“ما نمی خواهیم پول به صاحبخانه های خصوصی برود”: مکان های موسیقی در بریتانیا به مالکیت جامعه تبدیل می شوند | موسیقی

جی24 ساعت قبل از بازی برای یکی از بزرگترین تماشاگران روی زمین، پل مک کارتنی را می‌توان یافت که هی جود را به اتاقی با 850 طرفدار فریاد در فروم، سامرست می‌برد. نمایش گرم‌آپ گلاستونبری او در Cheese and Grain، یک مکان غیرانتفاعی و متعلق به اعضا برگزار شد.

استیو ماکارتور، کارگردان سالن می‌گوید: «او اجرای فوق‌العاده شگفت‌انگیزی ارائه کرد. یکی از ملاحظات او برای انتخاب ما این بود که او این واقعیت را دوست داشت که ما یک سازمان غیرانتفاعی تحت کنترل جامعه بودیم و متعهد به آموزش افراد محلی برای پر کردن مشاغل بودیم.

این مکان بیش از 20 سال است که از این ساختار برخوردار بوده است، اما اخیراً مکان‌هایی که به دنبال اتخاذ مدل‌های کسب‌وکار اجتماعی هستند، افزایش یافته است – چه شرکت‌های اجتماعی دارای وضعیت خیریه مانند Cheese and Grain یا Tees Music Alliance در استاکتون-آن-تی، مدل شرکت منافع جامعه (CIC) از حیاط آینده بیرکنهد، یا یک مدل جامعه سودمند جامعه (CBS) که توسط مکان‌هایی مانند بورس در بریستول و کندو در چشایر اتخاذ شده است. در حالی که این مدل‌ها از نظر ساختار کمی متفاوت هستند، همه آنها به طور گسترده با قرار دادن قدرت و کنترل در دستان جامعه محلی پشتیبانی می‌شوند.

مارک دیوید، مدیر اجرایی مؤسسه خیریه Music Venue Trust می‌گوید: «چیزی رادیکال در حال وقوع است. زمانی که ما در سال 2014 شروع به کار کردیم، 3 درصد از مکان های کشور دارای ساختار غیرانتفاعی بودند و اکنون به 26 درصد رسیده است. ترکیبی از سناریوهای غم و اندوه برای مکان‌هایی در اطراف شکایات مربوط به سر و صدا، افزایش اجاره‌بها، اخراج و بازسازی – طرح‌هایی برای تبدیل کلوپ شبانه لندن با ظرفیت 6000 نفر، یکی از نمادین‌ترین مکان‌های بریتانیا، به دفاتر به تازگی مورد تایید قرار گرفته است. در موقعیت های مخاطره آمیز بیش از یک سوم مکان‌های مردمی در 20 سال گذشته بسته شده‌اند، تقریباً همگی مستاجر هستند (در حالی که متوسط ​​​​اپراتور تنها 18 ماه از اجاره‌نشینی خود باقی مانده است) و حتی اگر صندوق بازیابی فرهنگ به برخی در طول همه‌گیری کمک کرد، در 67٪ در مواردی پول به صاحبخانه می رسید.

MVT Music Venue Properties را به عنوان یک CBS راه‌اندازی کرده است و در حال حاضر سهام‌های اجتماعی را ارائه می‌کند – اعضای عمومی می‌توانند سرمایه‌گذاری کنند تا مالکان جزئی شوند – برای کمک به جمع‌آوری ۲.۵ میلیون پوند برای خرید مالکیت‌های آزاد برای ۹ سالن موسیقی مردمی بریتانیا. بهترین فرد برای داشتن یک سالن به منظور اطمینان از تبدیل شدن آن به یک فضای موسیقی دائمی چه کسی است؟ از داوید می پرسد. «خود جامعه. ما نمی‌خواهیم پول نصیب صاحبخانه‌های خصوصی شود، ما آن را در اقتصاد فرهنگی می‌خواهیم، ​​زیرا از این طریق هنرمندان بزرگ بیشتری تولید می‌کنیم و به افراد بیشتری فرصت می‌دهیم تا در موسیقی مشارکت کنند.»

دیوید می‌گوید فرت، یک مکان مدرسه قدیمی در پرستون که اد شیران و آیدلز در راه شهرت از آن بازدید کردند، فروخته می‌شود و به گفته دیوید، یک “ضربه چکشی” خواهد بود. شورای پرستون آن را به عنوان یک دارایی از ارزش اجتماعی در نظر گرفته است، و یک فرصت شش ماهه برای جامعه ایجاد می کند تا آن را بخرد، که اگر کمپینش موفقیت آمیز باشد، Music Venue Properties انجام خواهد داد.

وندی هارت، یکی از کارگردانان، می گوید که Nudge Community Builders، یک CBS در پلیموث، ساختمان هزاره، یک سینما و کلوپ شبانه قدیمی را خریداری کرده و آن را به یک مکان موسیقی تبدیل می کند، “وسیله ای درخشان برای قفل کردن یک دارایی برای جامعه”. . سپس جوامع محلی می توانند تصور کنند که در آنجا شغل پیدا می کنند، آنها می توانند تصور کنند که بچه های خود در آنجا اجرا می کنند. مردم این قدرت را دارند که واقعاً متفاوت رویاپردازی کنند. ما می‌خواهیم هیجان مردم را مهار کنیم، زیرا این سفر ما نیست، سفر همه است – همه می‌توانند بخشی از آن را داشته باشند.»

اپراتورهای محل برگزاری، انگیزه کمی برای سرمایه‌گذاری در یک ساختمان اجاره‌ای احساس می‌کنند، در حالی که تنها کاری که انجام می‌دهد این است که ارزش آن را افزایش دهد و آن را به چشم‌انداز فروش جذاب‌تری برای صاحبخانه تبدیل کند. با این حال، مدل‌های کسب‌وکار جامعه، مکان‌هایی را برای کمک‌های مالی و کمک‌های مالی باز می‌کنند که به عنوان یک شرکت محدود به آن‌ها دسترسی ندارند، و چون باید از دارایی‌های خود به نفع جامعه استفاده کنند، در واقع می‌توانند بهبود زیرساخت‌ها را تسریع کنند.

متیو اوتریج از بورس بریستول که مدل CBS را در سال 2018 اتخاذ کرد و بیش از 400 سرمایه‌گذار اجتماعی دارد، می‌گوید: «این اتفاقات را برای ما متحول کرد. ما می‌توانیم به چیزها بر حسب دهه‌ها نگاه کنیم، در حالی که بیشتر سالن‌ها فقط می‌توانند از نظر سال‌ها به مسائل نگاه کنند.» پول جمع‌آوری‌شده از سهم‌های اجتماعی و کمک‌های بلاعوض به محل برگزاری این امکان را می‌دهد تا در مرحله دوم، تهویه هوای جدید و ساخت توالت‌های قابل دسترس قرار گیرد.

هنگامی که Sister Midnight مجبور شد مکان دپتفورد را ترک کند، یک CBS تأسیس کرد و نزدیک به 300000 پوند از سهام جامعه جمع آوری کرد تا Ravensbourne Arms در Lewisham را در اختیار بگیرد تا یک مکان و میخانه «در دسترس، مقرون به صرفه و فراگیر» ایجاد کند. این خرید با شکست مواجه شد، اما در حال حاضر به نهایی شدن مذاکرات برای تصاحب یک مکان نزدیک دیگر، با حمایت متفق القول از سوی کسانی که در خرید اسلحه Ravensbourne سرمایه گذاری کردند، نزدیک است.

بنابراین چه چیزی باعث این تغییر می شود؟ لنی واتسون، مدیر مؤسس Sister Midnight، می گوید: «مردم در مورد مدل ها نمی دانند، به آنها آموزش داده نمی شود. “این یک جنبش رو به رشد است زیرا افراد بیشتری در مورد این روش های دموکراتیک کار می یابند.” واتسون احساس می‌کند در زمان بحران هزینه‌های زندگی، به آن‌ها نیز به شدت مورد نیاز هستند. “ساخت ثروت در جوامع حیاتی است: چنین نیاز آشکاری برای توزیع مجدد ثروت و قدرت وجود دارد و این یک مدل تجاری است که دقیقاً این کار را انجام می دهد.” ماکارتور می افزاید: «اگر دارایی دارید، از آن استفاده کنید. اگر چیزی دارید که برای جامعه محلی مفید است، اجازه دهید جامعه محلی از آن استفاده کند.»

هفته مکان مستقل همچنین با راه اندازی یک ابتکار جدید به نام Independent Venue Community که صدها سالن کوچک در سراسر بریتانیا را تشویق می کند تا درهای خود را در طول روز برای میزبانی برنامه های اجتماعی باز کنند، از پتانسیل مکان های موسیقی به عنوان مراکز اجتماعی پر رونق بهره می برد.

آموزش، آموزش، کارآموزی و دسترسی به صنعتی که ممکن است برای مردم دور از دسترس باشد، اغلب اولویت‌های کلیدی این مکان‌های اجتماعی هستند، با مکان‌هایی مانند Future Yard و Cheese and Grain به جوانان در همه چیز از مهندسی صدا گرفته تا بازاریابی آموزش می‌دهند. ماکارتور می گوید: «ما در تلاش هستیم برای مردم محلی شغل ایجاد کنیم. “هدف ما این است که زندگی را بهتر کنیم و شانس زندگی را برای تعداد زیادی از مردم فروم که می توانیم بهبود بخشیم.”

امید این است که این یک حلقه حمایتی متقابل ایجاد کند. اوتریج می گوید: «در مالکیت افتخار وجود دارد. ذینفعان ما احساس می‌کنند که در موفقیت محل برگزاری نقش دارند، بنابراین با آمدن به کنسرت‌های بیشتر یا گفتن به دوستان در مورد کنسرت‌ها درگیر می‌شوند. ما از مهارت ها و تخصص آنها نیز استفاده می کنیم، از مشاوره حسابداری گرفته تا لوازم ساختمانی ارزان. همه این‌ها باعث می‌شود که اداره مکان بسیار کارآمدتر باشد.»

اما برای دیوید، نقطه پایان موفقیت آمیز همه اینها زمانی است که شغل او دیگر وجود ندارد. او می گوید: «همه موسسات خیریه خوب باید برای انقراض خود برنامه ریزی کنند. بنابراین، اجازه دهید در واقع مشکل را حل کنیم، نه اینکه به چسباندن گچ روی آن ادامه دهیم. این یک مدل فوق العاده قوی است که واقعاً می تواند تفاوت بزرگی ایجاد کند.”