قدرت اعداد به وینگگارد کمک می کند تا پوگاکار را در تور دو فرانس تعمیرات اساسی کند | تور فرانسه

تیتاریخچه تور دو فرانس با چیزی مشخص شده است که ناظران فرانسوی – در حالی که لب های خود را می لیسند – به آن اشاره می کنند. تحولات، زمانی که سناریوی مسابقه آشکار به شکلی غیرمنتظره و دراماتیک وارونه می شود. یکی از آن ناراحتی‌های بزرگ در این هفته اتفاق افتاد، زمانی که یوناس وینگگارد، مردی مانند یوناس وینگگارد، محبوب شماره 1 مسابقه، تادج پوگاکار، را که تسلط او در 10 روز اول باعث شده بود اکثر تماشاگران به پیش‌بینی عنوان سومی بی‌نظیر برسند، از جای خود خارج شد.

عمدتاً، تور بر اساس فرم بوکی که در اوایل نوشته شده است، پیش می رود. معمولاً مسابقه متعلق به فرد مورد علاقه ای است که در اولین پایان قله کوه یا تایم تریل بهترین عملکرد را دارد. تور 2022 اینگونه به نظر می رسید، اما در روز چهارشنبه، هنگامی که مرحله بر فراز صعود غول پیکر کول دو گرانون در آلپاین به پایان رسید، وینگگارد و تیم جامبو-ویسما ابتدا پوگاکار را بی رحمانه مورد آزار و اذیت قرار دادند و او را با بی رحمی بالینی اعزام کردند.

جای خود را در پانتئون تور از چرخش های بزرگ خواهد گرفت. مارکو پانتانی که جان اولریچ در گالیبر را در یک طوفان سیل آسا در سال 1998 نابود کرد، احتمالاً جدیدترین موقعیت بود، در حالی که سال 1989، زمانی که گرگ لموند رنگ زرد را از لورن فیگنون در یک آزمایش زمانی آخر گرفت، احتمالاً همیشه نمونه نهایی باقی خواهد ماند. بزرگترین بازگشت تور.

فرانسوی‌ها خاطرات محبت آمیزی از برنارد تیون دارند که به طور غیرمنتظره‌ای ادی مرککس را در سال 1975 نابود کرد، در حالی که در سال 1976 لوسین ون ایمپ تنها تور خود را با یک حمله حماسی و غیرمحتمل از طریق پیرنه‌ها برنده شد.

اینکه باید تا اینجا به عقب برگردیم، نشان می‌دهد که دستاورد وینگگارد چقدر نادر است، فرقی نمی‌کند او در مراحل تور یا پوگاکار پیروز شود. آشوب مال خودش.

پیروزی وینگگارد همچنین نمونه‌ای نادر از یک مرحله تور تعیین‌کننده بود که در آن تاکتیک‌های تیمی تا حد کمال کار می‌کردند، مسلماً با کمک امارات تیم امارات پوگاکار که تعداد آنها به دلیل ویروس کووید-19 کاهش یافت. با این حال، قبلاً در چندین مورد در هفته اول مشخص شده بود که تیم ممکن است به وظیفه پیش روی خود عمل نکند.

زمانی که Wout van Aert برای پیروزی در مرحله کاله حمله کرد، امارات متحده عربی نتوانست اعداد را در اطراف پوگاکار قرار دهد. روز بعد در جاده سنگفرش شده به سمت آرنبرگ نیز همین اتفاق افتاد، زمانی که قدرت جوان اسلوونیایی ضعف آنها را پنهان کرد. به طور مشابه، هنگامی که ون آئرت صبح روز بعد در مسیر لانگوی حمله دوربرد بی‌ثمر خود را انجام داد، دو تن از مردان پوگاکار نتوانستند پلوتون را در میانه‌ی صحنه نگه دارند.

رویدادهای چهارشنبه نشان داد که هر چقدر هم که یک فرد در تور دو فرانس قوی باشد، اگر آنها در مقابل یک تیم قدرتمند قرار بگیرند، بعید است که برنده شوند مگر اینکه گروهی قوی از کارگران در اطراف خود داشته باشند.

قدرت ون آئرت در اوایل نشان داد که او ممکن است نقشی کلیدی در هر حمله آلپاین توسط Jumbo-Visma داشته باشد، و این ثابت شد. رهبر امتیاز بلافاصله وقتی پرچم در برایانسون در روز چهارشنبه به زمین زده شد، به سرعت به میدان رفت. نقش او فرار زودهنگام و منتظر ماندن برای وینگگارد و گروه مورد علاقه‌های مسابقه بعد از کل دو گالیبیه بود.

در نهایت کریستف لاپورت فرانسوی به او در فرار ملحق شد که کارش حمایت از رهبر همکار وینگگارد، پریموز روگلیک بود، که وظیفه داشت مسابقه را تا حد ممکن برای پوگاکار سخت کند قبل از اینکه وینگگارد حرکتش را انجام دهد.

هر مسابقه ای غیرقابل پیش بینی است، اما طرح جامبو-ویسما به کمال رسید. روگلیک در ابتدا با تسج بنوت و سپس لاپورت – که منتظر صعودی بود که به گالیبر، کل دو تلگراف منتهی می‌شد، به او کمک کرد، روگلیک شروع به حمله به گروه مورد علاقه‌های مسابقه در گالیبر کرد و وینگگارد نیز به آن ملحق شد.

روگلیچ در هشت روز گذشته از آسیب دیدگی کمر رنج می برد، اما تلاش او برای از بین بردن هم تیمی های باقی مانده پوگاکار کافی بود و او را جدا از رافال مایکا که در همه جا حاضر بود، پشتیبانی نمی کرد. روگلیک حملات بیشتری را در بالای کوه انجام داد – در نقطه ای معروف به پلان لاچات – اما درست قبل از قله شکست. با این حال، ون آئرت به همراه سایر اعضای حرکت اولیه از گالیبیه جلو رفته بود و بلژیکی توانست قبل از هدایت روگلیک به پوگاکار و وینگگارد در هنگام فرود منتظر بماند.

این بسیار مهم بود، زیرا به این معنی بود که وقتی او صعود گرانون را آغاز کرد، پوگاکار مورد حمله روگلیک و همچنین ون آئرت قرار گرفت و مجبور شد انرژی ذهنی و جسمی خود را صرف پاسخگویی کند در حالی که وینگگارد زمان خود را قبل از انجام کودتا صبر کرد. رحمت.

در چند سال گذشته شاهد ظهور «سوپر تیم‌ها» بوده‌ایم، دو چرخ و معادل بودجه کلان رئال مادرید یا بارسلونا، که با دوچرخه‌سواری همراه شده است. کهکشانی. مدل‌ها به طرز ماهرانه‌ای متفاوت هستند: چندین رهبر در اینئوس، یک رهبر واحد و تعداد زیادی از کارگران گران‌قیمت در امارات-امارات، و در Jumbo-Visma، رهبران دوقلو به‌علاوه بهترین ورزشکار همه جانبه در این ورزش، Van Aert.

زمانی که ون آئرت در هفته اول قدرت خود را نشان می داد، یکی از مدیران رقیب گفت که او معتقد است برنامه نهایی جامبو-ویسما این است که پوگاکار را از هم تیمی هایش در کوهستان جدا کند و او را به رحمت ونگگارد و روگلیک بسپارد.

این تعبیر به وضوح درست بود و به غیر از یک حادثه غیرقابل پیش بینی، اکنون مسابقه تیم هلندی برای باخت است. اگر معلوم شود که این یک پیروزی جمعی است، ارزش تأمل در سهم روگلیک، نایب قهرمان تور در سال 2020 را دارد، که احتمالاً هرگز در مسابقه بزرگ پیروز نخواهد شد.