لبخند و اتحاد در انجمن جزایر اقیانوس آرام، سؤالات سختی را که برای یک روز دیگر باقی مانده است را پوشش می دهد | آنتونی آلبانیز

در پایان مجمع جزایر اقیانوس آرام، رهبران با لبخند از محل سکونت خود بیرون آمدند، کیک غول پیکری را با شمشیر برش زدند و سپس، در یک لحظه بداهه از افتخار دیپلماتیک، پس از اینکه آنتونی آلبانیز تلفن خود را به سبک الن دی جنرس شلیک کرد، سلفی گرفتند.

این به معنای واقعی کلمه، تصویری از هارمونی بود.

آلبانیز در کنفرانس مطبوعاتی خود پس از خروج رهبران، گفت: «این یک نشست بسیار موفق در مجمع جزایر اقیانوس آرام بود. وقتی صحبت از اقیانوس آرام به میان می‌آید، ما یک خانواده هستیم و روحیه خوبی از همکاری و گفتگو در مورد منافع مشترک وجود داشت.»

اگر آخرین اجلاس حضوری در تووالو تماماً در مورد بردن جنگ آب و هوایی به استرالیا بود، امسال تماماً در مورد وحدت اقیانوس آرام بود – به استثنای قابل توجه کیریباتی.

رهبران تونگا، پالائو، پاپوآ گینه نو و معاون رئیس جمهور پلینزی فرانسه برای تماشای دولت مبدا به آلبانی پیوستند، در حالی که جاسیندا آردرن او را در مورد نتیجه روز بعد مسخره کرد.

حتی مناسه سوگاواره، نخست‌وزیر جزایر سلیمان که در ماه‌های اخیر پس از امضای قرارداد امنیتی استرالیا با چین، چیزهای نه چندان مثبتی در مورد استرالیا برای گفتن داشته است، در ابتدای دیدار دوجانبه آلبانی‌ها با در آغوش گرفتن از آنها استقبال کرد.

آلبانیز به خاطر افزایش جاه طلبی استرالیا در مورد تغییرات اقلیمی در دولتش، نشاط دیپلماتیک خوب را به تسکین رهبران اقیانوس آرام کاهش داد. اما در حالی که قطعاً بین رهبران خوش‌بینی وجود دارد، نمی‌توان فکر کرد که لبخندهای بزرگ نیز نتیجه برخی سؤالات آزاردهنده‌ای است که منطقه برای یک روز دیگر در قفسه گذاشته شده است.

زغال سنگ بردار این به ناچار یک نقطه گیر بین کشورهای اقیانوس آرام و استرالیا خواهد بود، اما ظاهراً اصلاً در بحث ها مطرح نشد.

از آلبانیز و پنی ونگ از هر دو پرسیده شد که آیا پروژه‌های جدید زغال سنگ و گاز در حال تصویب برای تصویب در استرالیا توسط رهبران اقیانوس آرام مطرح شده است یا خیر، و هر دو گفتند که اینطور نیست. آلبانیز از پاسخ دادن به این واقعیت که دولتش پروژه های جدید زغال سنگ و گاز را رد نکرده است، به رهبران اقیانوس آرام پاسخ دهد و گفت که این یک “سوالی فرضی” است.

او گفت: «از من در این مورد سؤال نشد. «امروز یک نفر چنین سؤالاتی را در جلسه مطرح نکرد و در هیچ یک از جلساتی که من برگزار کردم نیز این سؤال مطرح نشد.»

اما این فقط برای مدت طولانی فرضی خواهد بود.

رهبران اقیانوس آرام به طور مداوم به کشورها، از جمله استرالیا گفته‌اند که اگر می‌خواهند جهان به هدف خود برای حفظ گرمایش زیر 1.5 درجه سانتیگراد، که برای بقای همه کشورهای جزیره اقیانوس آرام برای زنده ماندن لازم است، دست یابد، باید به سرعت از زغال سنگ دور شده و به پروژه‌های سوخت فسیلی جدید متعهد نشوند. .

این یک تفاوت بزرگ بین مجمع امسال و انجمن سال 2019 بود که با حضور اسکات موریسون و میزبانی تووالو – یک کشور مرجانی کم ارتفاع که به دلیل افزایش سطح دریا یکی از در معرض خطرترین کشورها محسوب می شود.

زغال سنگ مستقیماً و بارها با اسکات موریسون بزرگ شد. رهبران جزایر اقیانوس آرام تلاش کردند در بیانیه تعهداتی در مورد انتقال انرژی زغال‌سنگ گنجانده شوند، اما استرالیا آن‌ها را حذف کرد که تقریباً مذاکرات را از مسیر خارج کرد.

امسال چنین تلاشی صورت نگرفت. پس چرا این تغییر لحن؟

اینطور نیست که آنها موضع خود را در مورد جایگاه زغال سنگ در دنیای گرمایش تغییر داده باشند. فرانک باینماراما، نخست وزیر فیجی، پس از عقب نشینی رهبران، به خبرنگاران گفت که “خواهش” کشورش از همه کشورها، از جمله استرالیا، پایان دادن به “اعتیاد به سوخت های فسیلی، از جمله زغال سنگ” است.

اولا، احساس آرامش واقعی در میان رهبران اقیانوس آرام از تغییر لحن و سیاست دولت استرالیا در مورد تغییرات آب و هوایی وجود دارد.

استرالیا اکنون از یک کتاب سرود آب و هوا می خواند که بیشتر شبیه رهبران جزیره اقیانوس آرام است.

ثانیاً، به رسمیت شناخته شده است که دولت استرالیا جدید است و قبل از اینکه اقیانوس آرام واقعاً برای انجام کارهای بیشتر فشار بیاورد، به مدتی زمان نیاز دارد تا پای خود را پیدا کند.

بدیهی است که آنها در حال حاضر حدود دو ماه است که در مقام هستند، اما پیام هایی که از طرف آنها می رسد بسیار مثبت است. سیمون کوفه، وزیر امور خارجه تووالو، در حاشیه این مجمع گفت: بنابراین ما امیدواریم که بتوانیم روی موضوعاتی که اقیانوس آرام به دنبال آن است کار کنیم.

اما او موافقت کرد که اگر استرالیا پروژه‌های جدید زغال‌سنگ را تصویب کند، این پروژه‌ها را در تضاد با بقیه منطقه قرار می‌دهد. او گفت: «منظورم این است که این یکی از مسائلی است که ما با دولت قبل اختلاف داشتیم.

گفتگوی دیگری که به تعویق افتاده است، چین است.

رهبران اقیانوس آرام در ماه‌های اخیر نشان داده‌اند که بلوک مجمع جزایر اقیانوس آرام هنگام مذاکره با ابرقدرت چقدر اهمیت دارد. رهبران اقیانوس آرام توانستند توافق گسترده اقتصادی و امنیتی منطقه‌ای را که وانگ یی وزیر خارجه چین در ماه می پیشنهاد کرده بود، رد کنند، تا حد زیادی به این دلیل که آنها می‌توانستند بگویند که این موضوع باید در مجمع جزایر اقیانوس آرام مورد بحث قرار گیرد.

کشورهای اقیانوس آرام وقتی صحبت از چین می شود باید مسیر دشواری را طی کنند و این پاسخی بود که به آنها امنیت اعدادی داد، در حالی که همچنین نشان داد چین معماری منطقه ای تثبیت شده ای دارد که باید مورد احترام قرار گیرد.

معمولاً هر ساله در مجمع جزایر اقیانوس آرام، جلسه ای در روز پس از عقب نشینی رهبران برگزار می شود که در آن کشورهای شریک مانند چین، ایالات متحده و ژاپن می توانند ارائه دهند.

به طور گسترده انتظار می رفت که چین از آن نشست برای برقراری مجدد توافق منطقه ای خود استفاده کند، اما آن جلسه شرکا برای اواخر سال در تاریخی که هنوز تصمیم گیری نشده است به تعویق افتاد.

اتفاقاً، این واقعیت که گفتگوی شرکا لغو شد، اما به کامالا هریس، معاون رئیس جمهور ایالات متحده، فرصتی داده شد تا به صورت مجازی با رهبران و چین صحبت کند.

دیوید پانوئلو، رئیس‌جمهور ایالات فدرال میکرونزی، به آبان نیوز گفت که به تعویق افتادن جلسه شرکا به این دلیل است که به رهبران فضایی برای تنفس از تنش شدید ژئوپلیتیکی داده شود.

اما این بحثی است که به جای پرداختن به آن به تعویق افتاده است.

رهبران اقیانوس آرام همچنان در اواخر سال جاری در یک رویداد پس از فروم با چین دیدار خواهند کرد و آنها همچنان باید تصمیم بگیرند که در مورد توافق منطقه ای اصلاح شده چین چه کاری انجام دهند.

بنابراین، در حالی که رهبران ممکن است از درخشش یک انجمن دوستانه و موفق لذت ببرند، گفتگوهای سختی وجود دارد که به پایان رسیده است.