آبان نیوز انتشار آخرین خبرهای سیاسی اقتصادی اجتماعی ورزشی فناوری در آبان نیوز
به گزارش دپارتمان اخبار ورزشی پایگاه خبری آبان نیوز ،
مآنچستر یونایتد: دهه گمشده اگر آمازون پرایم یک سریال ورزشی پرفروش دیگر می‌خواهد، تولید آن را شروع کنید تا مستند کنید که فصل آینده 10 سال به دنبال این عنوان در بیابان است.
برای عمق بیشتر، چشم‌انداز و جذابیت، یک رشته روایی در مورد اینکه چگونه دربی نهایی لیگ با منچسترسیتی (یکشنبه، ساعت 16:30) قبل از ورود به آن کمپین تاریخی، یونایتد را در تغییر نقش با رقبای خود نشان داد: رکورد 20 بار قهرمان شده است. این باشگاه در حال سقوط آزاد است در حالی که سیتی برنده جوایز سریالی است.
یونایتد آخرین قهرمانی را در می 2013 به دست آورد. دوران رالف رنگنیک به عنوان سرمربی موقت به عنوان 21 به پایان نمی رسد – یونایتد با 11 بازی باقی مانده 19 امتیاز کمتر از سیتی است – بنابراین خشکسالی به فصل دهم به سختی قابل درک خواهد بود.
از زمان پیروزی سرالکس فرگوسن، موقعیت های پایانی یونایتد هفتم، چهارم، پنجم، ششم، دوم، ششم، سوم و دوم است. همچنین لعنت آور این است که چگونه هیچ یک از تیم هایی که توسط دیوید مویس، لوئیس فن خال، خوزه مورینیو و اوله گونار سولسشر گرد هم آمده بودند، مدعی واقعی نبودند. از دو نایب قهرمانی، تیم مورینیو در فصل 18-2017 با 19 امتیاز از سیتی عقب بود و تیم فصل گذشته تحت هدایت سولشیر 12 امتیاز کمتر از تیم قهرمان سوم پپ گواردیولا داشت.
دوران پس از فرگوسن کاتالوگی از سوء مدیریت متأسفانه بوده است، مقصر اصلی آن اد وودوارد، معاون اجرایی سابق، و جوئل گلیزر یکی از مالکان آن هستند که چهار بار در استخدام شماره 1 مناسب و نظارت بر سیاست ناکارآمد نقل و انتقالات شکست خورده اند. هنوز باید اصلاح شود
اگر یونایتد پس از 26 سال و نیم سلطنت او مجبور بود فرگوسن محور باشد، مویس چشم اندازی برای بازسازی امپراتوری نداشت. هنگامی که وودوارد و گلیزر در آوریل 2014 او را اخراج کردند، 34 بازی لیگ در یک قرارداد شش ساله، لغزشی آغاز شده بود که هشت سال بعد ادامه دارد.
بدون هیچ بازرسی و تعادل، به فان خال، جانشین مویس، اجازه داده شد که یک استراتژی نقل و انتقالات را بیشتر شبیه به یک بازی اشتباه باشد تا یک رویکرد منسجم. برای مثال، بررسی دقیق آنخل دی ماریا کجا بود که ممکن بود رزروهای بازیکن را قبل از هدر رفتن رکورد آن زمان بریتانیا 59.3 میلیون پوند روشن کند؟ پس از امضای قرارداد، او نامه ای سرگشاده به هواداران رئال مادرید نوشت و در آن توضیح داد که چگونه هرگز نمی خواست ترک کند. دی ماریا مانند مورگان اشنایدرلین، باستین شواین اشتایگر، مارکوس روخو و سایر بازیکنان فان خال موفق نشد.
اما هلندی مدعی قهرمانی جام حذفی 2016 شد – اولین جام از زمان ترک فرگوسن. پاداش او؟ روز بعد توسط وودوارد/گلیزر اخراج می شود. آنها ممکن است استدلال کنند که ششم شدن به این معنی است که فن خال باید تبر می‌خورد. دیگران ممکن است تصور کنند که این تصمیم وسواس به نتیجه نهایی را نشان می دهد: عدم وجود فوتبال لیگ قهرمانان در فصل بعد به معنای کاهش قابل توجه درآمد بود.
بعدی مورینیو بود که آخرین پست او با اخراج توسط چلسی به پایان رسیده بود. وودوارد/گلیزر سرانجام پس از اکراهی که اردوگاه پرتغالی ها از آن مطلع بودند، با او قرارداد امضا کرد. بهترین شروع نیست او اوج گذشته مورینیو را به اثبات رساند، تقاضای او برای “احترام، احترام، احترام” در یک کنفرانس مطبوعاتی نشان داد که چگونه قدرت او کاهش یافته است و ناامیدی او از رد خرید هری مگوایر در تابستان 2018.
اگر این نشان می داد که باشگاه از شبه جواز امضای فان خال درس گرفته است، به نظر می رسد اعمال عجیبی از سخت گیری های جدید بالای مورینیو باشد: اگر شما یک قهرمان سه بار لیگ برتر را به کار می گیرید که اصرار دارد از او حمایت شود. آیا از او حمایت نمی کنید؟
مورینیو همچنان مدعی قهرمانی در جام اتحادیه و لیگ اروپا در فصل 17-2016 (جدیدترین افتخارات باشگاه) بود. اما در کریسمس 2018 وودوارد/گلیزر سومین سرمربی خود را اخراج کرد و کمتر از سه سال بعد، زمانی که سولسشیر در فصل گذشته به مقام دوم دست یافت و تیم در ابتدای این رقابت ها به مقام دوم دست یافت، چهارمین مربی خود را اخراج کرد.
قبل از آن، به نظر می رسید که سرمربی نروژی یکی از مدیران پس از فرگوسن باشد که سیاست نقل و انتقالات پیوسته را اجرا می کرد. شاید آرون وان بیساکا، دانیل جیمز و برونو فرناندز کیفیت متفاوتی داشته باشند، اما آنها به عنوان یک فوتبالیست سریع و تکنیکی دیده می شدند.
در آن زمان وودوارد و گلیزر بر چیزی که به عنوان یک راه‌اندازی مجدد فرهنگی نامیده می‌شد، نظارت داشتند که در آن ایده (نه واقعاً خیلی) جدید این بود که بازیکنانی را به دست بیاورند که با بازیکنانی که قبلاً در تیم حضور داشتند و طرفین به «سبک متحد» فوتبال پایبند باشند. که سریع و آینده نگر بود.
اما در آخرین فصل نزدیک، سولشیر در بازار اشتباه کرد. کریستیانو رونالدو که بازی یک‌طرفه‌اش او را تبدیل به یک بازیکن ضد ریبوت کرد و جیدون سانچو که باید مبلغ 73 میلیون پوندی او برای دکلان رایس یا هر هافبک برتر کلاس دیگری به وستهم پیشنهاد می‌شد، وارد شدند. منطقه به عنوان یک نقطه ضعف آشکار باقی مانده است.
خریدهای اشتباه به ویژه گران بوده است. در 2013-2014 هزینه مویس 69.42 میلیون پوند بود. در فصل 15-2014، مبلغ ون خال به 175.82 میلیون پوند رسید و در فصل بعد این رقم به 140.4 میلیون پوند رسید. اولین دوره مورینیو 166.5 میلیون پوند و دوره بعدی 178.56 میلیون پوند هزینه داشت. در 2019-2020 صورتحساب سولسشر بالغ بر 211.32 میلیون پوند بود و صورتحساب 2020-21 75.42 میلیون پوند (ناشی از بیماری همه گیر) بود تا اینکه تابستان گذشته به 126 میلیون پوند رسید (هیچ چیزی در ژانویه خرج نشد).
این مبلغ 1.1 میلیارد پوند برای بازدهی صفر قهرمانی، سه جام حذفی و یک مرحله یک چهارم نهایی لیگ قهرمانان اروپا (در زمان مویس در سال 2014) می شود. رسیدگی به امور خروجی نیز اشتباه به نظر می رسد زیرا باشگاه به طور بالقوه برای یک فصل بسته گران قیمت پیش می رود.
پل پوگبا تقریباً به طور رایگان جدا خواهد شد – یک ضرر 93 میلیون پوندی. آنتونی مارسیال، که خرید او بسته به پاداش ها تا 57.6 میلیون پوند بود، نیز می خواهد جدا شود. با توجه به اینکه قرارداد او در سال 2024 تمام می‌شود، هر فروش آن حدود 20 میلیون پوند خواهد بود. خوان ماتا، خرید 37.1 میلیون پوندی تحت نظر مویس، ارزش بازار صفر دارد – او 33 سال دارد و بازگشت 30 بازی در لیگ در چهار فصل گذشته نشان می دهد که یونایتد عاقلانه نبوده است که او را با دستمزد مجموع حداقل 33 میلیون پوند حفظ کند. در سال 2019، فیل جونز با وجود سابقه مصدومیت شطرنجی، قراردادی چهار ساله جدید به مبلغ 5.2 میلیون پوند در سال دریافت کرد – او از آن زمان تاکنون 9 بار لیگ را شروع کرده است. 20.8 میلیون پوند دیگر که ممکن است با احتیاط بیشتری سرمایه گذاری شود.
خرید 35 میلیون پوندی دانی ون دی بیک در سپتامبر 2020 با شکست مواجه شد و اگر این هافبک که اکنون در اورتون قرضی است در تابستان جدا شود، یونایتد باید حداقل 10 میلیون پوند ضرر را بپذیرد. جسی لینگارد، که در فصل پایانی قراردادش تمام خواهد شد، تابستان گذشته متقاعد شده بود که بماند، اما اگر در آن زمان فروخته می شد، 15 میلیون پوند به خزانه اضافه می کرد. این شش بازیکن حداقل 200 میلیون پوند از دست داده اند و وقتی غرامت 43 میلیون پوندی پرداخت شده برای اخراج مویس، فن خال، مورینیو و سولشیر در نظر گرفته شود، یونایتد علیرغم شهرت گلیزرها به عنوان افراد تجاری زیرک، به عنوان ولخرج مالی شناخته می شود.
در این داستان دو باشگاه کراس‌تاون، سیتی به ماشینی با ابزار نرم تبدیل شده است که از عنوانی به عنوان دیگر، امضای نامناسب به قراردادی دیگر خرخر میکند.
در حالی که یونایتد به دهه از دست رفته خود فکر می کند، جوئل گلیزر و ریچارد آرنولد، جانشین وودوارد، باید مطمئن شوند که چرخش های اشتباه در سطح اجرایی از آنها درس گرفته شده است. و بپرسید که آیا مائوریسیو پوچتینو یا اریک تن هاگ، افراد مورد علاقه برای سرمربیگری بعدی یونایتد، دارای ایکس فاکتور فرگوسن یا گواردیولا هستند.
اگر پاسخ منفی باشد، دهه از دست رفته ممکن است به سمت یک ثانیه حرکت کند.
این خبر از خبرگزاری های بین المللی معتبر گردآوری شده است و سایت اخبار امروز آبان نیوز صرفا نمایش دهنده است. آبان نیوز در راستای موازین و قوانین جمهوری اسلامی ایران فعالیت میکند لذا چنانچه این خبر را شایسته ویرایش و یا حذف میدانید، در صفحه تماس با ما گزارش کنید.
