ویلیام هارت، خواننده و ترانه سرای دلفونیکس در سن ۷۷ سالگی درگذشت | روح

پسرش به TMZ گفت که ویلیام هارت، خواننده اصلی گروه R&B ایالات متحده دلفونیکس در سن 77 سالگی درگذشت. او به دلیل مشکلات تنفسی در بیمارستانی در فیلادلفیا بستری شد و روز پنجشنبه به دلیل عوارض جراحی درگذشت.

هارت که در فیلادلفیا بزرگ شد، یک خواننده پرکار با گروه های محلی مانند چهار جنت، چهار گیز، ولتونز، اورگلوز و لیتل هارت بود. در حدود سال 1964، او به همراه برادرش ویلبرت، در کنار رندی کین و ریچی دنیلز، Orphonics را با الهام از افرادی مانند فرانکی لیمون و نوجوانان، دیون وارویک و برت باچاراچ تشکیل داد.

هارت در سال 2013 به Exclaim گفت: “فکر می کردم شاید عاقلانه باشد که خوانندگی را شروع کنم زیرا در جوانی صدای فوق العاده ای داشتم و همه به من می گفتند که باید در رادیو و تلویزیون باشم.” بنابراین تصمیم گرفتم که شروع به نوشتن می کرد و این گروه را تشکیل می داد.»

هارت پس از اینکه در طول کار روزانه‌اش در آرایشگاه محلی در حال آواز خواندن و نواختن گیتار بود، با تهیه‌کننده و تنظیم‌کننده تام بل، که به‌خاطر کارش با Chubby Checker شناخته می‌شود، در تماس بود. اولین آهنگی که با هم کار کردند یک آهنگ اصلی بود به نام He Don’t Really Love You.

او یک رابطه خلاقانه ساده با بل را توصیف کرد. هارت در سال 2007 به آبان نیوز گفت: «سرگرمی من رفتن به فیلم‌های کتاب مقدس بود، مانند زمانی که چارلتون هستون نقش موسی را بازی می‌کرد. من می رفتم پیش تام و می گفتم: “آن صدای بوق فرانسوی و آن صدای درام بزرگی را که بوم بوم بوم می شود به من بده!” و او این کار را می‌کرد، زیرا او مرا درک می‌کرد.»

گروه Orphonics به دلفونیکس تغییر نام دادند و ضبطی از آن آهنگ را در سال 1966 منتشر کردند. پس از چند تک آهنگ برای Cameo-Parkway Records، این لیبل منحل شد و آنها به Philly Groove Records از Stan Watson نقل مکان کردند.

اولین تک‌آهنگ آن‌ها برای آن لیبل، La-La (یعنی دوستت دارم)، در سال 1968 منتشر شد و اولین تک‌آهنگ موفق آن‌ها شد و به رتبه 4 در جدول 100 تک‌آهنگ داغ بیلبورد رسید. بعدها توسط نمایش هایی مانند بوکر تی و ام جی، جکسون 5، تاد راندگرن، سوینگ اوت سیستر و پرنس پوشش داده شد.

هارت منشا این آهنگ را اینگونه توضیح داد: «پسر اول من همیشه «لا-لا» می گفت و من فکر می کردم که می گفت «دوستت دارم». من همیشه از آن آدم‌هایی بودم که یک جمله منحصربه‌فرد را می‌گرفتم و از آن آهنگ می‌ساختم.»

با این اوصاف، هارت به آبان نیوز گفت که ملودی ها و اشعار او «در خواب به سراغم آمدند». او ترانه‌سرا اصلی گروه بود و بین سال‌های 1968 تا 1974 18 آهنگ از 20 تک آهنگ آن‌ها را می‌نوشت یا با آنها همکاری می‌کرد. خدایا شاید یا کیهان آنها فقط در ذهن من ظاهر شدند و من شروع به نوشتن کردم.

با ادامه همکاری با بل، گروه sweet-soul تعدادی آلبوم و تک‌آهنگ‌های موفق مختلف منتشر کرد، از جمله Didn’t I (Blow Your Mind This Time) – که بعدها توسط آرتا فرانکلین و New Kids on the Block در میان دیگران پوشش داده شد. برنده جایزه گرمی برای بهترین اجرای R&B؛ (برای عشق) به تو دادم. و Ready or Not Here I Come (نمی توانم از عشق پنهان شوم) که توسط Fugees در سال 1996 موفق به ساخت Ready or Not آنها شد.

هارت به آبان نیوز گفت که زاری و زاری در ژانر روح سمفونیک محصول حقارت مردانه است. او گفت: «مردان جنس ضعیف‌تر هستند. ما عموماً در عشق بازنده هستیم. و من حدس می‌زنم که زنان دوست دارند مردی را بشنوند که متاسفم.»

ترکیب گروه در اوایل دهه 1970 تغییر کرد و بل آنها را رها کرد و با استایلیستیکس و اسپینرز همکاری کرد و این امر باعث کاهش ثروت تجاری دلفونیکس شد. این گروه در سال 1975 به دو بخش تقسیم شد و هر دو گروه به تور خود ادامه دادند – و به طور معمول اعضای خود را تعویض کردند – تا دهه 90.

این گروه توسط هنرمندان هیپ هاپ مانند Ghostface Killah، Missy Elliott، Notorious BIG و Three 6 Mafia در دهه‌های 90 و اوایل دهه 2000 نمونه‌برداری شد، چرخشی که هارت از آن استقبال کرد.

او در سال 2013 به Wax Poetics گفت: «من واقعاً از آنها تشکر می کنم. آنها آهنگ های تمیز و زیبا و قلاب های تمیز خوب را دریافت خواهند کرد. برای استفاده از موسیقی من، باید از آن برای تمیزی آن استفاده کنید، زیرا من هیچ کاری کثیف انجام نمی‌دهم.»

در سال 2013، آدریان یانگ، تهیه کننده لس آنجلسی، با هارت در آلبوم، آدریان یانگ، دلفونیکس را ارائه می کند، همکاری کرد و از خواننده دعوت کرد تا یک آلبوم دلفونیکس «مدرن» بسازد که «حال و هوای قدیمی مدرسه» را با تولیدی که توسط هیپ-هپ گزارش شده بود، همراهی کند. هاپ هارت درباره انتشار گفت: «این ترکیب واقعاً خوبی بود، دلفونیکس را دوباره روی نقشه ای که فکر می کردم قرار دهید.

هارت به Exclaim گفت که او عمر طولانی خود را به عنوان یک هنرمند مدیون ایمان و فضیلت خود می داند: «ابتدا به اعتقاد کامل به خدا. درست غذا خوردن، سیگار نکشید، مشروب نخورید. من به باشگاه نمی روم. اگر بیرون بروم ماهیگیری می‌کنم یا مناظر نقاشی می‌کنم یا گلف بازی می‌کنم… سعی می‌کنم با دیگران همان کاری را انجام دهم که دوست دارم با من انجام دهند.»