کامرون اسمیت رستگاری و تحسین را برای برنده شدن اولین رشته خود می یابد | باز

تیآلنت هزینه ای می طلبد، و گلف بازان بزرگ می دانند که دیر یا زود باید برای هدایای خود با افت عملکردی که آنها را به سمت زمین بازی، جایی که فانی های کوچکتر در آن زحمت می کشند، بپردازند. کامرون اسمیت روز شنبه خود را در آن جتسمانی یافت، اما مصمم بود یکشنبه در آنجا رنج نبرد. و پس از آن به تصویب رسید. رستگاری و تحسین در نهایت.

چه برد باشکوهی بود که از رانش‌های محکم و طولانی در هوای عمدتاً ساکن، انتخاب زیرکانه نقاط فرود با اتوهای لیزر مانند و برخی از قرار دادن کاملاً تماشایی، شمشیر و سپر او، برای رسیدن به یک هشتم زیر 64 ساخته شد. با 67، 64 و 73 برای مجموع 268 دور چهار دور. استرالیایی از کنارش رد شد. گالری را حیرت زده ترک کرد، ایرلندی شمالی از دست رفت. مطمئناً پادشاه کفال اکنون می تواند از پس کوتاهی مو و اصلاح بربیاید. شاید او مزاحم نشود. او خیلی مرد خودش است.

از 14 چماق مجاز در یک کیسه، چوب تخت خوش خلق ترین است – اما معمولاً برای اسمیت که از هر فاصله ای به طرز وحشتناکی خونسرد است، این گونه نیست. با این حال، در روز سوم به طرز عجیبی سرد شده بود، زیرا او پس از راندهای 67 و 64 در برابر کورس و بازی خودش مبارزه کرد و به 73 رسید، تنها با دو مرغ، یک بوگی و بوگی. این باعث شد تا او چهار شوت از مک ایلروی و ویکتور هوولند فاصله بگیرد. او زیاد به گذشته نمی پردازد، اما اسمیت مطمئناً خواهان ثبات بیشتری نسبت به مسترهای امسال بود، جایی که او در روز اول هشت مرغ را با دو بوژی دو نفره برای یک 68 رزرو کرد. این گلف عجیب و غریب است، با هر استانداردی. این باعث نشد که گری پلیر او را با لحن‌های معمولی به‌عنوان «یک جهنمی» توصیف کند. در واقع، او بهترین در جهان است، با اجماع آگاهانه.

اسمیت از فاصله 30 فوتی اینچ پرنده را به عرض رساند، اما شرایط به سختی می‌توانست خوش‌خیم‌تر باشد: تقریباً بدون باد و کمی نرم‌تر زیر پا پس از دوش گرفتن. اسمیت در دومی ضربه زد و اولین پرنده خود را از ارتفاع هشت فوتی سوراخ کرد. او مجبور بود در خارج از سه راهی و فیروی تهاجمی بازی کند تا فاصله را کم کند، اما نمی‌توانست به اندازه آگوستا ضربه بزند. کامرون یانگ در 13 سالگی در روز چهارم به او پیوست، زیرا فشار داخل و خارج حباب آنها ایجاد شد. هر دوی آنها پنجمین را پرنده کردند: جوانی که پس از تلاش برای عقاب هیولا، ضربه ای وارد کرد. اسمیت، به طور مشابه، پس از قرار دادن اولین توپ خود در فاصله 88 فوتی. آنها دو شوت از برتری فاصله داشتند – تا اینکه مک ایلروی با اولین پرنده روزش به 17 سالگی زیر رسید.

اسمیت روی این سبزی‌های فوق‌العاده بزرگ، که بسیاری از آنها مشترک بودند، مانند یک پادشاه عقب می‌ماند. در روز ششم، او حداقل چند زمین کریکت را برای پرتاب همتراز یک فوتی پوشش داد. اگر دوست دارید، گرفتن اولین تلاش که بسته شود، به اندازه یک بچه نوپا، یک میکرو درایو، قضاوت و لمس می کند.

اما با نزدیک شدن به پیچ، جو اولیه امید و امکان لحظه ای محو شد، و وقتی او یک پرنده 12 فوتی را در روز نهم که باید در هر دو روز اول انجام می داد از دست داد، احساس سفتی روی شانه هایش افتاد. زیاد طول نکشید. او با سه ضربه پشت سر مک ایلروی، حمله خود را در برابر سنجاق هایی که به طرز شیطانی روی سبزه ها قرار داده شده بود، با موج های بیشتر از یک لحاف نامرتب تسریع کرد.

سپس اسمیت و یانگ حرکت خود را در 10 انجام دادند و با پرنده های سنگی جامد که شارژ بسته شدن را با کیسه های برق زیر آسمان پوشیده تزریق می کردند، کسری را به دو شات کاهش دادند. هنگامی که جادوگر استرالیایی در موقعیت 16 فوتی روی یازدهم نقطه سوم قرار گرفت تا شوت را نزدیک‌تر کند، شادی او کمتر از یک دقیقه طول کشید زیرا مک‌ایلروی با پرنده‌ای روی سوراخ پشت سرش پاسخ داد.

لحظه ای نبود که بتوان به آن نگاه کرد، یک درام گیرا به سمت پایانی ناشناخته می چرخید. با وجود هفت و هشت حفره برای بازیکنان اصلی، حداقل چهار پایان ممکن برای داستان وجود داشت، زمانی که داستین جانسون یک شانس پرنده را در 14 از دست داد.

اسمیت تهدید آشکار بود، بازیکن او هوا و جو را مانند یک چاقوی داغ از لابه لای کاسه بریده بود. او صدای شنیدنی “آرغ!” زمانی که یک تلاش دشوار و طولانی عقاب بر روی یک کوهان در 12 زودتر ترمز کرد. اما پرنده چهارم در چرخش، از 13 فوت به 13، او را در کنار مک ایلروی قرار داد، که شانس پرنده را در 12 از دست داد.

در روز چهاردهم، مردی با نام ساده و مهارت‌های غیرمعمول، بیشتر 614 یارد را در دو ارتفاع قدرتمند بلعید، سپس در پنجمین پرنده متوالی خود – بهترین روز، پس از تلاش خیره‌کننده عقاب به ارتفاع 87 فوت، بدون چشم‌انداز، به زمین افتاد. از سمت دور سبز غول پیکر بر فراز تپه دیگری. نیک فالدو مشاهده کرد: «این لمس شگفت انگیزی بود.

قهرمانی از دست اسمیت بود. با چهار سوراخ باقی مانده، مک ایلروی در دنده دوم گیر کرده بود و منتظر استراحت بود. یانگ که بیشتر تعطیلات آخر هفته را همراهی می کرد، در آینه دید عقب اسمیت بود، اما همچنان خطرناک بود. هوولند در پشت جاده از دوچرخه اش افتاده بود.

در حفره جاده، اسمیت تصمیم گرفت به طور نامطمئنی از پناهگاه کنار سبز عبور کند، و دور یک قطره تیز در شن و ماسه بپیچد – و آن را کاملاً در نمای پرچم همتراز قرار داد. لورا دیویس زمانی که او 10 فوتی را برای همتراز کردن به دست آورد، گفت: “اگر او به پیروزی ادامه دهد، این بهترین دو ضرب در زندگی او خواهد بود.”

و سپس نقطه اوج برای پایان دادن به همه اوج گیری ها: یانگ از ناکجاآباد ظاهر شد تا عقاب هجدهم را به دست آورد و با همنام خود برابری کرد، قبل از اینکه اسمیت با چیزی که اکنون یک پرنده معمولی بود پاسخ دهد تا آن را بپیچد.

مک ایلروی در 18 به عقاب نیاز داشت تا مجبور به پلی آف شود. اما این یکشنبه فقط معجزات بسیار زیادی وجود داشت.