لایحه سازگاری آب و هوا برای کشورهای آفریقایی برای کاهش هزینه های بهداشتی | بحران آب و هوا

کشورهای آفریقایی که کمترین مسئولیت را در قبال بحران آب و هوا دارند، باید پنج برابر بیشتر از هزینه‌های مربوط به مراقبت‌های بهداشتی برای سازگاری با گرمایش جهانی هزینه کنند.

تجزیه و تحلیل 11 کشور با جمعیت کل بیش از 350 میلیون نشان می دهد که هزینه مالی هنگفت ناشی از اقدام برای جلوگیری از پیامدهای زیست محیطی شدید گرمایش جهانی است.

سازمان غیردولتی بین المللی Tearfund برنامه های طراحی شده توسط کامرون، کیپ ورد، چاد، جمهوری کنگو، جمهوری دموکراتیک کنگو، اریتره، اتیوپی، ماداگاسکار، مالی، موریتانی و سودان را با بودجه بهداشتی آنها مقایسه کرد. هر کشوری در حال حاضر از اثرات بحران آب و هوا رنج می برد.

هزینه های مورد انتظار سازگاری با آب و هوا برای اریتره به 22.7 درصد از تولید ناخالص داخلی در مقایسه با 4.46 درصد برای هزینه های مراقبت های بهداشتی می رسد. موریتانی باید بیش از چهار برابر بیشتر از هزینه های مراقبت های بهداشتی برای سازگاری با آب و هوا هزینه کند – 13.4 درصد در مقایسه با 3.3 درصد.

این تجزیه و تحلیل نشان می دهد که 11 کشور کمترین مقصر برای انتشار گازهای گلخانه ای هستند که سیاره را گرم می کند. به طور متوسط، آنها 27 برابر کمتر از میانگین جهانی منتشر می کنند.

اندازه گیری مسئولیت جهانی نشان داد که ایالات متحده بیش از 1.9 تریلیون دلار (1.6 تریلیون پوند) به سایر کشورها از اثرات انتشار گازهای گلخانه ای خود خسارت وارد کرده است.

انطباق با تغییرات آب و هوایی شامل ساخت دیوارهای بلندتر دریا، جذب آب باران برای آبیاری و انتقال به محصولات مقاوم به خشکی است. به گفته صندوق بین المللی پول، آفریقای جنوب صحرا در حال حاضر یک سوم خشکسالی های جهان را تجربه می کند و به دلیل وابستگی به کشاورزی دیم، به شدت در برابر دما و آب و هوای شدید آسیب پذیر است.

شرق آفریقا در حال حاضر از بدترین خشکسالی خود در یک نسل رنج می برد و 20 میلیون نفر در معرض خطر گرسنگی شدید قرار دارند.

الیزابت میندو، سرپرست مدیریت بلایا در جنوب و شرق آفریقا در Tearfund، گفت: «بحران گرسنگی در شرق آفریقا قدرت وحشتناک شرایط اضطراری آب و هوایی را نشان داده است. سوء تغذیه حاد و کمبود آب تمیز فشار غیرقابل تحملی را بر بیمارستان ها و کلینیک ها وارد می کند.

کل جوامع مجبور شده‌اند خانه‌های خود را برای جستجوی غذا ترک کنند و آنها را در برابر شیوع بیماری آسیب‌پذیرتر کرده و به خدمات بهداشتی محلی دسترسی نداشته باشند… بحران آب‌وهوایی تنها بدتر خواهد شد و دولت‌ها باید در جایی برای کمک به مردم برای سازگاری پول پیدا کنند. من می ترسم که خدمات مهمی مانند مراقبت های بهداشتی آسیب ببیند مگر اینکه کشورهای ثروتمند بودجه آب و هوایی را که وعده داده بودند را تامین کنند.

انطباق با تغییرات اقلیمی یکی از ویژگی‌های کلیدی توافق پاریس در سال 2015 بود. اما می‌گوید که تعهدی که در سال 2009 توسط کشورهای ثروتمند مبنی بر ارائه 100 میلیارد دلار در سال از سال 2020 تا 2025 برای کمک به کشورهای کم‌درآمد برای کاهش این کاهش، در سال 2009 انجام شد، هنوز به طور کامل محقق نشده است. گزارش.

در اجلاس آب و هوای Cop26 در سال گذشته در گلاسکو، کشورها فقط موافقت کردند که یک تلاش دو ساله برای تعریف “هدف جهانی در مورد سازگاری” آغاز کنند و جزئیات بیشتر مبهم باقی بماند.

کشورهای ثروتمند تعهدات جدیدی در حدود 960 میلیون دلار در سال ارائه کردند، اما مبالغ وعده داده شده بسیار کمتر از 70 میلیارد دلاری است که کشورهای در حال توسعه اکنون به آن نیاز دارند. سازمان ملل اعلام کرده است که میزان مورد نیاز احتمالا تا سال 2030 به 300 میلیارد دلار در سال خواهد رسید.

Tearfund از دولت بریتانیا، که هنوز ریاست پلیس را بر عهده دارد، خواست تا تضمین کند که ۱۰۰ میلیارد دلار وعده داده شده در سال، با ۵۰ درصد تخصیص برای انطباق، تامین شود.

دولت بریتانیا می گوید رسیدگی به چالش های آب و هوایی اولویت اصلی است و بودجه سازگاری برای بسیاری از کشورهای در حال توسعه کافی نیست. اما نظرات اخیر کواسی کوارتنگ، وزیر بازرگانی، حاکی از این است دولت در حال انحراف پول است قبلاً برای کمک به جلوگیری از اثرات گرمایش جهانی در هزینه های دفاعی در نظر گرفته شده بود.

این گزارش می‌گوید: «این یک بی‌عدالتی بزرگ است که تأثیرات و هزینه‌های بحران را جوامعی متحمل می‌شوند که کمترین منابع را برای پاسخگویی به آن دارند – و کمترین تلاش را برای ایجاد آن انجام دادند.»

کشورهای کم درآمد تنها یک دهم نیاز خود را برای سازگاری از منابع مالی بین المللی آب و هوا دریافت می کنند.

در بسیاری از کشورها، جوامع در حال ارائه راه حل های نوآورانه برای کاهش تأثیر تغییرات آب و هوایی هستند، اما آنها پول لازم برای ایجاد پیامدهای مثبت گسترده تر را ندارند.

این گزارش اقدامات انجام شده در جنوب اتیوپی را نشان می دهد، جایی که بیش از 10000 کشاورز کشاورزی حفاظتی را انجام می دهند تا آنها را قادر به کشت محصولات کشاورزی حتی در فصول خشک کنند، بنابراین به آنها کمک می کند تا با خشکسالی های مکرر و طولانی سازگار شوند.

در این گزارش آمده است که تامین مالی آب و هوا امکان افزایش این شیوه‌ها را در مناطق دیگر فراهم می‌کند و انعطاف‌پذیری را در برابر بحرانی که باعث گرسنگی و سوءتغذیه و همچنین از دست دادن دام و معیشت می‌شود، افزایش می‌دهد.