واکنش شدید علیه قانون اجباری واکسن کووید-19 اتریش

کمتر از دو ساعت طول کشید تا بفهمم که چرا احساسات در چند هفته گذشته در وین نسبتاً آرامی بالا بوده است.

اتریش تنها کشور اتحادیه اروپا است که واکسن را برای همه بزرگسالان بالای 18 سال اجباری کرده است. جریمه افراد واکسینه نشده می تواند تا 3600 یورو در سال باشد.

تصمیم گرفته بودم به کشور بیایم تا گزارشی در مورد اینکه چگونه این الزام قانونی پایین آمده است. برای اینکه بفهمیم آیا این امر به مبارزه با همه‌گیری کمک کرده است یا به سادگی جامعه اتریش را دوقطبی‌تر کرده است.

به مدت دو روز با سیاستمداران و مردم موافق و مخالف قانون جدید واکسن ملاقات کردم. من همچنین با کارشناسان مراکز واکسیناسیون و افسران پلیسی که برای اجرای آن لازم بودند ملاقات کردم.

“اکنون فرقه کووید را متوقف کنید”

عصر جمعه سردی در پایتخت اتریش بود. آمده بودم تا از تظاهرات ضد وکسی که در حمایت از به اصطلاح «کاروان های آزادی» اعتراض می کردند، فیلمبرداری کنم. سازمان دهندگان تظاهرات در تلاش برای تقلید از همتایان کانادایی خود، سعی کردند کامیون ها، ون ها و خودروهای خود را به مرکز وین بیاورند – چیزی که مقامات بلافاصله متوقف کردند.

در پاسخ، ضد واکسن ها در خیابان ها قدم زدند و بخشی از مرکز تاریخی وین را احاطه کردند. تماشاگران از روی پیاده رو آنها را تشویق کردند، در حالی که حضور شدید پلیس همه چیز را به شدت کنترل می کرد.

البته این یک محیط عالی برای فیلمبرداری بود. رنگ، اکشن و صدا زیاد بود. معترضان پرچم های اتریش (و کانادا) را در دست داشتند. آژیر، بوق، جغجغه و طبل وجود داشت. برخی از تظاهرکنندگان همچنین بنرهایی با شعارهای رنگارنگ در دست داشتند: «پاندمی جعلی» روی یکی نوشته شده بود. دیگری بخوانید: «اکنون فرقه کووید را متوقف کنید».

جملاتی که مردم به من می‌دادند نیز شگفت‌انگیز بود: «ما مثل خوک‌ها در اصطبل واکسینه می‌شویم». یکی دیگر گفت: “ما برای فرزندانمان، صلح، آزادی و دموکراسی اینجا هستیم. باستا.”

حالا برو!

تقریباً دو ساعت را در اعتراض سپری کرده بودم که تصمیم گرفتم از قطعه به دوربین خودم فیلم بگیرم. آیفونم را در حالت سلفی قرار دادم و شروع کردم به صحبت کردن و راه رفتن در میان جمعیت. به خاطر تعداد نفرات و سر و صدا مجبور شدم چند بار تکرارش کنم.

و سپس، پس از اتمام گرفتن، یک نفر از سمت چپ من شروع به هل دادن و فریاد زدن به من کرد:

حالا برو!

“دارم از خودم فیلم میگیرم!” پاسخ دادم در حالی که زیر فشار بک تعادل را از دست داده بودم.

“زنان احساس آزار می کنند!

آن مرد سه بار مرا هل داد تا اینکه توسط چند معترض دیگر و همچنین توسط فیکساتورم، کلاوس، از هم جدا شدیم. سعی کردم به آن مرد توضیح دهم که با حضور در یک فضای عمومی، حق فیلمبرداری را دارم. او مدام به آلمانی فریاد می زد. او فکر می‌کرد که با تکرار استندآپ‌های سلفی‌ام، زنی و فرزندانش را که در میان جمعیت روبروی من ایستاده بودند، آزار می‌دهم – افرادی که حتی متوجه آنها نشده بودم.

او در نهایت آرام شد و به کار خود رفت: اعتراض به قانون جدید واکسن.

به فیلمبرداری ادامه دادم تقریباً 15 دقیقه بعد، مرد با چند نفر از دوستانش که در ترجمه کمک کردند، برگشت.

گفت: متاسفم. یک سوء تفاهم وجود داشت.»

او به من گفت که متوجه نشده بود من یک روزنامه نگار هستم.

او تکرار کرد: متاسفم.

در حالی که آنها به سمت تجمع حرکت می کردند، به او گفتم: “من اینجا هستم تا به نگرانی های شما گوش دهم.”

او هم مثل همه مردم آنجا به شیوه ای غیر خشونت آمیز، نسبتاً شاد و بازیگوش اعتراض می کرد. اما به نوعی او با تماشای من در حال تکرار استندآپ های سلفی ام عصبانی شده بود.

داشتم کیت خود را بسته بندی می کردم که کلاوس، تعمیرکار من، به من گفت که نمونه های اخیر تنش در تظاهرات ضد وکس را شنیده است.

مانند همه جای اروپا، مردم اینجا هم از خستگی همه گیر رنج می برند.

کلاوس گفت: “یا طرفدار یا مخالف الزامات واکسیناسیون هستید. این زمان ها اینجا در اتریش احساسات خیلی زیاد است.”