شوک بدن: شش راه تاثیر گرما بر بدن انسان | آب و هوای انگلستان

پوست

آفتاب سوختگی در اثر قرار گرفتن بیش از حد در معرض اشعه ماوراء بنفش (UV) خورشید ایجاد می شود. هر چه بدن بیشتر در معرض آفتاب سوختگی قرار گیرد، احتمال ابتلای فرد به سرطان پوست بیشتر می شود. اشعه ماوراء بنفش بیش از حد می تواند به DNA سلول های پوست آسیب برساند. DNA به سلول‌ها می‌گوید چگونه کار کنند، بنابراین، با بدتر شدن آسیب با هر بار آفتاب‌سوختگی، سلول‌ها می‌توانند خارج از کنترل رشد کنند که منجر به سرطان پوست می‌شود.

مغز

وقتی خیلی گرم هستید، فکر کردن به وضوح ممکن است سخت باشد. مطالعات نشان داده است که گرمای شدید می تواند بر عملکرد ذهنی تأثیر بگذارد. هوای گرم با کاهش عملکرد شناختی، خطاهای قضاوت و خطر بالاتر آسیب های شغلی مرتبط است. در دماهای بسیار بالا، سد خونی مغزی شروع به شکستن می کند. پروتئین ها و یون ها در مغز جمع می شوند و باعث التهاب می شوند.

بسیاری از افراد در روزهای گرم احساس تحریک پذیری می کنند و شواهد نشان می دهد که گرمای شدید بر سلامت روان تأثیر منفی می گذارد. یک مطالعه اخیر در نیویورک نشان داد که در روزهای گرم، به دلیل سوء مصرف مواد، اختلالات خلقی و اضطراب، اسکیزوفرنی و زوال عقل، مراجعات اورژانسی به بیمارستان‌ها بیشتر بود. مطالعه دیگری افزایش دما را با نرخ بالاتر خودکشی مرتبط دانست.

عرق

هیپوتالاموس ترموستات بدن است. تغییرات دما را در داخل و خارج بدن حس می کند و تنظیماتی را برای حفظ آن در یک یا دو درجه 37 درجه سانتیگراد انجام می دهد. هنگامی که مغز احساس می کند بدن در حال گرم شدن است، هیپوتالاموس پیام هایی را به رگ های خونی نزدیک پوست می فرستد و به آنها می گوید که گشاد شوند. این مقدار خون را در سطح پوست افزایش می دهد و اجازه می دهد گرما را از دست بدهد – تا زمانی که هوا خنک تر از بدن باشد.

اگر هوای خارج از بدن گرمتر از داخل باشد، غدد عرق بدن – همه 1.6 تا 5 میلیون آنها – شروع به کار می کنند. عرق در سطح پوست ترشح می شود، جایی که تبخیر آن اثر خنک کنندگی دارد – زیرا انرژی گرمایی را از بدن می گیرد تا مایع را به بخار تبدیل کند.

اما عرق کردن یک سیستم کامل نیست. یک فرد فعال می تواند تا 10 لیتر آب در روز عرق کند و اگر این آب جایگزین نشود، می تواند منجر به کم آبی بدن شود. بدنی که کم آب است دیگر نمی تواند با تعریق خود را خنک کند. همچنین، اگر بدن بیش از حد گرم شود، جریان خون به پوست و تعریق هر دو متوقف می‌شوند: در این حالت دمای بدن افزایش می‌یابد و سلول‌های مغز آسیب‌های جبران‌ناپذیری را متحمل می‌شوند.

ریه ها

هوای گرم می تواند بر کیفیت هوا تأثیر بگذارد و تنفس را سخت تر کند. دمای بالا معمولاً با هوای ساکن همراه است که به آلاینده ها اجازه می دهد راکد شوند. ازن سطح زمین گاز مضری است که وقتی آلاینده های منتشر شده از خودروها، نیروگاه ها و منابع صنعتی به نور خورشید واکنش شیمیایی می دهند، تشکیل می شود.

یکی از اجزای اصلی مه دود، ازن سطح زمین است که می تواند عملکرد ریه ها را کاهش دهد و عامل اصلی در مرگ و میر آسم است. یک مطالعه در سال 2008 نشان داد که به ازای هر درجه سانتیگراد افزایش دما، آلودگی ازن باعث مرگ 22000 نفر دیگر در سراسر جهان می شود.

خستگی

هایپرترمی اصطلاحی است برای رسیدن بدن به دمای غیر طبیعی بالا. این زمانی اتفاق می‌افتد که مکانیسم‌های تنظیم‌کننده گرمای مختلف آن با شکست مواجه شوند.

اگر دمای بدن به حدود 38 درجه سانتیگراد افزایش یابد، مغز به ماهیچه ها می گوید که سرعت خود را کاهش دهند و خستگی ایجاد می شود. به این حالت گرمازدگی می گویند. علائم گرمازدگی نیز شامل سرگیجه، اختلالات بینایی، تشنگی شدید، حالت تهوع، تپش قلب و بی حسی است.

اگر دمای بدن کاهش نیابد، گرمازدگی می تواند به گرمازدگی بدتر شود. گرمازدگی، که در دمای 40 درجه سانتیگراد شروع می شود، باید به عنوان یک اورژانس پزشکی درمان شود. علائم شامل خشکی، گرم شدن پوست و اختلال عملکرد ذهنی است. گرمازدگی در صورت درمان نشدن می تواند باعث تشنج، کما و مرگ شود.

قلب

با گرم شدن بدن، رگ های خونی گشاد می شوند و این باعث کاهش فشار خون می شود و باعث می شود فرد احساس سرگیجه و بیماری کند. در بدترین حالت، زمانی که بدن از جریان خون طبیعی محروم می‌شود، روده ممکن است نشت کند، رگ‌های خونی آسیب ببینند – باعث انعقاد خون شود – و سلول‌ها می‌توانند با تجزیه پروتئین‌هایشان متلاشی شوند. اگر فشار خون بیش از حد کاهش یابد، خطر حمله قلبی افزایش می یابد.

هنگامی که بدن احساس می کند خیلی گرم است، بصل النخاع – بخشی از مغز که فرآیندهای حیاتی از جمله ضربان قلب، تنفس و فشار خون را کنترل می کند – به قلب می گوید که مقدار خون پمپ شده را برای هر ضربان افزایش دهد. اما با کاهش فشار خون، قلب باید سخت‌تر کار کند تا خون را به اطراف بدن فشار دهد، بنابراین ضربان قلب افزایش می‌یابد. در دماهای شدید، مقدار گردش خون به طور چشمگیری افزایش می یابد. قلب خسته می شود و جریان خون به طور ناگهانی کاهش می یابد. کارشناسان می گویند که با افزایش دمای کره زمین، میزان مرگ و میر نیز افزایش می یابد – و این مرگ و میر تا حد زیادی به دلیل استرسی است که گرمای شدید بر سیستم قلبی عروقی وارد می کند.

کاترین لاتام روزنامه نگار علم و محیط زیست است