جدایی مارکوس اسمیت جرقه ای برای پیروزی سری انگلستان در برابر استرالیا می کند | اتحادیه راگبی

هیچ چیز از نظر کیفی قابل مقایسه با دستاورد مهم ایرلند در ولینگتون نیست، اما این نتیجه انگلیس را به همان اندازه راضی خواهد کرد. یک سری دیگر راه نیمکره شمالی را طی کرده است، با تلاش جدا شده از مارکوس اسمیت بعد از 55 دقیقه که به پیروزی 2-1 بر تیم والابی کمک کرد که یک بار دیگر فقط برای فریب دادن چاپلوسی کرد.

برای اولین بار در این سری نبود که استرالیا همه چیز را به پایان رساند، یک تلاش از فاصله نزدیک برای بازیکن جانشین آنها Fainga’a Folau باعث شد که در 14 دقیقه مانده به پایان بازی، نتیجه را 21-17 کند. حتی بدون غیبت مارو ایتوجه، سام آندرهیل و تام کوری، هر چند، بازدیدکنندگان به اندازه کافی در تانک بودند تا بچسبند و چند آبجوی جشن پس از بازی برای خود به دست آورند.

توازن بازی هجومی انگلیس به وضوح هنوز نیاز به توجه دارد، اما آنها دو بار در هفته های متوالی بازی هایی را بردند که به راحتی می توانستند شکست بخورند. این نشان می‌دهد که روحیه تیم ایراد چندانی ندارد و آنها همچنین استعدادهای جوانی را در این تور کشف کرده‌اند که قرار است در طول یک سال آینده بیشتر رشد کند.

با این حال، برای دوره‌های طولانی، این یک نمایش کاملاً بی‌نظیر بود، که مهم‌ترین آن برای تصمیم ادی جونز برای خروج از نیمه اصلی‌اش، دنی کر، پس از تنها 36 دقیقه فرعی بود. در مقابل بام سبز و شکوه غرفه‌ای یکی از مشهورترین مکان‌های بازی کریکت، برابری با تماشای مبارزه دو تیم برای ضربه زدن به هر چیزی از میدان بود.

با اجرای بهتر، Wallabies یک بالشتک اولیه قابل توجه ایجاد می کرد. نوآ لولزیو یک ضربه پنالتی را با فاصله کمی به ثمر رساند و پاس ضعیف ریس هاج فرصت بالقوه گلزنی را برای تام رایت هدر داد. زمانی که تانیلیا توپو نیز یک پاس وحشتناک را به نیک فراست بدون علامت زد که خط کاملاً باز بود، انگلیس دوباره در امان ماند.

نکته مثبت از دیدگاه میزبان، نرمی بازی رویکرد آنها و ماهیت پر زحمت تلاش های اولیه انگلیس بود. اوون فارل حتی 22 متر را به طور کامل ترک کرد و اولین امتیاز او در این بازی، با یک پنالتی در دقیقه 17، کاملاً خلاف روند بازی بود.

این سومین بار در این سری بود که استرالیا نتوانست امتیازی در کوارتر ابتدایی کسب کند اما خشکسالی کمی بعد از آن شکست. باز هم پاس‌های تند در میانه زمین به رایت این فرصت را داد که تامی فریمن را بیرون بیاورد و با پاس‌های نیک وایت که پنجاهمین تست خود را انجام داد، وینگر را در گوشه دروازه قرار داد و لولزیو تبدیل را اضافه کرد.

خط دفاعی هافبک انگلیس به خصوص از سوی ماریکا کوروبیته تند پا، سؤالات ناراحت کننده ای پرسیده می شد و پاسخ های لازم را نمی داد. لولزیو و فارل پنالتی‌های بیشتری را رد و بدل کردند، اما جونز قبلاً به اندازه‌ای دیده بود که در اسکرام نیمه‌ها، جک ون پورتلیت برای یک کرست‌فالن وارد زمین شد.

Care بهترین بازی خود را انجام نداده بود، اما او تنها نبود. مشخص شد که بازیکن مقابل او، وایت، که پرهزینه ترین خطای 40 دقیقه اول را انجام داد، پس از ضربه پنالتی فارل به تیرک دروازه، صاحب توپ شد. ناگهان با موقعیت هجومی برتر، بازدیدکنندگان از خواب غفلت خود بیدار شدند و فردی استوارد را که سی و دومین بازی خود در یک فصل طولانی را انجام می‌داد، در سمت چپ قرار دادند تا اولین تلاشی که توسط یک بازیکن شروع کننده انگلیسی در سه‌چهارم به ثمر رسید.

آمار نشان می‌دهد که انگلیس 30 درصد از تکل‌هایی که در 40 دقیقه ابتدایی انجام داده را از دست داده است، رقمی که باعث تپش هر مربی دفاعی می‌شود. با این حال، آنها همچنان پیشتاز بودند، که ماهیت متوسط ​​نیمی از چندین درجه پایین تر از استاندارد تعیین شده توسط ایرلندی ها را خلاصه می کرد.

با این حال، از منظر انگلیس، شب به طور قابل توجهی بهبود می یافت. یکی دیگر از پنالتی های فارل اختلاف را به 14-10 رساند تا اینکه ضربه لولزیو به اسمیت این فرصت را داد تا پاهایش را تا خط دراز کند. در 21-10 باید بازی تمام می شد، اما به دو تکل عالی از ون پورتلیت و سپس استوارد نیاز داشت تا سامو کروی و کورویبته را به ترتیب حفظ کنند، زیرا والابی ها جان تازه ای پیدا کردند. زمانی که Fainga’a در 14 دقیقه مانده به پایان بازی به پایان رسید، کمتر از لیاقت تیم میزبان نبود، اما یک بار دیگر ضربه ناک اوت گریزان شد.

بازیکن سریال انگلیس؟ استوارد که در حال حاضر بهترین بازیکن سال کشورش در خانه است، باید در کنار ون پورتلیت و الیس گنگ، محکم در چارچوب باشد. ضربه زدن به دروازه فارل و کاپیتانی آرام لاوز نیز در مقاطع خاصی تأثیرگذار بوده است. برای استرالیا، Kerevi و Koroibete بر کلاس اثبات شده خود تاکید کرده اند، اما مهاجمان والابی بسیاری از اسب ها را نترسانند.

تنها چیزی که اتحادیه راگبی استرالیا می تواند امیدوار باشد این است که این مجموعه به اندازه کافی جرقه زده باشد تا بازی را در تور شیرهای بریتانیا و ایرلند 2025 و جام جهانی راگبی 2027 دوباره روشن کند. مشخصات راگبی اخیراً به میزان قابل توجهی کاهش یافته است و یک تیم برنده کمک زیادی خواهد کرد. اما این بار، ماه انگلستان بوده است.