“من می توانستم یک مو فرح باشم”: بوکسور قاچاق شده توسط وزارت کشور آمریکا شلیک خود را به افتخار المپیک رد کرد | حقوق بشر

یک استعداد شگفت انگیز با انگیزه و جاه طلبی برای رسیدن به اوج، زمانی که کلوین بلال فواز این شانس را پیدا کرد که نماینده تیم GB به عنوان یک بوکسور در المپیک 2012 لندن باشد، این یک رویا بود که به حقیقت پیوست.

فواز که در کودکی از نیجریه به بریتانیا قاچاق می‌شد و مجبور به بردگی خانگی می‌شد، فرصت کسب افتخار المپیک را در مکانی داشت که اکنون او را خانه می‌نامید.

با این حال هرگز به او این فرصت داده نشد که جایگاه خود را در صحنه جهانی بگیرد.

در عوض، وزارت کشور از دادن ویزای کاری که برای آینده شغلی حرفه ای بوکس نیاز داشت به او خودداری کرد و او مجبور شد دعوت تیم GB را برای شرکت در المپیک 2012 و 2016 رد کند.

هفته گذشته، فواز همراه با میلیون ها هوادار دیگر در سراسر کشور، شاهد بود که سر مو فرح، که با کسب دو طلا در المپیک 2012 به ستاره جهانی دست یافت، پیش از افزودن یک جفت دیگر در ریو در سال 2016، فاش کرد که او نیز قاچاق شده است. بندگی خانگی از سومالی در کودکی.

فرح همچنین فاش کرد که نام اصلی خود حسین عبدی کهین بوده و از آن زمان تاکنون با هویتی جعلی زندگی می کند. اما در حالی که دولت بریتانیا به صراحت اعلام کرده است که شهروندی فراه در معرض تهدید نیست، فواز گفت که پرونده او واقعیت را برای اکثر قربانیان قاچاق نشان می دهد.

فواز گفت: «تماشای مو فرح در افشای مصائب قاچاقش در هفته گذشته دردسرهای زیادی را به همراه داشت. غیرممکن است که زندگی‌مان را با هم مقایسه نکنیم و فکر نکنیم که اگر فرصت‌هایی به من داده می‌شد چه می‌شد.

فواز در طول زندگی بزرگسالی خود در وضعیت بلاتکلیفی مهاجرتی به سر می برد، فرصت کار را از دست داده، دو بار در بازداشتگاه های مهاجرت بازداشت شده و در معرض خطر اخراج اجباری به نیجریه بوده است، کشوری که از پذیرش تابعیت او یا صدور حکم برای او امتناع کرده است. گذرنامه.

او گفت: “آسیب ناشی از قاچاق و استثمار از بین نمی رود، هر روز با شما زندگی می کند.” مو فرح یک اسطوره ورزشی است اما من دیدم که استعدادم هدر رفته و فرصتم برای المپیکی شدن از دست رفته است. با وجود اینکه وزارت کشور پذیرفته است که من قربانی قاچاق کودکان هستم، اما آنها بی وقفه فرصت ساختن زندگی و رقابت در ورزشی را که دوست دارم از من دریغ کرده اند.

فواز پس از فرار از استثمارگران خود و گزارش قاچاقچیان خود به مقامات، مدتی را صرف مراقبت کرد و گفت که کشف بوکس نجات او بوده است. بر خلاف احتمالات، او از رتبه های غیرحرفه ای عبور کرد تا کاپیتان تیم بوکس آماتور انگلیس شود.

در طول سال‌ها، برخی از بزرگ‌ترین نام‌های این ورزش به نمایندگی از او به وزارت کشور مراجعه کرده‌اند و از او خواسته‌اند که اجازه داشته باشد به‌طور حرفه‌ای باکس شود، از جمله فرانک وارن، مروج. بری مک گویگان، قهرمان پیشین وزن پر وزن جهان، در سال 2014 به او قراردادی 230000 پوندی پیشنهاد داد که نتوانست آن را امضا کند زیرا وزارت کشور از حل و فصل وضعیت مهاجرت او امتناع کرد.

در سال 2020، پس از 16 سال جنگ با وزارت کشور، سرانجام فواز ویزای 30 ماهه پس از اینکه دولت پذیرفت که وی قربانی قاچاق کودک است، اعطا شد. او به سرعت توسط MTK Global، یکی از بزرگترین آژانس های مدیریت بوکس جهان، امضا شد.

او قبل از اینکه MTK پس از تحریم های دولت ایالات متحده علیه یکی از بنیانگذاران آن، دانیل کیناهان، یک رئیس مظنون جنایت، بسته شود، به عنوان یک حرفه ای دو مسابقه انجام داد که برنده شد.

فواز گفت: “من اکنون در تلاش هستم تا مروجین را جذب کنم زیرا آنها می گویند در 34 سالگی من خیلی پیر شده ام و قبل از شروع کار بوکس من تمام شده است.”

من هنوز با وزارت کشور برای حق خود برای ماندن در اینجا بیش از ویزای 30 ماهه خود مبارزه می کنم و آنها به من مدارکی برای سفر به خارج از کشور نمی دهند، جایی که به من فرصت مبارزه حرفه ای داده شده است.

آنها نمی توانند من را به نیجریه اخراج کنند زیرا دولت آنجا تابعیت من را به رسمیت نمی شناسد، بنابراین من نمی دانم چرا آنها این کار را انجام می دهند. من هنوز در فقر به سر می برم، آینده ام هنوز نامشخص است و همه اینها به خاطر اتفاقی است که در کودکی برای من رخ داده است و هیچ قدرتی بر آن نداشتم.

فواز می گوید که تجربه او مشابه بسیاری از قربانیان قاچاق کودکان در بریتانیا است که پس از فرار از استثمار، سال ها با وزارت کشور در جنگ مهاجرت می کنند.

وی افزود: تجربه من نشان می‌دهد که اگر مو فرح یک گنج ملی نبود و به آنچه که به دست آورده بود نمی‌رسید، ممکن بود او را حبس می‌کردند یا تبعیدش می‌کردند. این در اعماق روحم درد می کند که می بینم زندگی ام از کنارم می گذرد و این استعداد به من داده شده که فقط هدر می رود. رویای من این بود که نماینده تیم جی بی باشم و این از من گرفته شده است و دلیل آن را نمی دانم.

زمانی که او نوجوان بود و هنوز در سیستم مراقبت بود، فواز برای جرایم جزئی از جمله نگهداری حشیش، رانندگی بدون بیمه و پاشیدن گرافیتی محکوم شد. او هرگز به زندان نرفته و مجازاتی سخت تر از خدمات اجتماعی دریافت نکرده است.

با این حال، وزارت کشور گفت که “سوابق کیفری طولانی او… بر پیچیدگی رسیدگی به پرونده او افزوده است”. بر اساس ارقام دولتی، تنها به 2 درصد از قربانیان قاچاق کودکان مرخصی اختیاری داده می شود که طبق قوانین بین المللی از آن برخوردارند. در عوض، به بسیاری مانند فواز، ویزای موقت تا تولد 18 سالگی داده می شود، زمانی که آنها وارد سیستم پناهندگی می شوند و با سال ها بلاتکلیفی یا اخراج مواجه می شوند.

ارقام دولتی همچنین نشان می دهد که 35 درصد از بزرگسالانی که در کودکی به بریتانیا قاچاق شده اند، اولین درخواست پناهندگی خود در سال 2020 رد شده اند.