های کم کربوهیدرات، مرباهای بدون شکر، ماکارونی کم کربوهیدرات، آرد بادام و مقادیر زیادی روغن، کره، خامه، پنیر. این مواد به طور قابل توجهی گران تر از غذاهای پر کربوهیدرات هستند که برای افزایش یک رژیم غذایی معمولی مانند ماکارونی، برنج، لوبیا یا سیب زمینی استفاده می شوند.

در ژانویه، کیت محاسبه کرد که رژیم غذایی دخترش 50 پوند در هفته برای او هزینه دارد، بیشتر از هزینه ای که او برای خود و فرزند دیگرش خرج می کند. من اخیراً قدرت محاسبه مجدد این را نداشتم، اما می دانم که همه چیز بالا رفته است. یک لیتر روغن زیتون در تسکو 3 پوند بود. اکنون 4.30 پوند است. سپس هزینه های پنهانی برای ارائه چنین رژیم غذایی تخصصی وجود دارد.»

از آنجایی که او مجبور است دو بار در روز دو وعده غذایی متفاوت بپزد، هزینه برق او بالاست. ما فضای ذخیره سازی برای خرید عمده یا پخت دسته ای نداریم. من یک یخچال فریزر دوم را در اتاق نشیمن فشار داده ام اما این برای من هزینه اضافی دارد. هزینه برق ما اغلب بیش از 6 پوند در روز است، بدون اینکه گرمایش روشن باشد. قبض برق اکنون دو برابر شده است.

ما همچنین قرارهای بیمارستانی داریم که باید با ماشین به آنجا برویم، یک سفر رفت و برگشت 35 مایلی. ما در دو هفته گذشته سه مورد داشتیم. من دیگر نمی توانم دختر دیگرم را برای ملاقات با دوستانم رانندگی کنم.

من تمام تلاشم را برای ارائه این رژیم انجام خواهم داد، اما می ترسم که دیگر نتوانم آن را بپردازم.

“من وعده های غذایی را حذف می کنم تا والدینم بتوانند وعده های غذایی مناسب داشته باشند”

مایکل*، 35 ساله، اهل ولز جنوبی، از کار افتاده و دارای اعتبار جهانی و کمک هزینه شغلی و حمایتی است، و برای تامین هزینه غذا و افزایش قبض های خانوار تلاش می کند.

او با پدر و مادر سالخورده اش که مشکلات سلامتی زیادی دارند در یک آپارتمان زندگی می کند.

او گفت: «ما یک دستگاه اکسیژن داریم که کار با آن گران است. ما مقداری بازپرداخت برای آن دریافت می‌کنیم، اما یک بالابر پله‌ای نیز داریم و با وجود اینکه والدینم بسیار آسیب‌پذیر هستند، به خصوص مادرم که به بیماری انسدادی مزمن ریه و بیماری‌های خودایمنی مبتلا است و برای جلوگیری از عفونت نیاز به گرمایش دارد، هیچ کمکی برای گاز دریافت نمی‌کنیم. .

ما واقعاً در حال مبارزه هستیم، حتی با وجود اینکه هر سه نفر پولمان را جمع می کنیم. قیمت ها از پشت بام می گذرد.

ما هیچ پس‌اندازی نداریم و، بدون اطلاع والدینم، من وعده‌های غذایی را از دست می‌دهم تا بتوانند بخش‌های مناسب غذا را بخورند و خرید برای صرفه‌جویی در پول کمی بیشتر طول می‌کشد تا بتوانیم قبوض انرژی را بپردازیم.

«بیشتر صحبت ها در مورد پول و افزایش قیمت است. تقریباً همه چیز را کاهش می دهیم، استفاده از دوش را محدود می کنیم و یک بار در هفته لباس ها را می شوییم.

اما اگر قیمت‌ها دوباره در ماه اکتبر افزایش پیدا کنند، ما از مرز ما فراتر خواهیم رفت.

* نام تغییر کرده است.