جدول زمانی بحران سریلانکا: از تورم تاخت و تاز تا استعفای رئیس جمهور | سری لانکا

سریلانکا در یک بحران عمیق سیاسی و اقتصادی غرق شده است و رئیس جمهور، گوتابایا راجاپاکسا، پس از آنکه مجبور به فرار از محل اقامت خود در برابر جمعیت عظیمی از معترضان شد که در نهایت به محوطه حمله کردند، استعفای خود را ارائه کرده است.

معترضان در این کشور جزیره‌ای 22 میلیون نفری پس از تحمل ماه‌ها خاموشی طولانی، کمبود شدید مواد غذایی و سوخت و تورم شدید در دردناک‌ترین رکود تاریخ خود، خواستار استعفا شدند. در اینجا نگاهی به چگونگی گسترش بحران داریم:

1 آوریل 2022

پس از موجی از اعتراضات، راجاپاکسا وضعیت اضطراری موقت اعلام می کند و به نیروهای امنیتی اختیارات گسترده ای برای دستگیری و بازداشت مظنونان می دهد.

3 آوریل

تقریباً تمام کابینه سریلانکا در یک جلسه آخر شب استعفا دادند و راجاپاکسا و برادرش ماهیندا – نخست وزیر – منزوی شدند. رئیس کل بانک مرکزی با مقاومت در برابر درخواست‌ها برای دریافت کمک مالی از صندوق بین‌المللی پول، یک روز بعد استعفای خود را اعلام می‌کند.

5 آوریل

مشکلات رئیس جمهور راجاپاکسا با استعفای وزیر دارایی علی صبری تنها یک روز پس از انتصاب وی عمیق تر می شود.

رهبر درگیر اکثریت پارلمانی خود را از دست می دهد زیرا متحدان سابق از او می خواهند استعفا دهد. او حالت اضطراری را لغو می کند.

10 آوریل

پزشکان سریلانکا می گویند داروهای نجات دهنده آنها تقریبا تمام شده است و هشدار می دهند که این بحران می تواند بیشتر از همه گیری ویروس کرونا منجر به مرگ شود.

12 آوریل

دولت اعلام می کند که پس از تمام شدن ارز خارجی برای واردات کالاهای مورد نیاز خود، به عنوان «آخرین راه حل»، بدهی خارجی 51 میلیارد دلاری خود را نپذیرفته است.

19 آوریل

پلیس یک معترض را کشت که اولین قربانی چند هفته اعتراضات ضد دولتی بود. روز بعد صندوق بین‌المللی پول می‌گوید که از سریلانکا خواسته است تا قبل از توافق با بسته نجات، بدهی‌های خارجی عظیم خود را بازسازی کند.

9 می

گروهی از وفاداران دولت که با اتوبوس از حومه شهر وارد شده بودند، به معترضان مسالمت آمیزی که در خارج از دفتر رئیس جمهور در کنار دریا در کلمبو اردو زده بودند، حمله کردند. در حملات تلافی جویانه بعدی، 9 نفر کشته و صدها نفر مجروح شدند، با هدف قرار دادن افراد مسئول خشونت و آتش زدن خانه های قانونگذاران.

ماهیندا راجاپاکسا از نخست وزیری استعفا می دهد و پس از هجوم هزاران معترض به اقامتگاه وی در کلمبو، باید توسط سربازان نجات یابد. رانیل ویکرمسینگه، یک کهنه سرباز سیاسی که قبلاً چندین دوره نخست وزیر بوده است، جایگزین او می شود.

10 می

وزارت دفاع به سربازان دستور می دهد که در صورت مشاهده به هر کسی که در غارت یا “آسیب رساندن به زندگی” دست داشته است، شلیک کنند. اما معترضان از مقررات منع آمد و شد جدید دولتی که در پایان هفته لغو می شود، سرپیچی می کنند. افسر ارشد پلیس در کلمبو مورد حمله قرار می گیرد و وسیله نقلیه اش به آتش کشیده می شود.

10 ژوئن

سازمان ملل متحد هشدار می دهد که سریلانکا با یک بحران انسانی وخیم مواجه است و میلیون ها نفر در حال حاضر به کمک نیاز دارند. سازمان ملل می‌گوید بیش از سه چهارم مردم به دلیل کمبود شدید مواد غذایی در کشور، مصرف غذای خود را کاهش داده‌اند.

27 ژوئن

دولت می‌گوید سوخت سریلانکا تقریباً تمام شده است و فروش بنزین به جز خدمات ضروری را متوقف می‌کند.

1 جولای

دولت داده‌هایی را منتشر می‌کند که نشان می‌دهد تورم برای نهمین ماه متوالی به رکورد بالایی رسیده است، یک روز پس از آن که صندوق بین‌المللی پول از سریلانکا خواست تا قیمت‌های بالا و تورم را مهار کند.

9 جولای

رئیس جمهور راجاپاکسا با کمک سربازان، کمی قبل از اینکه تظاهرکنندگان به محوطه حمله کنند، از اقامتگاه رسمی خود در کلمبو فرار می کند و او را به مکانی نامعلوم در فراساحل می برند.

فیلم‌هایی که از داخل این اقامتگاه گرفته شده نشان می‌دهد که معترضان شادی در حال پریدن در استخر و کاوش در اتاق‌خواب‌های باشکوه آن هستند.

اقامتگاه ویکرمسینگه به ​​آتش کشیده شد. پلیس می گوید او و خانواده اش در صحنه نبودند. ماهیندا آبیواردانا، رئیس پارلمان در بیانیه ای تلویزیونی می گوید که راجاپاکسا بعداً در 13 ژوئیه پیشنهاد کناره گیری می دهد.

13 جولای

رئیس جمهور راجاپاکسا با یک هواپیمای نظامی به همراه همسر و دو محافظ خود به مالدیو پرواز می کند. خروج او پس از یک بن بست تحقیرآمیز فرودگاهی در کلمبو صورت می گیرد، جایی که کارکنان مهاجرت اجازه خدمات VIP را ندادند و اصرار داشتند که همه مسافران از باجه های عمومی عبور کنند.

رئیس پارلمان می گوید که ویکرمسینگه در غیاب راجاپاکسا به عنوان سرپرست رئیس جمهور منصوب می شود. پس از استعفای رئیس جمهور، دولت سریلانکا وضعیت فوق العاده نامحدودی را اعلام کرد.

14 جولای

معترضان اعلام کردند که به اشغال ساختمان‌های رسمی از جمله کاخ ریاست‌جمهوری، دبیرخانه ریاست‌جمهوری و دفتر نخست‌وزیر پایان خواهند داد، اما قول داده‌اند که به تلاش خود برای سرنگونی رئیس‌جمهور و نخست‌وزیر ادامه دهند.

رئیس جمهور راجاپاکسا مالدیو را به مقصد سنگاپور ترک می کند، در حالی که دولت این شهر می گوید که او در یک “بازدید خصوصی” است و درخواست پناهندگی نکرده است. یکی از مقامات سریلانکا می گوید که او در بدو ورود، استعفای خود را به عنوان رئیس جمهور به رئیس مجلس ایمیل می کند. این استعفا به دادستان کل کشور ارسال می شود تا قبل از تصمیم گیری در مورد پذیرش رسمی آن، پیامدهای قانونی را بررسی کند.