درست زمانی که شماره 10 می خواهد جدی گرفته شود، سر گاوین ویلیامسون را ایجاد می کند مارینا هاید

تیo این لحظه دقیق را برای اعطای نشان شوالیه به گاوین ویلیامسون انتخاب کنید، چیزهای زیادی درباره بوریس جانسون فاش می کند. چرا نخست وزیر فقط یک میدان گازی یا یک بانک به گاوین نمی دهد و او را رئیس افتخاری شمشیربازی بریتانیا نمی کند؟ شماره 10 احتمالاً احساس می کرد دیروز روز خوبی برای دفن اخبار بد بود. درعوض، با افشای اینکه شخص بی فایده دیگری به اندازه کافی برای جانسون مفید تلقی شده و افتخار دریافت کرده است، خشم زیادی وجود داشت. سر گاوین به لرد لبدف و خیلی های دیگر می پیوندد. به والیگارشی سلام برسانید.

با توجه به رویدادهای وحشتناک تر در اوکراین، این پاداش محلی برای شکست بدیهی است که می تواند به عنوان یک چیز بی اهمیت تلقی شود. از یک طرف، اینکه گوین ویلیامسون شوالیه گوشه ای از اروپای پرتوتاب شده باشد، دقیقاً مهم نیست. از سوی دیگر، نشان می‌دهد که دقیقاً در لحظه‌ای که ساکنان خیابان داونینگ تلاش می‌کنند تا به جایگاه اخلاقی دست یابند، به شما یادآوری می‌کنند که واقعاً چقدر کوچک هستند.

یک درس مهم از وحشت هشت روز گذشته این است که ما در دوره جدیدی هستیم. آن دوره جدید، برای کسانی از ما که تجملات بی‌اندازه را داریم که در آن بمباران نمی‌شویم، باید شامل جمع‌بندی و بازنشانی اخلاقی باشد. ارزش ها، استانداردها و اصول در دموکراسی های لیبرال اهمیت دارند. به برخی از ما اجازه داده شده است که نسبتاً پاره شده باشند. برای مثال، ما می‌توانیم و باید توافق کنیم که خدمات عمومی صرفاً دروازه‌ای برای همبستگی نیست. ما می‌توانیم و باید توافق کنیم که احزاب سیاسی توسط افرادی که منابع ثروتشان در سایه تأمین مالی می‌شوند، وضعیتی خطرناک و سازش‌آور است که نیاز به درمان فوری دارد. ما می‌توانیم و باید در نظر بگیریم که به چه معناست که اجازه داده‌ایم لندن به پایتخت منتخب جهانی برای شستشوی ثروت غیرقانونی که اتباع خارجی از کشورهای خود بیرون کشیده‌اند تبدیل شود. به طور خلاصه، ما می توانیم و باید از بسیاری جهات بهتر از آنچه بوده ایم و سریع باشیم.

با این حال، لقب شوالیه گاوین ویلیامسون در میان همه اینها نشان می دهد که ما راهی داریم. من مطمئن هستم که برخی از مغزهای کهکشانی آماده است تا توضیح دهد که چگونه من چیزها را بیش از حد ساده می کنم، اما به نظر می رسد که برای شوالیه گاوین ویلیامسون خیلی ساده تر بود. واقعاً چقدر نمی توان از بدترین وزیر امور خارجه در دوران اخیر تقدیر کرد؟ به طور مشکوکی مشخص نیست که مردی که هم به عنوان وزیر دفاع و هم وزارت آموزش و پرورش برکنار شده است به خاطر چه چیزی مورد تقدیر قرار گرفته است. خدماتی که باعث می شود روسیه از بین برود و ببندد؟ لو رفتن از جلسه شورای امنیت ملی در سطح عالی و در نتیجه تضعیف اعتماد سرویس های اطلاعاتی (تکذیب شد)؟ ریاست بر یک شکست دورانی کودکان بریتانیایی که تعداد قابل توجهی از آن هرگز از نظر تحصیلی یا شانس زندگی بهبود نخواهند یافت؟

بدیهی است که ما می دانیم که دولت جانسون هرگز اهمیت خاصی به بچه های مدرسه نمی داد – ویلیامسون علیرغم شکست های فاجعه بار خود در طول اولین قرنطینه و شکست امتحانات که به ناچار در آن تابستان رخ داد، در پست نگه داشته شد. در پایان، همه چیز در مورد رویکرد دولت به یک نسل کامل از کودکان را می توان در این واقعیت خلاصه کرد که آنها میخانه ها را قبل از بازگشایی همه مدارس بازگشایی کردند. با این حال گاوین زمانی که می خواست می توانست تمرکز پیدا کند. هنگامی که کریستین ویکفورد در اوایل سال جاری برای پیوستن به حزب کارگر از زمین عبور کرد، نماینده پارلمان Bury South ادعا کرد که ویلیامسون تهدید کرده بود که اگر به تمدید وعده‌های غذایی رایگان مدرسه در تعطیلات برای فقیرترین کودکان رای ندهد، مدرسه جدیدی را در حوزه انتخابیه خود لغو خواهد کرد. ویلیامسون ظاهراً به یاد نمی آورد که داشته باشد.

سخت است باور کنیم دولتی که همه اینها را می داند و همچنان به ویلیامسون احترام می گذارد، در زمینه های دیگر کار درستی انجام دهد. آیا آنها الیگارشی‌هایی را که تاکنون نسبت به آنها چنین بی‌تفاوتی والا یا تشویق فعالانه نشان داده‌اند پاک خواهند کرد، یا فقط خواهند گفت که این همان کاری است که قرار است انجام دهند؟

بالاخره آنها چیزهای زیادی می گویند. دبیر فرهنگ را ببرید. آخرین باری که نادین دوریس را دیدم که در محل کار گریه می‌کرد، به خاطر اینکه بوریس جانسون از پیشنهاد رهبری پس از رفراندوم کناره‌گیری کرده بود، گریه می‌کرد. با این حال، او روز پنج‌شنبه اینجا بود و آب‌رسانی را در صندوق اعزام روشن می‌کرد و از بی‌بی‌سی «از صمیم قلب تشکر و تحسین» برای گزارش‌اش کرد. اوه نادین حالا شما یک طرفدار هستید، اینطور است؟ زیرا همین چند هفته پیش در توییتر خود درباره بی‌بی‌سی تهدیدهایی مطرح می‌کردید که ما می‌دانستیم تمام شده است. عجیب است، من نمی بینم که نتفلیکس گرانبهای نادین از بمب ها در زیرزمین کیف طفره می رود تا اخبار را به جهان برساند. (باید بگویم که Beeb در کیف در کنار بسیاری از روزنامه‌نگاران استثنایی از دیگر پخش‌کننده‌های بریتانیا حضور دارد – یادآوری این که مدل بودجه منحصربه‌فرد بی‌بی‌سی همیشه کل بازار ما را ارتقا داده است. رقبا نمی‌توانند برای تامین مالی رقابت کنند، بنابراین به طور سنتی بر سر کیفیت رقابت می‌کنند. و اگر شما باور نکنید، بروید و طیف وسیعی از اخبار پخش آمریکایی را برای یک شب تماشا کنید.)

به هر حال، شگفت انگیز است که جنگ واقعی در اروپا لازم است تا وزیر فرهنگ واقعی متوجه شود که شاید – فقط شاید! – دشمن ایستگاهی مانند روسیه امروز است و نه بی بی سی. همانطور که گفتم، شاید نادین متوجه شده است. با وجود اشک هایش، من خودم آن را نمی خرم. چیزی که می‌توانید کاملاً از آن مطمئن باشید این است که این دولت در چند ماه آینده دوباره تلاش خواهد کرد بی‌بی‌سی را فلج کند، زیرا در آن مقطع آن موقعیت خاص یک بار دیگر برای آنها مناسب‌تر خواهد بود. دولت جانسون اصول تغییرناپذیر را رعایت نمی کند. فقط مصلحت اندیشی می کنند. در واقع، گاهی اوقات سخت است که در دوریس نسخه ضعیفی از هیولاهای ماهرتر مانند ماریا زاخارووا، سخنگوی وزارت خارجه روسیه، که دیروز ادعا کرد از بی بی سی برای تضعیف سیاست داخلی و امنیت روسیه استفاده می شود، سخت است. او باید با نادین صحبت کند. من مدام از او و نیمی از اعضای کابینه می شنوم که بی بی سی سیاست داخلی بریتانیا را تضعیف می کند. من هرگز نمی‌توانم دقیقاً به خاطر بیاورم که چرا – فکر می‌کنم این موضوع مربوط به حقوق استعدادها یا پخش داستان‌هایی درباره دولت است که آن‌ها دوست ندارند.

در هر صورت، به نظر می رسد دولت اکنون درگیر چند محور عجولانه است. اگر اینها واقعی هستند، پس خوب است. زمان رویکرد «نگذاریم و بگوییم انجام دادیم» گذشته است. اما در کتاب فرم، وعده‌ها برای مشروعیت کامل خانواده سیاسی بریتانیا قانع‌کننده نیستند. این هفته نخست وزیر توانسته است یکی از دوستان خود را شوالیه کند و در مورد هیچ یک از دوستان پوتین کار زیادی انجام ندهد.