ایگور سچین: مظهر قدرت در روسیه پوتین | صنعت انرژی

منگور سچین بهتر از همه می‌داند که مسیر عشق واقعی هرگز هموار نبوده است. Amore Vero، یک قایق تفریحی مرتبط با رئیس شرکت نفت دولتی Rosneft، زمانی نام St Princess Olga را داشت که ظاهراً به افتخار اولگا روژکووا، همسر دومش.

پس از جدایی این زوج، در حدود سال 2017، طبق رسانه های مستقل روسیه، نام قایق تغییر کرد.

سچین، متحد نزدیک ولادیمیر پوتین که به عنوان دومین شخص مهم روسیه توصیف شده است، هرگز علناً ادعای مالکیت آمور ورو نکرد. با این حال، خبرنگار نوایا گازتا مستقر در مسکو مجموعه ای از تصاویر را در اینستاگرام Rozhkova دنبال کرد که با کشتی 86 متری و حرکت آن در پر زرق و برق ترین بنادر جهان مطابقت داشت. این قایق حداکثر 14 مهمان را در هشت اتاق کابینت، به علاوه یک عرشه مالک خصوصی و یک استخر شنا که به سکوی هلی‌کوپتر تبدیل می‌شود، در خود جای می‌دهد.

سچین روز دوشنبه توسط اتحادیه اروپا تحریم شد، اما در لیست سیاه بریتانیا قرار نگرفت. اکنون دولت فرانسه تأیید کرده است که فکر می کند او سهامدار اصلی شرکت فراساحلی است که مالک Amore Vero بود. این هفته توسط گمرک در یورش شبانه به یک اسکله در نزدیکی مارسی کشف و ضبط شد.

آمور ورو 120 میلیون دلاری (90 میلیون دلار) و سایرین شبیه آن به نمادی از سرکوب نخبگان فوق ثروتمند اطراف پوتین تبدیل شده اند، پس از حمله به اوکراین که موجی از تحریم ها را برانگیخت، زیرا ایالات متحده، اتحادیه اروپا و بریتانیا تلاش می کنند اقتصاد روسیه را منزوی کنند.

سچین به عنوان مدیر اجرایی روسنفت، جایگاه مرکزی را در آن اقتصاد به دست دارد. نفتی که به جهان عرضه می کند یکی از ابزارهای ژئوپلیتیکی کلیدی پوتین است و مالیات بر این شرکت تنها در سال 2020 برای دولت روسیه 1.8 تریلیون روبل به ارمغان آورده است. این پول نقد برای تأمین حدود 40 درصد از بودجه نظامی سالانه کافی بود.

شاید بیش از هر کس دیگری، سچین نماینده اختلاط قدرت سیاسی و مالی باشد که مشخصه روسیه از زمان فروپاشی آشفته اتحاد جماهیر شوروی بوده است. او تحت رژیمی که دارایی‌های خصوصی هنگفت از دارایی‌های دولتی ساخته شده است، پیشرفت کرده است.

در اعلامیه تحریم‌های اتحادیه اروپا آمده است: «او یکی از مورد اعتمادترین و نزدیک‌ترین مشاوران ولادیمیر پوتین و همچنین دوست شخصی او است». او هر روز با رئیس جمهور روسیه در تماس بوده است.

سخنگوی روسنفت گفت: ما نمی توانیم در مورد بیانیه وزارت اقتصاد و دارایی فرانسه اظهار نظر کنیم زیرا دلیلی برای اظهار نظر وجود ندارد. آقای سچین از حضور هیچ شرکتی که مالک این شیء است اطلاعی ندارد.

قبل از تهاجم، یک سخنگوی گفت که این شرکت “یک سازمان تجاری” است که “برنامه کاری سیاسی” ندارد. یک شرکت مدیریت قایق های تفریحی مرتبط با Amore Vero روز پنجشنبه مالکیت Sechin را رد کرد. سخنگوی Imperial Yachts که کشتی را مدیریت می کند، به CNN گفت: «من کاملاً می توانم بگویم که ایگور سچین مالک آن نیست.

سچین، 61 ساله، نسبتاً کمی درباره زندگی اولیه خود فاش کرده است، اما او زبان فرانسه و پرتغالی را در دانشگاه لنینگراد در سنت پترزبورگ کنونی آموخت. به گزارش رسانه های روسی، او سپس به عنوان مترجم در ارتش در آنگولا و موزامبیک خدمت کرد. با این حال، او به طور گسترده به عنوان یکی از اعضای کلیدی “سیلوویکی” روسیه، اعضای سابق سرویس های امنیتی روسیه که تصور می شود قدرت قابل توجهی در این کشور دارند، دیده می شود.

او سوار بر کت پوتین به رده های بالای روسیه رفته است. در دهه 1990، زمانی که پوتین شهردار سن پترزبورگ بود، در دفتر پوتین کار کرد و در سال 1999 معاون رئیس دولت پوتین شد.

سچین اولین بار در سال 2004 به عضویت هیئت مدیره روس نفت منصوب شد، اندکی قبل از جذب دارایی هایی که قبلاً توسط مالک میلیاردر میخائیل خودورکوفسکی کنترل می شد – اکنون پس از گذراندن 10 سال زندان پس از انحلال شرکت او، یوکوس، تبعید شده است.

در حالی که سچین از سال 2008 به مدت چهار سال به عنوان معاون نخست وزیر خدمت کرد، احتمالاً انتصاب او به عنوان رئیس روسنفت در سال 2012 بود که موقعیت کلیدی او را در رژیم پوتین نشان داد. تحت نظر او، این شرکت با انی ایتالیا، استات اویل نروژ (اکنون Equinor)، CNPC چین و اکسون موبیل آمریکا – سپس به رهبری رکس تیلرسون، که بعداً توسط دونالد ترامپ به عنوان وزیر امور خارجه ایالات متحده استخدام شد، معامله کرد.

اتحادیه اروپا مدعی شد که پوتین به سچین “پاداش” داده است تا حتی از دستمزدش به روس نفت نیز پیشی بگیرد، که در سال 2015 بالغ بر 11.8 میلیون دلار گزارش شده است.

روس نفت لطف را برمی گرداند. اتحادیه اروپا گفت که شرکت نفت تاکستان های یک مجموعه کاخ را که شخصاً توسط پوتین در نزدیکی شهر تفریحی گلندژیک در دریای سیاه مورد استفاده قرار می گیرد، تامین مالی کرده است.